Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: In memoriam
In memoriam George Möllering
George Möllering, * Nieuwenhagen, 22 januari 1953 – † Nijmegen, 8 mei 2019, echtgenoot van Anita Pantus, vader van Jordi Möllering en Demian Möllering.
Na een lang en soms moeizaam gevecht tegen ziekte en pijn is George er op woensdagochtend 8 mei plotseling tussenuit gepiept. We zijn bedroefd, maar dankbaar dat er van verder lijden nu geen sprake meer is en we in zijn laatste uren en dagen bij hem hebben kunnen zijn.
Nu is George op pad. read on…
In memoriam Ruud Spruit
Op 2 februari j.l. overleed Ruud Spruit, kunsthistoricus, directeur van het Westfries Museum in Hoorn, kenner van het Nederlandse koloniale verleden. Hij publiceerde o.m. J. P. Coen, dagen en daden in dienst van de VOC (1987) en Zout en slaven; de geschiedenis van de Westindische Compagnie (1988). Gerlof Leistra herdacht hem in Elsevier Weekblad. read on…
Ode aan Tjait Ganga
door Carlo Jadnanansing
Op 27 april 2019 heeft Tjaitram Ganga, meer bekend als Tjait Ganga, afscheid genomen van het aardse leven. Hoewel hij al geruime tijd met gezondheidsproblemen, kampte kwam het bericht toch bij velen als een grote schok over. Zijn populariteit blijkt onder andere uit het feit dat zijn uitvaartplechtigheid zeer druk bezocht was zonder dat er enige bekendmaking in de kranten was verschenen. Zijn wens was namelijk om binnen vierentwintig uur gecremeerd te worden. read on…
Tjait Ganga overleden
Op zaterdag 27 april 2019 is Tjait Ganga in Paramaribo overleden. Tijdens zijn werkzame leven was Tjaitram Ganga, geboren op 15 juni 1936 te Charlesburg, onderwijzer, schoolhoofd, inspecteur van het basisonderwijs en na zijn pensionering manager van een pompstation. Hij was ook violist, mandolinist, bandleider en componist. Hij publiceerde drie boeken: de memoires Souvenir van een verleden (2014), de vertellingen Surinaamse dierenfabels (2015) en de historische roman Melisa, de Inheemse Cleopatra van plantage La Rencontre (2018). Zijn liefdesroman Poonam heeft hij zelf niet meer in druk gezien. read on…
In memoriam Tone Brulin
Wie herinnert zich nog de opvoeringen van de theaterstukken Toela, E lucha final en The Kaaka Makaako, begin jaren 70, in Curaçao? De verbindende factor hiertussen is Tone Brulin geweest, theatermaker, door de Sticusa uitgezonden van 1970 tot 1972 en grote motor achter de vernieuwing in het Antilliaans toneel. Tone is op 15 maart jongstleden naar de eeuwige schouwburgen overgegaan.
Muchu gustu: “En dit licht/ dat straks uitdoven zal”
“Die diaspora, die letterkunde uit die voormalige kolonies, speel ongelukkig steeds ’n marginale rol binne die letterkunde uit die sogenaamde metropool. En dit is ’n jammerte, want die liefhebber van poësie verloor daardeur iets.”
door Alfred Schaffer
Onlangs het daar in die Surinaamse letterkunde ’n verwoesting plaasgevind, en ’n groot deel daarvan het sommer op een dag plaasgevind. Op Woensdag 19 Desember 2018 word die letterkunde beroof van twee groot digters, Michaël Slory en James Ramlall, wat onder die pseudoniem Bhai bekend was. Albei was 83 jaar oud. read on…
Bij het heengaan van Orsine Koorndijk
door Kwasi Koorndijk
Op 8 april 2019 overleed op 70-jarige leeftijd Orsine Koorndijk, voor velen Orsine Nicol. Dit na een jarenlange worsteling met haar mobiliteit. Hoe moeilijk moet het niet geweest zijn om in de slaap overvallen te worden door een hersenbloeding in 2005, als gevolg daarvan voor lange tijd gekluisterd te zijn aan een rolstoel en afhankelijk te zijn van je drie kinderen (Jeffrey, Martin en Claude) en anderen. Dit terwijl de dag vóór de fatale aanval op haar fysieke mogelijkheden er geen gezondheidsklachten schenen te zijn. read on…
Orsine Koorndijk (Orsine Nicol) overleden
Op 8 april 2019 is in Amsterdam overleden Orsine Johanna Koorndijk, eerder bekend als Orsine Nicol. Zij werd geboren op 23 november 1948 in Paramaribo en debuteerde met de nationalistische dichtbundel ’n Antwoord (1977), ingeleid door drs Hein Eersel. In 2007 verscheen de roman Gudu… syu… syu; Het orakel van Paramaribo. read on…
Michael Slory: Doen woorden er nog toe?
Woord bij de herdenking van Michael Slory, Vereniging Ons Suriname, zondag 17 maart 2019
door Michiel van Kempen
Bij deze herdenking van Michael Slory zien we de film van zijn leven voorbijkomen. Maar de beelden van die film confronteren ons ook met onszelf: waar waren wij in dit leven, hoe hebben wij het gedaan? In 35 jaar heb ik de eer gehad om met Michael Slory om te gaan, mee te werken aan een film over hem, zijn boeken te recenseren, zijn poëzie te vertalen en vijf bundels uit zijn werk samen te stellen. In die jaren heeft zich steeds sterker de overtuiging in mij vastgezet dat we hier niet alleen te maken hebben met een van de allergrootsten uit de Surinaamse literatuur, maar ook uit de Caraïbische literatuur en daarbovenuit nog in de literatuur in het Sranantongo, het Nederlands en het Spaans. Maar deze plaatsbepaling is nog gemakkelijk. Hebben we hem ten diepste wel begrepen? read on…
Shrinivási – dichterschap als roeping
Herdenkingsrede bij de Vereniging Ons Suriname, zondag 17 maart 2017
door Geert Koefoed
Nooit
liet de taal
mij
zo verlegen staan
als hier
nu ik
een angstig kind
voor het publiek
een vers moet reciteren.
Zo begint het gedicht ‘Voor mijn ouders’ in Shrinivási’s eerste bundel, Anjali (1963). Ik voel me ook verlegen, nu ik aan u iets mag zeggen ter nagedachtenis aan Martinus Lutchman, de dichter Shrinivási. Het eerste wat mij bij de voorbereiding inviel, was: “Hoezo nagedachtenis? Zijn poëzie is springlevend!” read on…
Eugène Chateau (1926-2019) herdacht door Aspha Bijnaar en Leo Balai
Afscheidsredes voor Eugène Chateau, aula begraafplaats De Nieuwe Ooster, Amsterdam, 18 maart 2019
door Aspha Bijnaar
Je kwam in mijn leven in 2003. Ik had net mijn proefschrift Kasmoni. Een spaartraditie in Suriname en Nederland, verdedigd aan de Universiteit van Amsterdam en ik toerde door het land met lezingen. Een van mijn lezingen hield ik voor de leden van de Vereniging Ons Suriname, waar Eugène Chateau al jaren actief was. Na de lezing bleef je lang met me praten. Je had nog zoveel interessante vragen over mijn onderzoek en mijn overige whereabouts. read on…
Elly Purperhart leeft voort
Presentatie ter herdenking van Elly Purperhart, Vereniging Ons Suriname, 17 maart 2019
door Maritha Kitaman
Elly Purperhart is Suriname’s eerste vrouwelijke winti duman. Een duman is een spiritueel genezer, iemand die in staat is om met behulp van winti’s problemen vast te stellen en op te lossen. Elly was echter niet zomaar een duman. Ze heeft zich jarenlang ingezet om meer kennis over en begrip voor de wintireligie te kweken. Een religie van de tot slaaf gemaakten, die na de afschaffing van de slavernij in 1876 bij wet verboden was. Het heeft bijna honderd jaar geduurd voor het verbod op winti werd afgeschaft. Nog steeds zijn er vele inspanningen noodzakelijk om de winti erkend en geaccepteerd te krijgen. read on…
RSS
Facebook
Twitter
