Fragment 14 uit mijn opa’s biografie door Brispath Mahabier 14.1 Oma’s zoekgeraakte hansuli herkend Niet... Lees verder →
Categorie: [Auto]biografie & egoducumenten
De terugkeer van oma’s zilveren halsband
Fragment 14 uit mijn opa’s biografie
door Brispath Mahabier
14.1 Oma’s zoekgeraakte hansuli herkend
Niet lang, hoogstens een jaar, na onze tumultueuze verhuizing in het midden van 1948 van de Magentaweg naar onze enige mámá (moeders broer) aan de naburige Vierkinderenweg, hemelsbreed nog geen halve km van de eenvoudige woning van mijn grootvader, deed zich een nieuwe dramatische gebeurtenis in onze familie voor. Een gebeurtenis waarvan de gevolgen eigenlijk met de mantel der familieliefde door mijn opa toegedekt werden.
lees verder…Irving Plantz was a through and through good man
At the book launching of Ole Tales, Sweet Memories by Maria Christiana Plantz and Charles Irving Plantz, at the Cabinet of the Minister Plenipotentiary of St. Maarten, The Hague, September 22, 2021.
by Gilbert Wawoe
The past weeks took my mind back to a few decades ago. Reading the book we are launching brought back many memories, and also a large number of discoveries. I will attempt to share some of those with you.
Mijn opa bestolen, ontgoocheld, maar toch niet gebroken
Correspondentie met zijn Indiase familie, toch geen weerzien
Fragment 13 uit mijn opa’s biografie
door Brispath Mahabier
Onvoldoende belangstelling voor de eigen cultuur en historie, geen succes als doelverdediger, foto-impressies van enkele niet-succesvolle kalkattiyá’s (Hindoestaanse ex-contractarbeiders), ájá’s crisesmomenten, ongeletterde hindoemassa van ‘godin’ Sarasvati, gewelddadige ‘god’ Ram onthoofdde een devote shudra (hindoe van een ‘lagere’ kaste), opa’s mislukte vakantievoornemen, correspondentiecontact met zijn Indiase familie, gevoelige vragen van de familie uit India, bestolen, ontgoocheld, maar toch niet gebroken of aan drank verslaafd.
lees verder…Herinneringen aan een verlaten verleden
Interview met drs. Shardhanand Harinandan Singh
door Jerry Dewnarain
Het is toe te juichen dat nakomelingen van Brits-Indische contractanten hun eigen levensverhaal of dat van hun familie vastleggen. Persoonlijke familiegeschiedenissen en migratieachtergronden kunnen oudere generatie burgers inspireren om hun familiehistorie voor de nakomelingen zo goed mogelijk op te schrijven. Voor jongeren is het belangrijk duiding te kunnen geven aan wie zij zijn, waarvoor ze staan en en hoe ze hun persoonlijke identiteit in hun (nieuwe) land kunnen vormgeven. Met de uitgave van het boek Verlaten verleden wil de auteur Shardhanand Harinandhan Singh deze doelen bereiken. Zijn mémoires heeft hij vastgelegd in 336 pagina’s die in tweede herdruk in februari 2021 zijn verschenen bij drukkerij/uitgever Mijnbestseller Nederland/Rotterdam.
lees verder…Een Afro-Caribiër gevangen door de Nazi’s
Van Papiaments naar Duits
door Jeroen Heuvel
Wat doe je als je vader niet spreekt over een deel van zijn leven? Vooral als dat deel zich heeft afgespeeld in een wereldoorlog. Laat je het daarbij of wil je het te weten komen, al was het misschien om jezelf beter te leren kennen en kunnen plaatsen.
lees verder…Mo Mohamed: een culturele arbeider rijst op uit de marihuana
door Michiel van Kempen
“Ik leef aan de zijkant van de samenleving, San Nicolas, Rancho, Utrecht, Amsterdam, Suriname, Curaçao, Brasil, noem maar op. Ik heb ziektenkostenverzekering hier van Aruba, AOW van Nederland. […] Ik ben een culturele arbeider, maar ze noemen mij een artiest en ze denken dat ik junkie ben, winti doe, rasta, reiki of Pai-de-santo, maar ik ben alleen maar Mo.”
lees verder…De lieveling van de fraters: het dubbelleven van Frank Martinus Arion
Frank Martinus Arion (1936-2015) wordt vaak in een adem genoemd met twee andere Curaçaose schrijvers, Tip Marugg en Boeli van Leeuwen, maar hij onderscheidt zich door afkomst en kleur. Arion was een zwarte schrijver uit een arme volkswijk.
lees verder…Sarafina: ‘This is my life!’
Sarafina: ‘This is my life!’ is de titel van de autobiografische debuutroman van Helga Fredison.
lees verder…Ziende, maar op de tast
Een verhaal dat 123 jaar wil overbruggen
door Michiel van Kempen
1.
Dit verhaal begint heel eenvoudig. Ik zit aan de ontbijttafel en kijk naar mijn zoontje. Hij eet zijn boterham niet op, hij houdt zijn hoofd stil en kijkt de tuin in, maar zijn ogen zien niets. Nu zou ik hem kunnen vragen wat er in hem omgaat en hij kan daarvan een heel beperkte weergave in woorden geven. Maar wat er precies in dat hoofd is omgegaan zal ik nooit weten. Hij droomt met open ogen en een droom kan nooit exact genoeg worden naverteld. Ik kan een hersenscan van hem laten maken, maar de print van zijn hersenstructuur zal me niet de informatie opleveren om hem te begrijpen. Hij draagt bovendien mijn genen niet. Hij is volledig soeverein – als ik er maar om denk dat hij op tijd eet.
‘Denk je aan je boterham? We moeten zo weg.’
Kermisvreugde van opa en zijn kleinzoon
Fragment 12 uit mijn opa’s biografie
door Brispath Mahabier
Opa’s belofte, Doháli informeert mij over kermis en de stad Paramaribo, mijn nieuwe kleren, eerste kermisbezoek, lopen langs de Waterkant in 1914 en 1950, stré long en kermisindrukken
lees verder…
RSS
Facebook
Twitter
