Na het overlijden van W.C.J. (Boeli) van Leeuwen (Curaçao, 1922-2007) werd de zorg voor zijn literaire nalatenschap stapsgewijs aan mij toevertrouwd. Dit kreeg de nodige vaart na het verscheiden van zijn vrouw Dorothy Debrot (1929-2012). Mijn taak had een beperkte reikwijdte: de archivalia – uit de zgn. ‘kast van Boeli’ (zie afbeelding) – ordenen, kort beschrijven en onderbrengen in een archief binnen het Koninkrijk der Nederlanden. De niet-gepubliceerde ‘vingeroefeningen’ waren te beoordelen op de mogelijkheid van publicatie. Het traject markeerde de beperkingen van het zicht op Boeli’s verleden.
Het volgende dramatische incident dateert zeer waarschijnlijk van 1951. Toen was ik 10 jaar oud en zat in de vierde klas van de christelijke Saronschool. Mijn moeder, een 27-jarige weduwe, was na een heftig en maandenlang familieconflict over een verdwenen zilveren halssieraad van mijn overleden áji (oma van vaderszijde), verhuisd van de Magentaweg naar de aangrenzende Vierkinderenweg. Zij nam haar drie jonge kinderen mee en kreeg een donkergroen gelakte houten bewaarkist, enig keukengerei, beddengoed: ‘lakens’ van witte meel- en suikerzakken bruin van kleur en van jute, vier kussens gevuld met klein gesneden rijststro, een bijna volwassen zwarte koe en een aantal leghennen, een haan en enkele jonge kippetjes.
Karin Amatmoekrim heeft met haar biografie van Anil Ramdas de Nederlandse Biografieprijs gewonnen. De prijs werd maandagavond uitgereikt door de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij der Wetenschappen.
Op 10 september is professor Theo Edward Wong, hoogleraar geologie aan de Anton de Kom Universiteit, in Nederland overleden. Hij is 78 jaar geworden. Vijf jaar geleden werd hij al ernstig ziek, maar na een zware operatie heeft hij toch nog al die tijd zijn actieve leven kunnen voortzetten. Zelfs op zijn sterfbed nam hij nog examen af en gaf hij commentaar op beleidsstukken.
Brieven van Judith de Kom aan haar vader Anton de Kom en andere dierbaren opgetekend door Ida Does
Judith de Kom werd in 1931 geboren als het vierde kind van Anton de Kom en Petronella Borsboom. Judith was twee jaar oud toen het gezin naar Suriname verhuisde, waar haar vader het middelpunt werd van historische antikoloniale protesten in Paramaribo.
August Willemsen (1936-2007) was, naast hartstochtelijk brievenschrijver en essayist, een meestervertaler van Portugese en Braziliaanse literatuur. Hij introduceerde onder meer het werk van Fernando Pessoa en Carlos Drummond de Andrade in ons taalgebied. Minder bekend is dat Willemsen ook werk uit het Papiaments heeft vertaald, met name dat van de Antilliaanse ‘volksdichter’ Pierre Lauffer.
Op donderdag 22 augustus 2024 bracht een groep ‘lobbyisten’ – op initiatief van kunstenares Sylvia Waterloo – een bezoek aan de Gouverneur van Curaçao Lucille George-Wout om haar nader te informeren over leven en werk van de activist Pedro Pablo Medardo de Marchena (1899-1968). Waterloo werd vergezeld door Avantia Damberg, kunstenaar van de muurschildering van De Marchena in Punda, Willemstad, Curaçao, Aldaïr Pieters, als acteur en muzikant actief promotor van Medardo de Marchena, Lex Veerkamp, adviseur, en Jesse Eldon Thodé, zoon van Medardo de Marchena. Tijdens het bezoek is onder meer de monografie Medardo de Marchena; Staatsgevaarlijk in koloniaal Curaçao (Haarlem, 2021) aan de gouverneur overhandigd.
Theatermaker, fotograaf, schrijver, dichter, activist Eddy Kenneth Madarie (1946-2024) was de anonieme voetganger in een klein politieberichtje, de man die op de avond van 4 mei 2024 aan de Anton Dragtenweg in Paramaribo, Suriname, dodelijk werd aangereden.
Honderdvijftien jaar geleden, op 26 juni 1906, werd Percy Cohen Henriquez geboren in Curaçao. Hij zou als ‘een dwarsligger van tropisch hardhout’ kunnen worden herinnerd, mede door intelligente ideeën die weinig aan relevantie hebben verloren. Een deel van zijn nalatenschap kon worden ondergebracht in de S.A.L. ‘Mongui’ Maduro bibliotheek in Curaçao. Voor een impressie van deze begaafde man, overleden op 23 oktober 2000, zie deze beschouwing.
Wanneer op Hemelvaartsdag 2017 haar vader overlijdt, belandt Milouska Meulens in een depressie. De daaropvolgende jaren strandt haar tweede huwelijk en raakt ze haar baan kwijt. Als ook nog de pandemie toeslaat, besluit ze haar kinderen bij hun vader te laten en naar haar moeder te gaan. Ze kan niet meer.
Op 27 maart vond in een uitverkocht Casa Casla in Almere een avond van Stichting Miep Diesel plaats over ego-documenten ten tijde van het slavernijverleden. Na een welkomstwoord van voorzitter Hilde van Garderen ging boekhistoricus Garrelt Verhoeven (ook bestuurslid van de stichting) in gesprek met historicus Karwan Fatah-Black over zijn boek Ooggetuigen van de Nederlandse Slavernij. Brieven en dagboeken van zowel tot slaaf gemaakten als slavenhouders en talrijke andere historische documenten in dit boek bieden een ander perspectief op het Nederlandse slavernijverleden.
Romantische woorden uit een liefdesbrief uit het archief van de West-Indische Compagnie (1755): ‘Mijn ziel, leven van mijn hart, mijn zoet, zoet man van mijn leven, gisteravond heb ik u gezien, mijn hart verheugde, konde ik vliegen om u te omhelzen, water barstte mij uit ‘t oog.’
Deze website beoogt geen enkel winstoogmerk. Door middel van de website wil de Werkgroep het publiek kennis laten maken met nieuws uit en over de Caraïbische regio. De Werkgroep neemt daartoe onder meer berichten over van andere sites, zonder dat het ons altijd mogelijk is rechthebbenden vooraf te attenderen op de overname. Mocht iemand bezwaar hebben tegen overname van tekst- of beeldmateriaal, laat ons dit weten, dan verwijderen wij het materiaal.
Reacties op berichten worden alleen geplaatst indien voorzien van voor- en achternaam. Opinies op deze website komen voor rekening van de auteur(s) en zijn niet altijd de opinies van de Werkgroep.
RSS
Facebook
Twitter
