blog | werkgroep caraïbische letteren

Bij het heengaan van Orsine Koorndijk

door Kwasi Koorndijk

Op 8 april 2019 overleed op 70-jarige leeftijd Orsine Koorndijk, voor velen Orsine Nicol. Dit na een jarenlange worsteling met haar mobiliteit. Hoe moeilijk moet het niet geweest zijn om in de slaap overvallen te worden door een hersenbloeding in 2005, als gevolg daarvan voor lange tijd gekluisterd te zijn aan een rolstoel en afhankelijk te zijn van je drie kinderen (Jeffrey, Martin en Claude) en anderen. Dit terwijl de dag vóór de fatale aanval op haar fysieke mogelijkheden er geen gezondheidsklachten schenen te zijn.

 

Orsine Koorndijk (Orsine Nicol)

Orsine studeerde gerontologie aan de Vrije Universiteit en was zeer maatschappelijk betrokken. Zij was stafmedewerkster van het voormalige Afro-cultureel centrum Kwakoe van de jaren 1980. Zij was Afrika-gericht. Dat bleek uit de verschillende objecten waarmee haar woonkamer versierd waren en haar contacten met vrienden van het continent Afrika. Haar schrijfambitie kwam onder meer tot uiting in een roman en dichtbundel. Zij deed haar intrede als schrijfster in 1977 met de dichtbundel ‘n Antwoord. Daarna volgden nog enkele bijdragen in de bloemlezingen Mijn Surinaamse ik (samengesteld door Dolf Verroen en Nannie Kuiper, 1984) en Geluiden/Opo sten (redactie G. Ashruf en overigen, 1984).

Met de roman Gudu Syu.. Syu; Het Orakel van Paramaribo (2007) bezegelde zij haar lot als schrijfster. In deze roman worden belicht de roddel (syu … syu) en de wrede lijfstraffen binnen het rooms-katholicisme in Suriname. De hoofdpersoon Gladys ‘Mye’ is voorts de verpersoonlijking van de structurele uitsluiting van mensen met een donkere huidskleur. Dit stond voor: zonde, verderf, slechtheid, kattenkwaad, domheid, en mislukkeling (afrofobie).

Orsine was onderdeel van het eerste bestuur van Schrijversgroep ’77 en verwierf uiteindelijk een stimuleringsprijs voor poëzie in het Sranantongo van de Sticusa.

Maar uit de koker en het hart van Orsine werden ook veel citaten ontsloten, zoals: “Ik realiseer me dat wat ik eigenlijk wil is een eenvoudig leven leiden, zonder stress of zorgen. Ik heb niet zoveel dingen nodig. Ik wil gewoon gelukkig zijn”. Ik leidde hieruit af dat materiële doelen een lage prioriteit genoten bij Orsine. Wat mij evenwel voor altijd bij zal blijven is het citaat dat prijkte in haar keuken is: “Het huwelijk is georganiseerde seks.” Ik leerde hieruit af dat Orsine het leven ook filosofisch benaderde.

Met het heengaan van Orsine verliezen we niet alleen een warm schrijfster, maar ook een betrokken moeder, familielid, vriend, en netwerkster. Orsine was voor velen ook een grote zus, een coach en inspirator.

 

Bronnen

http://brainwaivesvergaarbak.blogspot.com/2008/02/orsine-koorndijk-het-orakel-van.html

https://nl.wikipedia.org/wiki/Orsine_Nicol

https://www.boekscout.nl/shop2/boek.php?bid=203

3 comments to “Bij het heengaan van Orsine Koorndijk”

  • Mooie ode. Mooi geschreven.

  • Love you forever my Queen Orsine “Oni” Johanna Koorndijk!

    Thanks brada Kwasi voor het mooie schrijven…

    Odi,
    Claude

  • Kom het nu pas tegen Martin K. Veel wist ik niet. Kom graag met je in contact. Tot gauw.
    Sandra Schipper

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter