Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Zeggen Giwani
[uit de Ware Tijd]
Stichting Stimuleringsfonds Journalistiek Suriname
In Suriname is vrijdag op een drukbezochte persconferentie een onafhankelijk fonds geopend voor de financiering van journalistieke producties door Surinaamse journalisten. De komende drie jaar wordt het fonds gevuld door de Stichting Democratie en Media (SDM), met een extra bijdrage van het Johan Ferrier Fonds. Het project is een initiatief van Nederlandse journalisten die daarvoor de Stichting Stimuleringsfonds Journalistiek Suriname (SSJS) hebben opgericht. Het is het eerste onafhankelijke journalistieke fonds in de Surinaamse en Caribische regio.
read on…Een verborgen Surinaamse schat
In de vierdelige podcast Een verborgen Surinaamse schat onderzoekt theatermaker Mathieu Wijdeven het leven en werk van G.G.T. Rustwijk, schrijver, dichter, theatermaker, schilder en een agitator tegen het koloniale bewind in Suriname. Wie was hij? Wat is zijn betekenis voor deze tijd? En waarom wist Mathieu tot voor kort niet van zijn bestaan, terwijl G.G.T. Rustwijk zijn betovergrootvader is?
read on…Haatzaaier Hira
door Giwani Zeggen
Laat mij beginnen met een compliment aan de president. Voor zijn volwassen reactie, zoals het hoort in een democratie, op het besluit van de Krijgsraad om het 8 Decemberstrafproces voort te zetten. Hij zei namelijk dat we de advocaten, het Openbaar Ministerie en de rechters hun werk moeten laten doen en dat wij 9 februari rustig moeten afwachten. read on…
Zesde Clark Accord Lezing
De Clark Accord Foundation organiseert op maandag 11 mei de zesde jaarlijkse Clark Accord Lezing ter gelegenheid van het feit dat auteur Clark Accord vijf jaar geleden is heengegaan. Thema voor dit jaar is ‘Winti in de literatuur’. Plaats: Restaurant Spice Quest. read on…
Politieke geboorte
door Giwani Zeggen
Met het stopzetten van het Jeugdjournaal is het weer eens duidelijk geworden. Persvrijheid is in Suriname geen vanzelfsprekendheid. Alleen jammer dat Shirley de zwarte piet in de handen duwt van de ‘arme’ heren van de uitzending. Sowieso niet chic om je als leidinggevende te verschuilen achter je personeel. Maar iedereen die ooit bij de televisie heeft gewerkt, weet dat geen enkele uitzendregisseur op eigen houtje ertoe overgaat een programma, en vooral niet een nieuwsprogramma, stop te zetten.
Nog erger dan de censuur zelf, vond ik de selectieve verontwaardiging van het Nieuw Front. Ze waren er als de kippen bij om in een persbericht hun afkeuring over de zaak uit te spreken. Maar van censuur is er niet alleen sprake als een item over de decembermoorden uit de ether wordt gehaald NPS, VHP, SPA en DA91. Dat is, Chan, Greg, Guno en Winston, wat we noemen: politiek bedrijven met persvrijheid, het leed van de natie in het algemeen en de nabestaanden in het bijzonder. Veel erger dan de censuur zelf. Het is misselijkmakend! ‘Hypocriet’ is het juiste woord in deze.
Of zijn jullie het vergeten? Toen onder president Venetiaan een uitzending van Suriname Vandaagover Taiwan niet door mocht gaan. Eigenhandig door de ex-president de nek omgedraaid. Of toen Henry Strijk, de censor van het Nieuw Front bij de STVS, een uitzending van Suriname Vandaagover de interne perikelen bij de VHP dwarsboomde. In beide gevallen keken jullie de andere kant op en deden alsof er niks was gebeurd. Was dat geen censuur? Stonden toen het recht op persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting niet op het spel?
Bij het Nieuw Front hebben ze waarschijnlijk twee maatlinten. Een voor het Front en een maatlint voor de rest. Toen Dino werd aangehouden in de Verenigde Staten was er nog diezelfde avond een verklaring. Men sprak er schande van, en terecht! President Bouterse moest naar het parlement komen en er gingen zelfs stemmen op dat hij moest aftreden. Ook daar is iets voor te zeggen. Suriname is immers internationaal te schande gezet. Maar nu de zoon van NPS-parlementariër Hesdy Pigot is gearresteerd bleef het weer stil. Geen verklaring. Geen oproep aan Hesdy om af te treden.
Volgens Shailendra Girjasingh heeft de vader nu niets te maken met de handelingen van zijn zoon. Gelukkig dat Hesdy dat zelf toch iets anders ziet en zijn excuses heeft aangeboden voor het handelen van zijn nageslacht. Diep respect daarvoor. Zoals het een vader betaamt. We krijgen ook nog een verontschuldiging van Diguan zelf. Dat heeft Hesdy ons beloofd. Graag! Want Diguan liet zich alle lof toezwaaien toen het goed ging, dus we verdienen nu op z’n minst ook een welgemeend ‘sorry’. Chinyere, ach, ik neem het haar niet kwalijk dat ze heeft gereageerd zoals ze heeft gedaan. Het is haar broer.
Ik heb me overigens altijd gevraagd waarom Hesdy coûte que coûte parlementariër wilde worden. Het had hem en zijn familie een hoop leed bespaard. Het maakt natuurlijk een verschil uit dat Diguan nu zoon is van een volksvertegenwoordiger. De fraude had ook makkelijk vorig jaar, toen Diguan gegrepen werd door bigi ai, aan het licht kunnen komen. Dan had Hesdy het DNA-stokje waarschijnlijk doorgegeven aan Ruth Renfrum. Maar toeval bestaat niet. Het heeft zo moeten zijn. Dat Hesdy lid zou worden van het hoogste college van Staat en dat zijn zoon, topzwemmer in de VS, opgepakt zou worden.
Maar nu ligt daar een unieke kans voor Hesdy. Indachtig zijn maidenspeech over “normen en waarden”. Om af te treden en zijn zetel terug te geven aan het volk. Daarmee stelt hij een voorbeeld voor alle politici die in een zelfde positie verkeren, zoals de president, of ooit daarin terechtkomen. Met de ‘dood’ van de politicus Pigot zal in dat geval de nieuwe Surinaamse politicus geboren worden. Een politicus met normen en waarden. In amper één maand zal parlementariër Pigot dan hebben bewerkstelligd wat collega’s in geen zestig jaar is gelukt. Diguan zullen we in dat geval eeuwig dankbaar zijn dat hij ooit heeft gestolen.
giwani@hotmail.com
[uit de Ware Tijd, 16/12/2013]
Wat doet de Wereldomroep nog in Suriname?
Von Zeggen: Open en eerlijk
.
door Giwani Zeggen
.
Kijk, in Suriname hebben we nog een heleboel te leren als het aankomt op het voeren van een gezonde discussie. Ik zal de eerste zijn om dat toe te geven. We hebben in ons geliefd land een hoop cultuur, maar helaas geen debatcultuur. Vooral in de politiek is het soep met ballen. Zoals afgelopen donderdagmiddag, toen ik thuis op de bank in slaap was gevallen. Opeens werd ik hardhandig wakker geschud…door het geluid dat uit de speakers van mijn radio kwam. Ik hoorde iemand schreeuwen. “Voorzitter, voorzitter, voorzitter.”
Langzaam drong het tot me door. Dit was De Nationale Assemblee en het geschreeuw kwam van de fractieleider van het Nieuw Front, Radjkoemar Randjietsingh. Hij was het vast weer een keer niet eens met iets. En als je van de oppositie bent in Suriname, moet je heel hard schreeuwen. Niet dat ze aan de andere kant van de zaal dan naar je luisteren hor. Nee, als oppositie is het je primaire taak om te schreeuwen, lijkt het wel. Nu zijn het toevallig Randjietsingh, Castelen en Wijdenbosch, toen waren het Misiekaba, Simons en Moenne. En hoop dat het op korte termijn gaat veranderen heb ik niet. Wat dat betreft geniet ik van de beelden op de BBC uit het Britse Lagerhuis. Met weemoed denk ik terug aan de debatten in aanloop naar de presidentsverkiezingen in Amerika of de ‘confrontaties’ in de Nederlandse Tweede Kamer.
Maar er ‘gloort’ hoop aan de horizon. In Suriname hebben we sinds kort Boks.sr. Jonge Surinamers worden geholpen bij hun meningsvorming en meningsuiting, valt er te lezen op de site. Een heel nobel streven als je het zo op het eerste gezicht bekijkt. Alleen krijg ik er een raar gevoel bij als ik zie dat initiatiefnemer van het hele project de Wereldomroep is. Ik dacht dat ze klaar waren met Suriname en vorig jaar de deur achter zich hadden dichtgetrokken. Maar het tegendeel blijkt waar. Alleen vraag ik me af “waarom?”. Waarom moet de Nederlandse organisatie de Wereldomroep hier jongeren gaan helpen bij het vormen van en uiten van een mening? Met welk doel, wat hebben zij daaraan?
En ik heb het ze gevraagd. Al lang voordat ze officieel hun website presenteerden. Ze vroegen de medewerking van de Ware Tijd en ik mocht aanschuiven bij een gesprek. Na lang aarzelen kwam het hoge woord eruit. De Caribische redactie van de Wereldomroep is opgeheven in het kader van de bezuinigingen in Nederland, maar er lagen nog een paar miljoenen euro’s. En die moeten op! Anders verliest de Caribische afdeling, of wat er van over is, ook dat geld. Ze moesten snel iets verzinnen, maar dat mocht niks met journalistiek te maken hebben, want de vrije pers staat niet meer onder druk in Suriname en dat is een voorwaarde van de Wereldomroep. Om het geld niet te verliezen is toen Boks.sr uit de grond gestampt.
Ik las zaterdag op internet de column van Didi Samwel over Ronnie Brunswijk en Rick Ross. Hij wordt volgens zichzelf gezien als Suriname-kenner. Een medium in Nederland wilde graag met hem praten over de ambities van Brunswijk om president te worden. De journalist vroeg hem of hij al wist dat Ronnie zich kandidaat had gesteld. In plaats dat hij de collega uit een droom hielp, want in Suriname zijn er geen presidentsverkiezingen, en duidelijk maakte dat het eigenlijk niet echt groot nieuws is, ging hij toch in op de uitnodiging. Iets verderop in de column geeft hij ‘eerlijk’ toe dat hij eigenlijk alleen op de uitnodiging was ingegaan, omdat hij de publiciteit goed kan gebruiken voor zijn nieuwe boek. Schandalig!
Misschien kunnen ze bij Boks.sr ook beginnen met eerlijk te zeggen waar het bij hen om draait. Dat het primaire doel helemaal niet is jongeren te helpen bij het vormen en uiten van hun mening. Nee, dat is slechts een ‘dekmantel’ om ervoor te zorgen dat de laatste miljoenen ze niet worden afgenomen. Weg leuke snoepreisjes naar Suriname, weg leuke baan die goed betaald voor de Nederlandse journalist die aan het project werkt, weg geld voor de consultant en ga zo maar door. Dat lijkt me een goede eerste stap. Dan gloort er echt hoop aan de Surinaamse discussiehorizon. Een goed debat begint immers met openheid en eerlijkheid…toch?
giwani@hotmail.com
[uit de Ware Tijd]
—–
Comment is free, facts are sacred
door William Valkenburg
Als ik heel open en eerlijk ben, ben ik niet verrast door de column van Giwani Zeggen over de rol van Radio Nederland Wereldomroep (RNW) bij de start van het project boks.sr in Suriname. Zoals het een columnist betaamt, mag –nee moet!- hij een scherpe eigen mening hebben. Kritisch zijn over de rol van RNW in Suriname hoort daar bij.
Giwani citeert in zijn column uit een kennismakingsgesprek. Dat is ongebruikelijk, maar zou misschien te begrijpen zijn als hij daarmee grote misstanden aan het licht brengt. Had hij De Ware Tijd echter gelezen (met een interview met mij op donderdag 4 april en een online verslag van de launch op vrijdag 5 april), dan had hij geweten dat de Wereldomroep met boks.sr een serieuze poging doet om bij te dragen aan de verbetering van meningsvorming en meningsuiting onder young professionals van 18 tot 24 jaar in Suriname. En dat de site is gemaakt door een Surinaamse bouwer, de redactie wordt gevormd door jonge Surinamers en er wordt samengewerkt met Surinaamse partners Radio 10 en AHKCO.
Giwani had met zijn vragen naar de perspresentatie van boks.sr in Paramaribo kunnen komen, zoals veel andere journalisten deden. Of hij had me afgelopen week, net als zijn collega van DWT, via Skype kunnen interviewen. Ik begrijp niet waarom Giwani zijn ‘feiten’ niet op één van deze manieren heeft gecheckt. Het door hem genoemde bedrag van ‘miljoenen euro’s’ is feitelijk onjuist. In totaal investeert RNW voor dit meerjarige project het substantiële bedrag van 150.000 euro en leveren Radio 10 en de AHKCO een grote inhoudelijke bijdrage aan het project. Ik weet niet waar Giwani al die ‘miljoenen’ vandaan haalt, daar kan ik slechts naar gissen en dat doe ik als journalist liever niet.
Hoor en wederhoor, check en dubbelcheck: dat zijn basale journalistieke principes. Een gefundeerde mening is gestoeld op deze principes. Eén van de doelen van boks.sr is om jongeren te stimuleren niet eerst een mening te hebben en daar de feiten bij te zoeken, maar om een mening te vormen op basis van de juiste informatie en argumenten.
Een inhoudelijk debat over de aanwezigheid van boks.sr in Suriname mag zeker gevoerd worden. Graag zelfs! Maar laten we deze discussie dan waardevol maken door hem te voeren op basis van feiten…toch?
William Valkenburg
Hoofdredacteur RNW
(Radio Nederland Wereldomroep)
Hoofdredacteur RNW
(Radio Nederland Wereldomroep)
[van boks.sr]
Vrijmetselarij in boekvorm
Op woensdag 11 januari wordt Bouwstenen voor een betere wereld; 250 jaar Vrijmetselarij in Suriname gepresenteerd. Het boek is samengesteld door Chandra van Binnendijk en Marieke Visser.
read on…
RSS
Facebook
Twitter
