blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: universiteit

Postuum eredoctoraat aan Matzeliger om jonge wetenschappers te motiveren

door Rose-Marie Maître

Paramaribo – “Met eredoctoraten aan innovatieve Surinamers kunnen jonge wetenschappers gemotiveerd worden om zich in te zetten.” Dit zegt Khalid Saboerali, studentenvertegenwoordiger van het universiteitsbestuur. Saboerali heeft gisteren samen met leden van het universiteitsbestuur een voordracht van Stichting Matzeliger Instituut ontvangen.      

read on…

Adek-Universiteit dringend op zoek naar academici

door Wilfred Leeuwin

Het tekort aan wetenschappelijk personeel is ten hemel schreiend. De situatie is zo erg dat het een enorme impact heeft op de kwaliteit van de hoogste onderwijsinstelling. De meeste docenten hebben niet de vereiste doctorale of een PHD titel. 

De Faculteit der Maatschappijwetenschappen beschikt slechts over twaalf gepromoveerde docenten, van wie zeven deeltijds zijn. Het gewenste en verantwoorde aantal is negentig. Het resultaat dat neergezet wordt, is volgens voorzitter Ryan Sidin van het universiteitsbestuur ver onder de maat.

Oproep voor sollicitatie 

“Het gaat niet alleen om onderwijs geven, maar om alles wat daarmee te maken heeft”, zegt Sidin in gesprek met Starnieuws. Op een wetenschappelijke instelling als de Anton de Kom Universiteit van Suriname, met een studentenbestand van 5000, zijn er meer dan 1400 studielimieters, zegt de Adek-bestuursvoorzitter. De instelling heeft nu een algemene oproep gedaan aan hoogopgeleiden in Suriname om te solliciteren. Sidin zegt dat gezien de voorlopige registratie het vrijwel zeker is dat de universiteit zal moeten uitkijken naar buitenlandse wetenschappers. Gedacht wordt om docenten te halen uit onder andere Brazilië.

Naast het gemis aan kader met een doctoraal of PHD, zijn er ook weinig ervaren docenten. Het tekort heeft direct effect op de kwaliteit van het onderwijs. Vooral als het gaat om het begeleiden van studenten in een afstudeerfase zijn er grote problemen. Sidin legt uit dat het nu ook voorkomt dat een begeleider per jaar twintig studenten bijstaat bij het afstuderen. Dat is volgens hem een zeer verontrustende situatie en is het effect daarvan ook te zien aan de lange perioden van afstuderen en alle problemen die komen bij kijken.

Complex probleem 
Het bestuur heeft nu een exercitie gepleegd en het blijkt volgens Sidin dat het probleem veel groter en complexer is. Er zal dringend een oplossing gevonden moeten worden. Een daarvan is om in een periode van vijf tot zes jaar wetenschappers uit binnen- en buitenland aan te trekken. In die periode zal gekeken worden hoe met beurzen en studiefinanciering eigen krachten op te leiden in het buitenland. Met die mensen zal op basis van afspraken en een dosis vertrouwen geprobeerd worden een begin te maken aan het wegwerken van het tekort. Sidin zegt dat er op de universiteit nogal wat docenten rondlopen die zo na hun afstuderen binnen een maand al docent worden. “Zonder enige ervaring of zelfs te zijn ingewerkt”, zegt Sidin.

De wetenschapsbeoefening van de universiteit komt volgens de bestuursvoorzitter niet tot zijn recht. Van de drie taken, onderwijs, onderzoek en dienstverlening, wordt geprobeerd zo goed als mogelijk inhoud aan te geven. “Van onderzoek en dienstverlening komt weinig terecht’, zegt Sidin. Los van degene die wel wat onderzoek doen, geniet onze universiteit zeker geen prijs daarvoor”, verzucht Sidin.

[uit Starnieuws, 27 maart 2013]

Universiteit van Aruba wil onderwijs-hub zijn

door Mirte de Rozario

Oranjestad — De Universiteit van Aruba (UA) kan fungeren als een onderwijs-hub tussen Europa en Latijns-Amerika en op die manier een bijdrage leveren aan de derde economische pijler ‘kennis’ van Aruba. Daarnaast ziet UA mogelijkheden om in eigen land de betrokkenheid van burgers bij de universiteit te vergroten.

Betrokkenheid, dat was vrijdagochtend het sleutelwoord tijdens een ontmoeting tussen een delegatie van de Universiteit van Aruba (UA) en de minister van Algemene Zaken, Mike Eman (AVP). De delegatie, onder leiding van decaan Paula Kibbelaar van de Faculteit Arts and Science (FAS), sprak met Eman omdat ze wil dat meer bedrijven betrokken zijn bij de universiteit door zich als leerbedrijf aan te bieden. Op die manier hoopt de universiteit nog meer dan wat ze nu doet, in de samenleving te staan. De wil van de universiteit is er, de inzet van de ‘buitenwereld’ wordt nu gevraagd. Tijdens de ontmoeting werden meerdere voorbeelden aangehaald en suggesties gedaan van hoe die betrokkenheid gestalte kan krijgen.
Mentoren
Eman vertelde dat hij met Onderwijs-minister Arthur Dowers (AVP) heeft gesproken over de mogelijkheid om op Aruba mentoren aan te stellen die het contact stimuleren tussen in het buitenland studerende studenten en het eiland. “Want jongeren missen die maatschappelijke betrokkenheid met Aruba zodra ze het eiland verlaten om bijvoorbeeld in Nederland te gaan studeren”, aldus Eman. Om die betrokkenheid te behouden en er voor te zorgen dat jongeren weten wat er op Aruba gebeurt en na hun studie bewuster kunnen kiezen om al dan niet terug te keren, is een mentor gewenst.
Yolanda Richardson, die als docent aan de UA in de delegatie zat, merkte op dat UA een dergelijk initiatief zelf al heeft genomen. “Dit jaar studeren vier studenten van de studierichting Organization Governance & Management in het buitenland. Twee in Nederland, twee op Curaçao. We onderhouden e-mailcontact met deze studenten en zorgen ervoor dat ze Aruba niet vergeten. Op die manier zijn de studenten in staat om met twee werelden kennis te maken. Dat komt hun ontwikkeling alleen maar ten goede.”
Alumni-programma
Een andere docent in de delegatie, Helmut Vink, meldde Eman dat de studierichting Organization Governance & Management nu het vierde jaar draait. “In het kader van dezelfde betrokkenheid willen we een alumni-programma (oud-studenten, red.) opzetten. Op die manier hopen we te weten waar onze oud-studenten terechtkomen en houden we contact met het bedrijfsleven.” Een opmerking die decaan Kibbelaar inkopte: “En dat is de reden waarom we hier zijn. We zoeken bedrijfsleven die al in een eerder stadium, namelijk tijdens de opleiding, betrokken willen zijn bij de universiteit en bij onze faculteit door zich als stageplaats of leerbedrijf aan te bieden.”
[uit Amigoe, 2 maart 2013]

Studenten slepen universiteitsbestuur voor rechter

Paramaribo – Er is een felle strijd gaande tussen docenten en studenten op de Anton de Kom ‘Universiteit van Suriname (Adekus), waarbij de studenten het onderspit delven. Drie medische studenten, die zijn afgeschreven, hebben het universiteitsbestuur voor de rechter gesleept en de zaken gewonnen. De universiteit weigert echter het rechterlijk vonnis uit te voeren door de studenten weer in te schrijven. De Nationale Assemblee heeft vrijdag in huishoudelijk verband breedvoerig gesproken over wat omschreven wordt als ‘het frustreren van studenten’. Het universiteitsbestuur is ontboden om maandag naar het parlement te komen waar het flink aan de tand gevoeld zal worden.

Er schijnt correspondentie te zijn geweest tussen het universiteitsbestuur en de drie medische studenten, waaruit blijkt dat hen wordt medegedeeld afgeschreven te zullen worden, ongeacht of zij een vak halen waarvoor er herkansing is gevraagd om door te kunnen stromen naar de B2-fase van hun studie. De drie studenten hebben de vakken gehaald en zitten thuis met hun BI-certificaat en mogen zich pas na 2 jaar weer inschrijven op de universiteit.

Een door hen aangespannen rechtszaak resulteerde in een vonnis waarbij ADEK werd opgedragen de studenten weer in te schrijven, maar dit wordt geweigerd. Naar is vernomen, zijn er meer studenten die dreigen ADEK naar de groene tafel te slepen, omdat ook hen het studeren moeilijk wordt gemaakt. Er wordt met twee maten gemeten. Sommige studenten krijgen wel dispensatie en hoeven deze procedures niet te doorlopen.

Wij doorlopen het proces met succes en worden toch afgeschreven, zegt een student. Parlementariër Theo Vishnudatt (MCNDP), die ook docent is, maakt zich zorgen over de verhoudingen tussen studenten en docenten. Bij hem is ook een juridisch student bekend die het ADEK voor de rechter wil slepen omdat het afstuderen haar moeilijk wordt gemaakt door docenten.

“Vooralsnog ga ik er vanuit dat het universiteitsbestuur één agenda heeft en dat is om op de campus een zodanig klimaat te scheppen, dat studenten binnen de vastgestelde tijd afstuderen. Dat er overal particuliere instituten verrijzen, is een teken dat ADEK niet goed functioneert. De universiteit moet op de operatietafel. En dringend ook.”

[van Nospang.org, 1 maart 2013]

Assembleeleden zeer kritisch over Surinaamse universiteit – ‘Erbarmelijke onderwijsomstandigheden’ – Assembleevoorzitter pleit voor speciale wetgeving

De Nationale Assemblee (DNA) heeft op dinsdag 26 februari 2013 scherpe kritiek geuit op de regering over de onrust op de Anton de Kom Universiteit van Suriname (AdeKUS). Als het aan parlementsvoorzitter Jennifer Simons ligt, wordt het tijd dat regering en parlement samen wetgeving maken om zaken beter te laten verlopen op de universiteit.    

read on…

Studenten UvA lanceren website Anton de Kom

Amsterdam – Studenten van de master Publieksgeschiedenis lanceren een website over de schrijver en vrijheidsstrijder Anton de Kom, de ‘Surinaamse Multatuli’. Met de lancering trappen de UvA-studenten het herdenkingsjaar 2013 af, waarin 150 jaar afschaffing van de slavernij wordt gevierd. De Kom spreekt bij veel Nederlanders niet meer tot de verbeelding. Velen zijn vergeten wie hij was en dat Desi Bouterse hem gebruikte om zijn regime te legitimeren: Anton de Kom als pionier van de antikoloniale beweging en vader van het Surinaams nationalisme. De Koms nalatenschap is daarmee even veelbewogen en boeiend als zijn roerige leven zelf.
Tijdens zijn leven zagen sommigen in Anton de Kom een oproerkraaier en communist. Anderen een activist en verzetsheld die streed tegen kolonialisme, tirannie en onrecht. Zelf zag hij zich vooral als een schrijver, met als zijn grootste succes Wij slaven van Suriname. Dit is het eerste geschiedenisboek over Suriname dat door een Surinamer zelf is geschreven. Het kan gelezen worden als een aanklacht tegen de ongelijkheid tussen blanken en gekleurden die zowel tijdens als na de slavernij alom aanwezig was in Suriname.
Na De Koms dood eigenden verschillende groepen zich delen van zijn erfenis toe. Tegenstanders van Bouterse accepteerden niet dat hij De Kom gebruikte om zijn regime te legitimeren. De Kom had zich immers altijd tegen onderdrukking gekeerd. Dus zetten zij De Kom ook in als symbool voor hun strijd. De verschillende identiteiten en interpretaties van Anton de Kom staan centraal op de website.
Nog niet eerder hebben studenten Publieksgeschiedenis zelfstandig een website ontworpen en gebouwd. Publieksgeschiedenis is een master aan de Universiteit van Amsterdam waar studenten leren en onderzoeken hoe geschiedenis aantrekkelijk en toegankelijk kan worden gemaakt voor een breed publiek. U kunt de website bezoeken via www.antondekom.humanities.uva.nl.

Tweede universiteit in Suriname?

In de begroting van het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling (Minov) staat dat in 2012 een aanvang gemaakt zal worden met het onderzoek naar de haalbaarheid van een open universiteit. President Desi Bouterse had dit beloofd bij de presentatie van het regeringsbeleid vorig jaar.

Het karakter van een open universiteit moet bekeken worden in de trend van
‘life long learning’, waarbij de universiteit verzorgt en bevordert, samenwerkend in
netwerken en allianties, hoogwaardig en innovatief hoger afstandsonderwijs.
Als open universiteit stelt zij de uiteenlopende leerbehoeften van mensen in hun
levensloop én de noodzaak tot aanzienlijke verhoging van het kennisniveau van de
samenleving centraal, zegt het Minov.

De doelgroep wordt gevormd door iedereen die door allerlei omstandigheden niet in staat is geweest om een universitaire studie te doen. De mensen die aan de Open Universiteit Wanica zullen studeren, kunnen dit doen door hun eigen tempo te bepalen. Het gebruik maken van de nieuwste technologieën zal moeten resulteren in een maximale toegankelijkheid en bereikbaarheid van universitair onderwijs.

———
Waarom een tweede universiteit?
 
door Bert Eersteling
Ik heb gelezen dat er plannen zijn om een tweede universiteit te bouwen in Suriname en wel in het district Wanica. Ik denk of weet zeker dat er geen enkel wetenschappelijk of gedegen onderzoek verricht is welk de behoefte van een tweede universiteit moet rechtvaardigen. Ik kan met alle zekerheid stellen dat een dergelijk onderzoek als resultaat zou aantonen dat er geen enkele behoefte bestaat aan een tweede universiteit in Suriname op een bevolkingsaantal van 550.000.

Het primaire steekhoudend argument om de bouw van een tweede universiteit af te raden, is te verwijzen naar het functioneren van de Anton de Kom universiteit van Suriname, verder te noemen Adeksu.

Geen prudent besluit 
De Adeksu heeft te kampen met vele problemen die eerst overbrugd moeten worden om een internationaal geaccrediteerde status van een volwaardige universiteit te krijgen. Het is publiek geheim dat het grootste deel van het docentenkorps beperkt bevoegd of onbevoegd is. Als ik goed de oren te luister heb gelegd, zijn velen van de docenten ook niet bekwaam.

In elk geval beschikt de Adeksu bitter weinig over hoogleraren. De weinige hoogleraren zullen als gevolg van dit schrijnend tekort abnormaal belast zijn met hun docentenwerk met als resultaat inboeting aan kwaliteit van de opleiding. Zeker zal het aspect van kwalitatief research tot het absolute minimum blijven. Ik denk dat de Adeksu met meer informatie naar buiten moet komen om aan te geven dat een tweede universiteit geen prudent besluit zal zijn.

Absurd beleidsvoornemen 
Guyana met een groter inwonersaantal denkt niet aan het bouwen van een tweede universiteit, doch stopt zijn energie aan de Kwaliteit van hun universiteit die onderdeel uitmaakt van de University of the West-Indisch.
Ook al zou het idee uitgaan naar een open universiteit dan nog vind ik het een absurd beleidsvoornemen. Ik zou gaarne willen weten wie dit voorstel geformuleerd heeft en welke rationele argumenten hieraan ten grondslag liggen. Want behalve de eerder genoemde redenen waarom dit idee afgeraden moet worden, zal het financieren van deze universiteit ook een belangrijke rol vervullen.

Ik denk dat men het liefst kan uitgaan van de bestaande Adekus universiteit en een speciale unit belasten met het coördineren van open universitaire diensten. De open universiteit als unit van de Adekus kan invulling geven aan de behoefte om een avond studie op tertiair niveau te volgen. Het bouwen van een aparte campus is mijns inziens sterk af te raden al gaat het om een het principe/de organisatie van een open universiteit.

[uit Starnieuws, 9 oktober 2012, resp. 19 februari 2013]

Toespraak Edward Dew bij aanvaarding eredoctoraat

Op 1 november 2012 ontving Edward Dew, emeritus hoogleraar politieke wetenschappen aan Fairfield University, een eredoctoraat in de maatschappijwetenschappen van de Anton de Kom Universiteit van Suriname. Dew is de auteur van onder andere The difficult flowering of Surinam. Ethnicity and politics in a plural society (1978) en The Trouble in Suriname, 1975-1993 (1994). Hieronder volgt de tekst van Dews toespraak bij de aanvaarding van zijn eredoctoraat.

 
Salutations
Being retired, one ponders on the value of one’s professional life and work.  Receiving this recognition gives me a big boost emotionally.  My apologies for speaking in English.  I might stumble more if I tried this in Dutch.
It is such a pleasure to be back in Suriname and it is a great honor to receive an honorary degree from the Anton de Kom University of Suriname.  I started my teaching and research career at Fairfield University just a year before Anton de Kom University was established.  My university is only some 20 years older than yours.  A young university changes, grows, expands and becomes more and more an integral part of the surrounding community.  I congratulate Surinameto have nurtured this university now for 44 years, enriching a society that itself has such a rich, diverse, culture and  history.
Like Suriname’s diversity, my academic endeavors have been diverse:  studying and travelling to what was then the Soviet Union, writing my dissertation and first book on Peru, subsequently studying some of the other countries in Latin America and the Caribbean.  In the early 1970s my wife, Anke, and I made our first summer visit to Suriname, a completely new experience for me.  I was fascinated –and hooked.  But a lot of time has passed.  Though not actively doing such research any more, I try to follow events in Suriname from a distance.  As I write this, for example, the reports of a big fire here in town truly sadden me.
The openness and welcome of the Surinamese people made my research here a delight.  There were many sources to get good basic information:  records of the Staten and other government offices along with the bounteous newspaper archives.  Suriname can be proud of its journalists and others who seriously debate the issues of the day in your lively newspapers and other publications.  Thanks to this valuable information I could start my rounds of interviews with many participants in the political process.  Journalists, politicians, union leaders, businessmen, all gave generously of their time, knowledge and opinions.  Supplemented by research in The Netherlands, I was able to piece together a political history of Surinamefrom the 1930s to Independence, a very complex history.
For most people in the United States, the name “Suriname” is a mystery.  Is it a country?  Where is it? Africa?  South-East Asia?  The name “Dutch Guyana” brings a glimmer of recognition to the older generations of my country.  But while I have to explain that Suriname is located on the north coast of South America, I say also that one does find Africa, and the peoples of South and South-East Asia very much alive in Suriname’s population, along with the native people, people from Europeand from many other places.  It is, as you like to say, “the world in miniature”.
Suriname’s history, of course, started long before the 1930s.  I was enthralled by Anton de Kom’s Wij Slaven van Suriname, which shaped my concern for the later historic development of this country.  Focusing on the internal politics of Suriname, one must also address many cultures from around the world adding their challenges to this melting pot. Life was not easy for those who came to Suriname.  So, inevitably, over time, many left.  Just recently, my wife and I attended a Suriname Day in New York, with some Surinamese friends, enjoying the food, music, and conversations of the expatriate community there.  No one wants to give up their ties to their tropical home, and some eventually return, after studying and gaining experiences abroad, to help in the development of the country and of the university.  I can only say “more power to them!”
So, there are clearly many, many ties, historical and otherwise, with the rest of the world.  I was so pleased to see that the university had invited Sir Shridath Rampal, the distinguished representative and leader of the Caribbean Community to strengthen your ties with the Caribbean.  I hope that the university’s ties with other parts of the Caribbean can continue to strengthen and grow.  I have studied and admired the energy and scholarly interests of the people of the whole Caribbean region, and Suriname’s academic community fits right in.

Sadly enough, while doing my research here in the 1970s, I had little contact with the young Anton de Kom University.  But I was privileged to be a part of your University as a Fulbright Scholar in 1990.  I found myself in a safe haven for social and scientific activity.  Providing a shelter for exploration and inquiry, the University has been a bulwark for academic freedom.  It gave me the opportunity to resume my research.  Now, more than twenty years later, as the University celebrates its forty-fourth birthday, its protection and encouragement of higher learning commands our respect and support.

There are many, many people in Suriname whom I would like to thank for making my work possible.  This feels like accepting an Oscar in Hollywood, where I grew up.  My parents were in the theatre industry there, and they always encouraged and financially supported my non-Hollywood endeavors.  Grants and foundations helped greatly.  But while I cannot list all the names of everyone here who helped me, I do want to mention three:  my sister-in-law, Jaike van Dijk, who worked in the Governor’s office and generously opened her home to us;  Mrs. Irma Gomes, the guiding angel of the Surinamese Staten, who took me under her wings and helped me with my interviews.  Finally, my wife, Anke van Dijk Dew, who stood by me throughout this adventure, helping me struggle with the Dutch language and trying to keep me focused, while doing her own research on family planning.
For this visit, I want to thank Roseanne Franklin and Henry Ori of the University’s Governing Board for assisting my wife and myself.  I want to thank the Chancellor and Board of Governors of the University for selecting me for this great honor and participation in this historic event.  To you all, our many, many thanks.

Henry Ori wordt vandaag professor aan Vrije Universiteit Brussel

Door middel van een korte ceremonie wordt politicus en wetenschapper, Henry Ori, vandaag, 3 december 2012, benoemd tot professor. Dit gebeurt in het Belgische Brussel door de Vrije Universiteit Brussel, aldus bericht de Ware Tijd. read on…

Amerikaans onderwijs op universiteit Curaçao

Vanaf volgend jaar zijn ook Amerikaanse Bachelor- en Masterprogramma’s te volgen op The University of the Dutch Caribbean (UDC) van Curaçao. De universiteit tekende maandag een overeenkomst met de Webster University, die wereldwijd Amerikaans onderwijs aanbiedt. Dat meldt de website Versgeperst.Webster en UDC gaan tevens de bestaande relaties met universiteiten in Venezuela, Colombia, Brazilië en andere landen in de regio uitbreiden, zodat studenten ook gebruik kunnen maken van deze internationale samenwerking. De hoofdvestiging van de Webster University bevindt zich sinds 1915 in Sint Louis, maar campussen zijn verspreid over de hele wereld. Zo zijn er vestigingen in Zwitserland, Engeland, Thailand, China en Nederland.

George Steiner geeft lezing Tilburg University

Op de lustrumviering van de Tilburg School of Humanities op dinsdag 6 november houdt George Steiner, cultuurfilosoof en intimus van het Nexus Instituut, de keynote speech. In zijn lezing, getiteld Universitas?, stelt Steiner zich de vraag in hoeverre de hedendaagse universiteiten nog het ideaal weerspiegelen van universitas, van universele kennis. Gratis toegang na aanmelding, hier.

Steiners klassiek geworden Nexus-lezing De idee Europa, waarin hij de kosmopolitische Europese cultuur in kaart brengt, is in gebonden Nederlandse en Engelse editie verkrijgbaar op 6 november en direct te bestellen op onze website.

Suriname in Boedapest

door Michiel van Kempen

Als ik uitgenodigd word om colleges te komen geven in Hongarije, dan weet ik dat ik me erop moet voorbereiden dat alles wat ik over Suriname en de Antillen (jaja, de voormalige…) ga vertellen volstrekt nieuw is voor het toeluisterend publiek, voor de studenten evenzeer als voor de docenten. Wat creolen zijn en waar die vandaan komen, wat hindostanen zijn en dat die de meerderheid van de Surinaamse bevolking uitmaken, dat boeroes en protestant blanku niet hetzelfde zijn als witte Nederlanders, wat het verschil is tussen Papiamentu en Sranantongo enz. enz. enz. Het lijkt daar waarachtig Nederland wel!

read on…
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter