Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: poëzie
Na So – Gedicht
nu metalen tinten
en Banja recht toe
recht aan 3 plankjes
niet meer de kunstig
uitgesneden vormen
van vroeger
afo read on…
Jozef Slagveer – Ik
Ik had mij
een pak
van de christenen
aangemeten
maar het zat
zo slap
aan het lichaam
van een neger read on…
Hans Breeveld – Dansi
Ef‘ wan wiki
ab‘ sebi dey
sande un b’o dansi
n‘a k’ba
f’a wiki nomo? read on…
Djinti – Twee gedichten
Marjana (da kenki fu wan libi)
.
Mi de waka tide na ini kowru porfoto
Ne mi syi Marjana, mi freyri fu esde
Dyool…Kropaal…Ot, H’ay mi kis’yu read on…
Nog een beeld van Boeli van Leeuwen
door Klaas de Groot
Door een gelukkig toeval kwam ik erachter dat de rij gedichten die op Caraïbisch Uitzicht geplaatst zijn, omdat ze met Boeli van Leeuwen te maken hebben, nog geen einde heeft. Bij het stukje ‘Boeli van Leeuwen in Leiden’, ook op C.U., plaatste dichteres Hanneke Eggels een opmerking waardoor ik gewezen werd op haar bundeltje Bon Bini uit 2004. read on…
Clyde Lo A Njoe – Gedicht
Anna
Misschien was dat haar laatste nood in een zucht
die doordreunde in het kraken van mijn zolen.
Schaduwen schoten mij voorbij op de vlucht.
Cipiers in ‘t wit, achter een glimlach verscholen. read on…
Dag der vrijheden, Mansipasi of Keti Koti
door Bris(path) Mahabier
Masra, ju ati no mun bron
te m’ sa aksi f’a du kon
tak mi totro
na katibo
ben kan doro so wan ten,
…so wan pen!
…
Masra, ju ati no mu bron
Ma sortu sabi
Mi totro ben abi? read on…
Een dubbele laudatio voor Adrienne Zuiderweg
Op vrijdag 16 juni 2017 promoveerde Adrienne Zuiderweg op een lijvig proefschrift: Batavia berijmd. Een geschiedenis van de Compagniesliteratuur en een overzicht van de Compagniesdichters in Batavia. De laudatio werd uitgesproken door promotor Prof. Michiel van Kempen en co-promotor Prof. Bert Paasman. Hieronder de tekst van beide laudatio’s. read on…
5 juni 2017: Apan ájá aur sab kalkatihan ke yád men
door Bris Mahabier
1. De kalkatihá’s emigreerden met de hoop op terugkeer
Kalkatiha’s, zo werden in Suriname de Brits-Indische contractarbeiders door hun kinderen, de Hindoestanen van de tweede en de derde generatie, genoemd. Immers, de emigranten waren uit de havenstad Calcutta vertrokken, vandaar deze benaming. 80% van de Hindoestaanse contactarbeiders kwam uit Uttar Pradesh. read on…
De (zee)laarzen van Bernardo Ashetu
door Klaas de Groot
“Mama, als men je eens zou vragen: ‘Was je zoon ooit gelukkig’. Zeg dan: ‘Hij trok soms laarzen aan die hem met één stap miljoenen mijlen vooruitbrachten. Daardoor bereikte hij soms Poëzieland en bevrijdde zich alzo van een heel vies rond dingetje dat als slaafje van de zon draait om hem heen. Mijn zoon moet zich in die ogenblikken wel zeer gelukkig hebben gevoeld’ ” . (1) Dit schrijft Henk van Ommeren aan zijn moeder in 1952, 23 is hij. Hij is inmiddels marconist geworden, na een opleiding op het vliegveld Zanderij, niet ver van zijn geboorteplaats Paramaribo. Zijn eerste zeereizen zijn achter de rug. read on…
Karin Lachmising – Contact
Thuis heb ik heel lang op het terras gezeten,
ik keek naar de maan, alsof die knikte, zei,
dat het gaat zoals het gaat.
Ik dacht daar nog over na,
wat had ik gezegd, gedaan read on…
Een Arabisch “Ave Maria” uit Suriname
door Nico J.G. Kaptein (LIAS)
Inleiding
In het voorjaar van 2012 ontving ik van een kennis een fotokopie van een Arabisch tekstje dat volgens hem kort daarvoor bij een begrafenis in Suriname was voorgedragen (zie afbeelding 1). De combinatie Arabisch en het hedendaagse Suriname was voor mij verrassend en voldoende reden om me in deze tekst te verdiepen. Het bleek niet eenvoudig om hier meer over te weten te komen, maar na een bezoek aan Suriname werd mij meer duidelijk over de achtergrond en het gebruik van de tekst. read on…
RSS
Facebook
Twitter
