Djinti – Twee gedichten
Marjana (da kenki fu wan libi)
.
Mi de waka tide na ini kowru porfoto
Ne mi syi Marjana, mi freyri fu esde
Dyool…Kropaal…Ot, H’ay mi kis’yu
Faya siton no bron mi’so no bron mi’so
Ayen masra Jant’e tjiri suma pikin
Adjin bakra kondr’e bruya Sranan pikin
Mi de memre na switi lafu fu yu, te wi en kibri Mariana
Moi bromki fu h’abra broki
Den ben gi granman oso te wi ben kibri Mariana
Mi moi rosu fu kanti h’oso
Ma tidi …yu no de fu lafu so moro
tide … yu no de brenki so moro tye Mariana
faja lobi fu hábra broki
Sorgu kon kroiki yu fesi mi lobi fu esde
Sonte esde no wani libi mi h’ati
We asonte tjibri tiki ben moro switi fu rey
Watji den fa den peni soleki mamjo
Leki da rosu Mariana san mi ben sabi bifo
Yo fosi’wan na fu stanga … adi fu tu na’fu dogla Ro
Di fu dri tye yu no sabi ma a dyersi ley mo
Na so den tringi Marian a so leki walapa
Now yu sidon mi moi bromki, yu de watji teevee
Na ini yu kowru siton h’oso tapu negi hey
Yu no mu sari Mariana, no bari mam
Sonte wan dey yu sa feni lampe
Den sidon lontu y oso leki krara lontu neki
Ma wan dey wan dey den sa gro go na hey
So soktu mi bromki no sa de ala dey
Yu no mu lafu Mariana no laf’kori mi
Te yu de krey mi moi bromki
Ye yu de krey farawe
We na so Mariana …bigi oto nanga kroru teevee
Den no sa man yagi den dungru dey
Ma yu no mu krey Mariana… yu no mu krey wondru rosu
Wan dey ini yu libi no musu soro yu h’ati
So adyosi Mariana mi freyri fu esde
Wan dey yu boto sa doro lampe
S T I L T E
S T I L T E HEEFT VEEL TE VERTELLEN
MAAR S T I L T E HEEFT GEEN STEM
S T I L T E IS GEEN DROOM
S T I L T E IS NIET HEN
S T I L T E KENT GEEN SCHROOM
S T I L T E IS TIJD
S T I L T E IS
Djinti
Djinti is een Surinaamse kunstenaar. Hij dicht en beeldhouwt in hout. Van Bossé (Djinti is zijn kunstenaarsnaam) werd geboren in 1949 te Abrabroki en vertrok als 16-jarige tiener naar Nederland waar hij vijfenveertig jaar heeft gewoond. Als jongen was hij anders dan de rest van zijn broers en zussen. Hij had zijn eigen zelfgemaakte speelgoed en kon zich alleen goed vermaken. Zijn denken verschilde ook veel met dat van zijn leeftijdsgenoten en hij had een voorliefde voor flora en fauna. Zijn eerste jaren in Nederland waren niet prettig. Hij had heimwee naar zijn land, waar hij de vrijheid, de ruimte gewend was. Ook miste hij zijn vader. In Nederland sloot hij zich aan bij een vereniging van kunstenaars bij de gemeente. Dit bracht hem vaak naar Suriname waardoor de band met zijn geboorteland en familie bleef bestaan. Nadat zijn kinderen zelfstandig waren geworden, besloot hij naar Suriname te remigreren. Djinti woont nu al langer dan tien jaar weer in Suriname. Op de Sranantongoneti droeg hij het gedicht Marjana voor. Marjana is een populaire naam binnen de Afro-Surinaamse cultuur. Ook in wintiliederen wordt Marjana bezongen. Djinti gelooft niet in eenheid als je een harmonieus leven wilt leiden. Overal zie je verschillen. Ook mensen verschillen van elkaar. Als er verschil is, moet je dat kunnen herkennen én erkennen. God heeft verschil gemaakt. Als er geen verschil zou zijn, zou het leven saai zijn. Verschil is de waarheid, stelt Djinti die zich zichzelf een realist noemt en geen filosoof.