blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: poëzie

Zijn wie je bent, worden wat je wil

22 gedichten uit Aruba, Bonaire, Curaçao en Nederland

Als kind ben je al, en leef je je leven, met je eigen karakter, je eigen vrienden en je eigen kijk op de wereld. Iedereen is uniek, heeft talenten en mogelijkheden. Leren en ontwikkelen vinden altijd en overal plaats. Kinderen ontdekken gaandeweg wat ze mooi, belangrijk of inspirerend vinden.

read on…

Frida Domacassé – Tambú

Tambú[1]

ijzer slaat op ijzer
handen klappen klappen
hoor verboden trommels
als de zon zakt komt ze
beide handen in de zij
verjaag de geesten
roep de maan
kandela[2] in haar heupen
verjaag de geesten
roep de maan
bliksem uit haar voeten
verjaag de geesten
roep de maan
ijzer slaat ijzer
hoor verboden trommels
verjaag de geesten
roep de maan
verjaag de geesten
roep de maan

read on…

Frater Gratus – Touwslagerslied

Als het wiel des morgens draaien gaat,
spinnen wij, spinnen wij, spinnen wij.
En al tripp’len op de vlugge maat,
spinnen wij, spinnen wij, spinnen wij.

read on…

Gedicht Walter Palm in ministerie

Het gedicht Bonaire van Walter Palm prijkt sinds kort in een van de vergaderzalen van het prestigieuze ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties in Den Haag.

read on…

Zolang de herinnering leeft, is het leed niet voor niets geleden

In dit huis, in 1672 gebouwd, woonde en werkte tot 1690 Paulus Godin,
bewindvoerder van de West-Indische Compagnie (WIC)
en directeur van de Sociëteit van Suriname.
In deze functies was hij verantwoordelijk voor het opkopen en verkopen
van Afrikanen die tot slaven werden gemaakt en vervoerd werden
naar het Caribisch gebied, het vroegere West-Indië.
Vandaag telt onze stad veel Amsterdammers van wie deze Afrikanen de voorouders zijn.

read on…

Pierre A. Lauffer – Mi golèt/Mijn schoener

Mi golèt su belanan bolá di bientu
ta kapiando yen di brio
p’e por yega porta di sosiegu.
Ma promé ku basha anker
nos lo kore kosta,
yama tur e faronan ayó,
tur e meuchinan
kòrtando airu riba nos kabes.

read on…

«Af en toe zou ík van een schrijver informatie willen.» – Annel de Noré

Analyse van het gedicht ‘Koudvuur‘ uit de bundel ‘Exit’ van Annel de Noré door de auteur: ‘Koudvuur’ heb ik op iemands verzoek (die in een schrijfgroep zit) onder handen genomen. En die persoon vond het verhelderend mijn verklaring te lezen waaruit blijkt dat het niet voor niets was. (…) Lezers hoeven niets met dit essay. Zelfs niet perse lezen. Het is voor hen die willen, die geïnteresseerd zijn.

read on…

Gedicht Henry Habibe in Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

Over ‘Lanta para, watapana! / Recht je rug, watapana!’ van Henry Habibe, 6 september 2021:
In het gebouw waarin de ministeries van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en van Justitie en Veiligheid zijn gehuisvest (Turfmarkt 147 te Den Haag), zijn onlangs voor de duur van vijf jaar de vergaderzalen voorzien van een ode aan waardevol Nederlands literair erfgoed.

read on…

Rudie van Lier – Brief aan een andere

Je vraagt berichten van mijn spijsvertering,
Welnu, ze is van redelijk tot goed.
’t Humeur? Er kwam een lichte kering —
De wind waait gunstig, ’k ben vol goede moed.

read on…

Niet de dood, het leven is vreemd

door Jerry Dewnarain

Cándani (betekent Maanlicht, geboren als Asha Radjkoemar), nam later de naam Saya Yasmine Amores aan, kreeg met de uitgave Zal ik terugkeren als je bruid (1999), samengesteld door Michiel van Kempen en Elisabeth Leijnse ter gelegenheid van Cándani’s huwelijk (22 oktober 1999) een permanente plek in de Surinaams-Hindostaanse literatuur. Het is een bundel met vijftien gedichten over het leven van Hindostaanse vrouwen, het droevige leven van vrouwelijke contractarbeiders, het harde bestaan tijdens de contracttijd en weer later op de vele plaatsen waar de contractarbeider zich is gaan vestigen.

read on…

Giselle Ecury – Glazenwasser

glazenwasser

vandaag is de lucht
als een raam zo doorzichtig
is de glazenwasser geweest?

read on…

Alfred Schaffer – Genade en gezag

Genade en gezag

Dit is niet wat je denkt. Het zonlicht prikkelt, stemt tot
vrolijkheid. Lucht en wolken als bij toverslag. Wetten.

Geen benul van deze schaalvergroting, de raadsels, wie
de verkeerde route wijst, het lachend op een lopen zet.

Het hart blijft kloppen. Regelmatig. De uren beklijven,
verstrijken, dienen als ijkpunt, als voorbereiding, lopen

vol, zoals bekend. Vergelijkbare vormen razen voorbij,
groots, talrijk, een straat kent hoeken, lijnen, een straat

is een verlenging, een openbaar gangpad — ten einde
voor je het weet. Doorgestoken kaart. Dagen achtereen.

read on…
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter