Kindergedichten van Irene Welles-Burke
door Ismene Krishnadath
Dit is alweer de vierde publicatie van Irene Welles. Zeven gedichten voor kinderen van 10 tot en met 12 jaar in de taal die zij op late leeftijd herontdekte, het Sranan. Het boekje is genoemd naar het laatste gedicht Ukuten. De kick-off vond plaats tijdens het kinderboekenfestival in Saramacca. De meeste gedichten zijn al een tijdje bekend, omdat Irene ze eerder heeft voorgedragen op scholen en in de stand van Schrijversgroep ’77 tijdens vorige kinderboekenfestivals. Zoals in haar eerdere gedichtenbundels, heeft ze zowel de schrijf-, als de spreekwijze opgenomen en een Nederlandse vertaling. Het is goed dat ze de spreekwijze heeft opgenomen omdat veel kinderen helaas geen onderwijs in het Sranan krijgen en dus niet gewend zijn aan de schrijfwijze. Het boek is ruim geïllustreerd. Het is jammer dat er zoveel verschillende lettertypes zijn gehanteerd en de lay-out weinig consistent is. Dit maakt het boekje een nogal druk. Toch zou ik dit boekje een belangrijk moment in de kinderboekengeschiedenis van Suriname willen noemen. Het idee om een boekje met Sranan gedichten voor deze leeftijdsgroep uit te brengen is erg progressief, omdat in onderwijskringen vooral wordt gehamerd op het Nederlands en men weinig oog heeft voor onze taalrijkdom. Irene Welles geeft aan dat het anders kan.
RSS
Facebook
Twitter
