Henry Habibe – Papiamentu na kaminda/Papiamentu onderweg
For di tempu
Nan a dera mi lombrishi
I m’a gatia mishi
Ku kosnan sin nòmber…
For di tempu
Dje weganan dardu
Koriendo tra’i kachó djingueli
Kantando ‘mi ta pober mi ta pober’
Den mi soño
Katibunan a hisa
Kantikanan na laria
I yayanan a yena nan pecho
Ku kuentanan di Nanzi
Den anochinan
Manera sayanan di strea
M’a ripití i primintí:
‘T’abo t’esun ku mi ta stima!’
den kurá’i skol
nos a stiwa su palabranan
manera un fortalesa
kontra e monster di
‘Aap, Noot Mies
En hoedje van papier’.
Despues Corsen a skaf
Su stansha den ‘Atardi’,
Pierre a primi su zjèitu fo’i tambú
Raúl a sinta midi su melodia
I Luis a troka luango
Den suspiro di orashon
Su trayektoria:
Ayera un rosa di katibu
Awe un kachu di toro
I mañan…?
Mañan su grito
Lo floria shelu di Caribe
Ku su flechanan di flamboyan!
Henry Habibe: Papiamentu na kaminda (1986)
Vanaf de tijd dat ze
Mijn navelstreng begroeven
En ik al kruipend in een
Niemandsland moest toeven…
Sinds de tijd dat ik, nog jong,
Mijn wilde spelletjes verzon en
Dartele hondjes achtervolgde,
Kinderliedjes zong
Zingen er slaven
In mijn dromen
Droeve liedjes, zwelgen
Yaya’s diep van binnen
In verhalen over Spinnen.
In die nachten
– Rokkenvrachten sterrendauw –
deed ik steeds weer in gedachten
een gelofte: TAAL, ik houd van jou!
Het schoolplein wordt
Met Papiamentu volgestouwd:
Een fort
Tegen het ‘Aap-Noot-Mies en
Hoedjes van papier’
Gebouwd.
Toen kwam het ‘Einde van de dag’
Dat Corsen in ‘Atardi’ zag
En Lauffer klonk als een tambú,
Raúl sprak onze spelling toe,
Luis zette de taal van heden
Om in fluisterende bede.
Híerlangs liep je af en aan:
Zo pas nog roos uit slaaf geboren,
Heden weerbaar, stierenhoren…
Maar hoe zal het verder gaan?
Zijn roep zal – bloeiend – in ’t verschiet
Door blauwe luchten ijlen:
Regenboog van flamboyante pijlen!
Vertaling: Fred de Haas @ 2010
RSS
Facebook
Twitter
