blog | werkgroep caraïbische letteren

Elis Juliana – Waarde

Mijn zoontje kwam van een verjaardag,
Stralend, met een blijde lach,
Een vliegtuigje van blik,
Kartonnen hoedje voor een prik,
Ballonnen, snoepjes en gebak
En alles in een plastic zak.Ik maakte toen een grap en zei:
‘Ze wisten zeker niet waar zij
Hun rotzooi moesten gooien;
Maar jíj moest voor een tientje
Gul met kadootjes strooien!’

Vannacht had ik een droom: hij was al achttien
En in onze auto
Wat gaan rijden. Halt!
En total loss tegen een muur geknald!
En toen zijn pappa misbaar maakte,
Heeft hij mij ’n kool gestoofd;
Hij schudde slechts zijn wijze hoofd
En sprak toen droogjes (stuk op lik):
‘Maar beste man, maak je niet dik!
’t Is maar een auto! Rotzooi! Blik!’

[vertaling Fred de Haas]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter