F. Starik – En de wolf verslond de camera
Dit is een primeur. Het goede nieuws
waar u ook recht op hebt. Wolvin baart welpen
in gevangenschap, dat doet ze anders nooit, hoogst
zelden. Een dierentuin gebruiken om je voort te planten.
Ze heeft een hol gegraven. Ze hebben hier en daar
een kraamkist voor haar neergezet. Ze ging naar binnen,
heeft in het nachtverblijf geworpen. Maar eerst heeft de wolvin
de camera die er boven was gehangen gesloopt, als prooi.
Sommige dingen wil je liever voor jezelf houden.
We mogen haar niet storen, ze zou haar broed verstoten,
zich aan de verkeerde maaltijd zetten, de wolf achter een hek
is zichzelf een hond. Voor straf. Als de verzorger komt, wordt er
gehuild, gekwispeld en geblaft. Zich niet zelf in stand houden.
De dichter en de wolf, ze delen het zelfde vertrouwen.
[Dit is een nieuw stadsgedicht van de Amsterdamse stadsdichter F. Starik. Hij is ook de man achter de Poule des Doods, waarbij een dichter een vers maakt bij de begrafenis van een eenzame overledene. F. Starik zal een van de gasten zijn op de aankomende Caraïbische Letterendag dit najaar.]
RSS
Facebook
Twitter
