John Muller- De akker
Weer is de akker omgeploegd
met voren die de einder raken
vogels die vreugdekreten slaken
een hand die extremen samenvoegt.
Weer is de akker omgeploegd
een kuil die breed en rechthoekig is
een sombere stoet, een dodenmis
een leven dat is uitgeploegd.
Weer is de akker omgeploegd
geliefden die elkaar beminnen
en opgaan in het spel der zinnen
dat winter en lente samenvoegt.
Weer is de akker omgeploegd.
[van de site van Literair Trefpunt Brielle]