Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: poëzie
Edgar Cairo – Nyuntenkrioro/ Kind van een nieuw getij
Nyuntenkrioro
san a liba sondro syoro, syoro sondro yu,
mi moi pramisiwan, di no ben doro?
a datmek’ mi anga yu prakseri, ben de tu.
a ondro neti f’ leigi odo sondro nofo, pran!:
wan sper sper ondrofeni lai en tru
fu tya kruya’ g’ a kawnaliba, gwe go lani.
mek’ un no go, mek’ un tan tai tori nain’
wi ati. yu na mi watra! mi na yu goron!
dan fa kruya’ kan lolo, sondro fu wi frudu?
nyuntenkrioro! ten, na so a e par en boto go
pe kondre sa keba nanga na syoro, kari se;
dape so libi tuka k’ba, e genti lobi f’ doro!
[Sranantongo]
read on…Astrid H. Roemer – Bij het overlijden van geliefde auteurs
Gent 2015
Steffie huilt
Het geeft niet Poes
het geeft niet dat we
sterven
Want weet je Poes
dood is het landgoed dat
we bij geboorte erven
Het geeft niet Poes ook al
is het om te huilen
Het is ons slot: leven opent het
en wij sluiten.
Antoine de Kom – Gedicht
ik wou zo graag dat jij met mij gelijke bent en blijft
al heb ik je geknecht tot slaaf mijn slaaf gemaakt
omdat je spieren hebt die voor mij werken en ik
wou zo dat je in mijn woorden past diverser dan divers
en kleurig al ontkleurd tot wat nu onze standaardporno blijven mag
het carnaval der burgers die zich dichters wanen en maar
blijven dromen van een land waar eeuwen slavernij
kunnen worden weggepraat en opgeheven tot een nieuwe staat
waarvan de nagalm net zo zoet is als het gieren van wie stierven
aan de zegen van gesel pekel spaanse bok en galg
naast tafels die verstikkend stinken naar zo’n dialoog
over de resten ingewanden drijvend in wat nat eenheid en erkenning lijkt:
de vanzelfsprekendheid van weer een pas gedolven graf
Ruth Jacott – Sèki marinda
Sèki marinda sèki. sèki marinda
Ga mee met mij, naar ‘t tropische zuiden
Op het ritme van de merécumbé
‘t Is een nieuwe dans de ‘sèki marinda’
Dus laat je maar gaan
En doe met me mee
Zijn wie je bent, worden wat je wil
22 gedichten uit Aruba, Bonaire, Curaçao en Nederland
Als kind ben je al, en leef je je leven, met je eigen karakter, je eigen vrienden en je eigen kijk op de wereld. Iedereen is uniek, heeft talenten en mogelijkheden. Leren en ontwikkelen vinden altijd en overal plaats. Kinderen ontdekken gaandeweg wat ze mooi, belangrijk of inspirerend vinden.
Frida Domacassé – Tambú
Tambú[1]
ijzer slaat op ijzer
handen klappen klappen
hoor verboden trommels
als de zon zakt komt ze
beide handen in de zij
verjaag de geesten
roep de maan
kandela[2] in haar heupen
verjaag de geesten
roep de maan
bliksem uit haar voeten
verjaag de geesten
roep de maan
ijzer slaat ijzer
hoor verboden trommels
verjaag de geesten
roep de maan
verjaag de geesten
roep de maan
Frater Gratus – Touwslagerslied
Als het wiel des morgens draaien gaat,
spinnen wij, spinnen wij, spinnen wij.
En al tripp’len op de vlugge maat,
spinnen wij, spinnen wij, spinnen wij.
Gedicht Walter Palm in ministerie
Het gedicht Bonaire van Walter Palm prijkt sinds kort in een van de vergaderzalen van het prestigieuze ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties in Den Haag.
read on…Zolang de herinnering leeft, is het leed niet voor niets geleden
In dit huis, in 1672 gebouwd, woonde en werkte tot 1690 Paulus Godin,
bewindvoerder van de West-Indische Compagnie (WIC)
en directeur van de Sociëteit van Suriname.
In deze functies was hij verantwoordelijk voor het opkopen en verkopen
van Afrikanen die tot slaven werden gemaakt en vervoerd werden
naar het Caribisch gebied, het vroegere West-Indië.
Vandaag telt onze stad veel Amsterdammers van wie deze Afrikanen de voorouders zijn.
Pierre A. Lauffer – Mi golèt/Mijn schoener
Mi golèt su belanan bolá di bientu
ta kapiando yen di brio
p’e por yega porta di sosiegu.
Ma promé ku basha anker
nos lo kore kosta,
yama tur e faronan ayó,
tur e meuchinan
kòrtando airu riba nos kabes.
RSS
Facebook
Twitter
