blog | werkgroep caraïbische letteren

Antoine de Kom – mijn opa is zo bloot

mijn opa is zo bloot
zo heel erg bloot op heel zijn eigen plein
hij wil geen kleren aan
maar hoe zal ik hem voordoen
dat je bloot voornaam gekleed
kan gaan in pak plus das en tas
en nog veel meer dan meer hoewel toch ietwat bloot?
de slaven waren vaak alleen al zo zo zogenaamd zichzelf
en raakten bijna al hun ingebeelde kleren kwijt op dat ene
veelal zwaar verminkende moment
onder het marteltuig dat harder rent dan jij
ook toen je onbeknot volwaardig hollands vrij had willen zijn
met hoed en das en leren tas o
daarin in de oorlog niet veel meer
dan wat beurse woorden onbedaarlijk
‘staatsgevaarlijk’ weliswaar
maar zelf ben je nog ongeschonden & nog heel
en net nog veilig in de haagse tram
die door mijn toedoen wacht en wacht
terwijl seyss-inquart lijkbleek starend
op jouw plein zich afvraagt
of ie je bloot en brokkelig wél mag?

[Uit: die lieve geur van zijn of haar (2008)]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter