‘Toestand van Congolese bibliotheken is rampzalig’
door Johan Eeckhout
“Gedurende 50 jaar onafhankelijkheid is Congo er niet in geslaagd één enkele bibliotheek te bouwen”. Dat is de bittere en schrijnende vaststelling die journalist Delphin Bateko doet in een kritische bijdrage gepubliceerd in de Congolese krant Le Potentiel en overgenomen door De Wereld Morgen.
En nochtans opende reeds in 1925 de eerste publieke bibliotheek in Congo en vlak voor de onafhankelijkheid bestonden er minstens 300 openbare bibliotheken. Daarnaast runden katholieke missionarissen twee grote faculteitsbibliotheken in Kinshasa en beschikten enkele internationale instellingen over goed uitgeruste bibliotheken. Die lenen nu, zo stelt Bateko vast, enkel nog tijdschriften uit. Voor de aankoop van boeken is er geen geld meer. De openbare bibliotheken zijn nagenoeg allemaal verdwenen. De nationale bibliotheek is er nog, maar de aanmaak van een nationale bibliografie, toch de kerntaak van zo’n instelling, dateert al van 10 jaar terug. Fijntjes wijst Bateko erop dat koning Leopold II zich een beeld kon vormen van Afrika dankzij de informatie aangereikt door Emile Banning, bibliothecaris en archivaris van de Koninklijke Bibliotheek. En dat Lumumba er prat op ging een trouwe bibliotheekbezoeker te zijn die het volk aanraadde minder tijd door te brengen in de bars en wat vaker een bibliotheek binnen te springen. Het falende beleid heeft desastreuze gevolgen, waarschuwt Bateko: er wordt niet gelezen, men is niet gevormd, de elite is niet gedocumenteerd. Daardoor slaat Congo bijgevolg een belabberd figuur op de internationale fora. Maar wat wil je, zo constateert de journalist wrang, de elite bestaat uit echte epicuristen en trouwe discipelen van de VVF-cultuur (vin, voiture et femmes) terwijl de bevolking verder wegzakt in diepe armoede en ellende.
[overgenomen van De Papieren Man]
RSS
Facebook
Twitter
