Surinaamse rug – Joodse buik: Informatie als wapen tegen onrecht
door Ruth Nortan
“Informatie is voor mij het wapen tegen onrecht”, zegt jurist en auteur Wim Egger. Woensdagavond presenteerde hij zijn boek Surinaamse rug – Joodse buik aan een groot publiek in Buitensociëteit ‘Het Park’ n Paramaribo als onderdeel van een lezingencyclus. In het boek worden de pijn van de slavernij en de joodse vervolging door een nazaat te boek gesteld.
Uitgeverij Libertador [imprint van Egger – red.] gaf het boek uit en de eerste editie is inmiddels uitverkocht. Egger heeft echter exemplaren gereserveerd voor zijn nakomelingen, zodat ook zij geïnformeerd worden over het verleden. “Informatie, informatie, informatie”, zo luidt de lijfspreuk van Wim Egger, “is het middel om onrecht en daarmee gepaard gaand onwetendheid en onbegrip c.q. verwatering en verdringing van feiten te bestrijden.”
De vijfenzeventigjarige Wim Egger is het achterkleinkind van de ex-slaaf Joseph Phillip ‘Flip’ Egger. Flip Egger werd geboren uit de slavin Bella en een blanke, en werd in de bloei van zijn leven vrij verklaard. Flip werkte zich op tot winkelier en zijn zoon George Louis Egger en diens zoon William Arnold Egger (Wims vader) ontplooiden zich tot kapitein. George Egger ontwikkelde zich zelfs tot commodore koloniale vaartuigen (kapitein der kapiteins).
Het publiek hing aan de lippen van de auteur die op zeer indrukwekkende manier zijn relaas deed over de verschrikkingen die de joden hebben doorstaan gedurende de shoah. Egger hanteert voor de verschrikkingen in die tijd het woord shoah in plaats van holocaust, wat brandoffer betekent. Egger: “Er was geen sprake van een brandoffer, maar van een ramp.” De verontwaardiging bij het publiek was ook goed hoorbaar toen Egger cijfermatige informatie gaf over de aantallen slaven die verscheept werden naar Suriname. Die staan in schril contrast met het aantal dat was overgebleven toen de slavernij werd afgeschaft.
Het boek omvat twee verhaallijnen: het slavernijverleden en de joodse vervolging. In de lijn van het slavernijverleden beschrijft de auteur de slavenperiode met daarin verweven de verhalen die zijn vader vertelde over zijn afkomst, zijn verleden. Daarnaast loopt de lijn van de joodse vluchteling in Nederland. In dit deel beschrijft de auteur het drama dat de joden overkwam toen de oorlog uitbrak en zij werden vervolgd en gedeporteerd. Dit heeft de schrijver als zevenjarig kind, gescheiden van vader en moeder, aan den lijve ondervonden.
De twee lijnen zijn verenigd in de mens Wim Egger, die, gesterkt door zijn krachtige ‘Surinaamse rug’ en de zachte kant van het jood-zijn ‘de joodse buik’, in staat is zijn relaas te doen over hetgeen de joden overkwam. Het boek vertelt de ervaringen van een nazaat van enerzijds de slavernij en anderzijds de vervolgde joden.
Het geeft verder een duidelijk beeld van het ergste van de oorlog, namelijk dat Nederlandse rechercheurs en Duitsers, joden hebben vervoerd naar de concentratiekampen. In tegenstelling tot wat algemeen bekend is, zijn het de Nederlandse politie en het ambtenarenapparaat die debet zijn geweest aan de joodse deportatie. “Door dit boek wil ik de stilte doorbreken over het onrecht van de slavernij en de joodse vervolging”, zegt Egger, “en dat kan alleen door informatie te geven.”.
[uit De Ware Tijd, 12/02/2011]
RSS
Facebook
Twitter
