Albert Helman – Kerstmis in Suriname
Wij hebben hier wel stal en os
en ezels menigeen,
maar al de schaapjes dwalen los
en herders zijn er geen.
Hier ziet ook elke dag een kind
voor ‘t eerst het levenslicht, –
maar meestal is de vader zoek.
Geen koning die hem vindt.
En als hier in de late nacht
een vreemde ster verschijnt,
dan spoetnikt onze hoop voorbij.
Men kijkt – tot hij verdwijnt.
Wat hier meest aan muziek weerklinkt,
is ook geen engelenzang.
Dat schat men liefst met decibels
en ‘t ritme is nooit te wrang.
Toch is ‘t bij ons om middernacht
soms even stil als toen…
Gij kunt, Heer, als Gij echt bestaat,
ook hier een wonder doen.
Zodat in dit verloren land
waar géén om herberg vraagt
en daarom géén ook herberg biedt,
Maria ‘t toch nog waagt.
En in de luwe Kerstnacht hier
al wie Gods woord vertrouwt,
opnieuw het wonder bij zich ziet
en ‘t Kind in zich aanschouwt.
[Uit: Albert Helman, Adyosi / Afscheid. Sranan gedichten; Nederlandse gedichten; vertaalde gedichten. Eindred. Michiel van Kempen. Nijmegen: Stichting Instituut ter Bevordering van de Surinamistiek, 1994, p. 124-125.]
Muzikanten in een Napolitaanse kerststal uit de 18de eeuw. Museo Thyssen, Madrid. Foto © Michiel van Kempen
RSS
Facebook
Twitter
