blog | werkgroep caraïbische letteren

Michaël Slory – A nyunyupikin kon na grontapu/Het kindeke is geboren

Santa dei
fu meki mi klari
te a nyunyupikin sa kon.
Awinsi mi e kowru,
awinsi mi e sari.
Breiti
di no abi en pari.
A no fu den skapuman
mi e lon.
Awinsi a waktidagu e bari.
Gadotenpli,
dan a kisi yari?
Sani kon reti san ben kron?
Awinsi mi e kowru,
awinsi mi e sari,
mi firi:
Kristos na a nyun son!
Heilige dag
om mij voor te bereiden
op de komst van het kindeke.
Al heb ik het koud,
al ben ik bedroefd.
Blijdschap
die haars gelijke niet heeft.
Niet om de schaapherders
haast ik mij.
Ook al blaft de waakhond.
Gods tempel,
is de tijd dan gekomen?
Is wat krom was recht geworden?
Al heb ik het koud,
al ben ik bedroefd,
toch voel ik:
Christus is de nieuwe zon!
[uit Ik zal zingen om de zon te laten opkomen. Haarlem: In de Knipscheer, 1992]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter