blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: poëzie

Feest in de keuken!

Een blauw vogeltje moet elke morgen vanaf de straat toezien hoe er een gigantisch feest losbarst in de keuken van nummer elf. Hij wil graag meedoen, maar de feestgangers doen nooit open. Ook de bewoonster van het huis laat hem niet binnen.

read on…

Kurt Nahar – Kadilak

Ik wil een Ka di lak
voor de first lady
een gepantserde hoge Hak
voor mijn zoontje opgesloten in de bak
een gepimpte kakker lak
ik wil een Ka di lak
de moderne Alibaba’s
rijden niet meer op een paard
al zijn de centjes schaarst
ik wil , ik wil
een KA di lak in paarswake up and Live @ Dad…

Cadillac van SRD 1,1 miljoen voor president Bouterse

De gepansterde Cadillac Escalade ESV-Limousine conversion 2013 die president Desi Bouterse voor SRD 1,1 miljoen heeft gekocht, is volgens Melvin Linscheer, hoofd Bureau Nationale Veiligheid (BNV), gekocht om presidenten van de Unasur te vervoeren. Dit verklaarde hij tijdens het programma Bakana Tori op SRS. Dagblad Suriname maakte contact met de directeur van het kabinet van de president, Eugene van der San, om een reactie op deze dure aankoop. Hij verwees de redactie naar Linscheer op SRS. Wat Linscheer als hoofd BNV niet weet, is of het voertuig al in Suriname is. Dat zal hij even natrekken.

[bericht uit Dagblad Suriname, 22 oktober 2013]

Hans Vaders – De banneling

Voor Boeli van Leeuwen
Soms dacht ik, dat ik
de jonge Jezus was.
Maar christus, wat is
mij nu gebleven
na het ontluisterd paradijs,
eens het mijne, enig bewijs en
middel van bestaan?
Ogenschijnlijk wijzigt zich niets,
in een hemel bezaaid met
vers gestrooid sterrengruis
en voor niemendal
danst de zondebok met de zwarte
clerus in vers gekerstende velden.
Wanneer de oude banneling rust
in naaldpulp zo kil en koud,
paren bange bosdieren schielijk,
balkend en licht ontstemd,
en kan hij, de wezenlijke,
de echte verlosser in exil,
slechts in staccato stamelen,
de gezwollen liefdeslippen praalziek
getuit van smart en koortsig paars:
María, ik had je lief, zo lief was je;
omarmden toch je roomblanke dijen
mijn naaktheid, mijn schuldig lichaam niet
onder het mij zo dierbaar bloedend hout?
[uit Kate Moss in Mahaai, Haarlem / Curaçao 2011, In de Knipscheer & Mon Art Productions
p. 23]

Victor Vroomkoning – Een lied van schijn en wezen

Er zou en moest een minnevers binnen een dag af,

anders zwaaide er wat. In alle vroegte zocht ik
een stil stuk strand om me te bezinnen.
Om mij heen nestelden zich almaar naakte lijven
met tattoos van hals tot hiel, bij sommige was
het kruis erin verdwenen. Eerst kleedden ze zich uit
om zich vervolgens niet bloot te geven.
Uit mijn doen borg ik potlood en leeg vel en toog
veel te vroeg naar haar die heelhuids op de uitwerking
van haar opdracht lag te wachten.
Over haar heen vouwde zich een ebbenhouten
neger. Naakte waarheid, zwart op wit.
[uit Vroomkonings nieuwe bundel Paren, De Arbeiderspers, Amsterdam 2013, afgelopen zaterdag gepresenteerd in De Lindenberg in Nijmegen]

Carry-Ann Tjong-Ayong – Oktoberregens

mild als de douche die zweet verdrijft

ruisend als de zijden rokken van mijn moeder op weg naar een receptie
haar zachtbruine schouders gepoederd en besproeid met “Quelque Fleurs”
de geur die altijd om mijn herinneringen zal blijven zweven
zo zijn de oktoberbuien
Hard roffelend als knikkers op zinken daken of nieuwe plaatmateriaal
verhalen zij van kleine kinderen dicht tegen elkaar gekropen in Mammy’s grote bed
waar het blad met kroesjes thee met melk en de schaal koekjes
een intiem tintje geeft aan het middaguur
zo zijn de oktoberbuien
en later naar buiten rennen en baden in de regen, glijden op een palmbootje naar de toen nog schone goot de grote mensen lachend toekijkend vanaf het balkon
in gemakkelijke broek en huisjapon
gereed om ons op te vangen en onder de douche te zetten,
die mild is als de oktoberregenbui.

Literair Carifesta gebukt onder teleurstelling

Paramaribo – Hordes literatuurjunks uit het Caribisch Gebied hadden op de literaire activiteiten van Suriname tijdens Carifesta 2013 af moeten komen. Boeken hadden over de toonbank moeten vliegen. Masterclasses hadden veel enthousiast publiek moeten trekken. Hadden, want het kwam allemaal niet uit. Teleurstelling is dan ook de stempel die op Literair Carifesta drukt.

read on…

Theo Hiemcke – De esta Tierra/Van dit Land

De esta Tierra
 
De esta tierra, que amo tanto, soy.
Nací en su selva salvaje, un estuario
lejos y verde al pie del Río Surinam.
Mis ojos son de agua, luz y cristal.
De mi piel roja quemada, crece el
pelo negro silvestre. Huesos de
granito y carne de madera dura tengo.
Mi corazón bate con el ritmo del tam-tam.
Con la voz de la lluvia
y la pitada de los pájaros canto,
y los árboles resuenan a mis sentimientos.
Van dit Land
Van dit land ben ik, voortgekomen uit
 haar wildernis, een ver estuarium
 aan de monding van trage rivieren.
Mijn ogen zijn van stromend water,
licht en kristal. Uit mijn gebronste huid
groeien oeroude bomen.
Mijn gebeente is van graniet,
mijn spieren zijn van hard hout
en mijn gouden hart klopt op de maat van de tam–tam.
De regen is mijn stem, mijn zang het lied van de vogels.
De bomen fluisteren mijn gedachten
en de rivieren voeren mijn dromen naar zee.

Theo Hiemcke – Samen zijn we niet alleen

Van overal zijn we hierheen gekomen
of gebracht. Het heilloos doel ging met
de tijd verloren.
Uit de beproeving van die lange,
duistere nacht is ons nieuwe vaderland
geboren.
Armoede en verdeeldheid hebben we
doorstaan, niets is ons heel die tijd
bespaard gebleven.
Moedig en volhardend zijn we
voortgegaan, zodat wij nu in vrijheid
samen kunnen leven.
[22-06-2013]

 

Fri Vrijheid Freedom Gedichten rond 1 juli

door Jerry Dewnarain

Poëzie is kunst en kunst is kunstigheid en kunstigheid is vakmanschap, dat voorop. Maar poëzie biedt ook schoonheid en – waarom niet – troost. Voor het verleden is poëzie een onschatbare informatiedrager, omdat ze momenten en attitudes, in schuld en onschuld, vastlegt, zoals de periode van de slavernij of de strijd om freedom (vrijheid) op elk gebied. Voor het heden is ze een bezweerder van angsten, een aanjager van dromen, een opwekker van doden, een magazijnbeheerder voor de mensen van morgen en overmorgen.

read on…

Rasoul Younan – Geen keizer ben ik

geen keizer ben ik
geen ster heb ik in mijn hand
maar ik houd mezelf
voor iemand die heel gelukkig is
ik loop in zijn plaats
ik eet
slaap en……
het is een mooie vergissing!
[uit Stegen van Stilte]

Tot hier en verder

Binnenkort verschijnt van Michael Tedja de bundel Tot hier en verder.

Tedja (Rotterdam 1971) is dichter, schilder en schrijver.
Tedja betekent in het Surinaams: tot hier. Te= tot en dja= hier (fonetisch). Tot hier, definitief, en verder, die grens weer over. Eveneens metafoor voor het gedicht en het dichten zelf. Een gesloten toestand waar je doorheen gaat, een ruimte verder.
Zo is het een wereldgedicht
En doe kalm
de deur dicht.
Zo ontwikkelt het afweermechanisme
en veranderen de coördinatiepunten.
Zo wordt de grote ruimte ontsloten
en is het de wereld van het grote gebaar.
Zo is het een wereld verbonden met de wereld
en is het de wereld van de wereldverbeteraar.
Zo is het een wereld die kan manipuleren en verdraaien.
Zo is het een wereld die breekt met de wereld in een vacuüm.
Uren, dagen, weken, maanden, jarenlang schaven.
Totdat louter de handeling, de beschaving rest.

Tot hier en verder
Formaat: 21,5 x 14 cm
Prijs:  € 14,50.
isbn: 978-90-8684-101-1
Omvang: 64 blz.

 

 

Kenneth Rellum – De Witte Verleiding

Aangetrokken

Door de valse schijn
Van de witte verleiding
Loopt een vlieg tegen de lamp
En weer betreuren wij
In collectieve pijn
Een gevallen zoon of dochter
Laten wij Surinamers
Net als de robben op de kust
Omringt door groot gevaar
De rangen sluiten
Niet enkel wijzen naar
Maar beschermen elkaar

[van Gladius Poeticus, 19 augustus 2013]

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter