Olga Orman – Heimwee/Leu foi cas
Heimwee
Lopend langs je wit satijnen randen
Liggend in je korrelige glazen handen
Voel ik mijn begraven navelstreng
Spartelend in je schoon schuimend bad
Deinend op je azuren zilte mat
Voel ik mijn gemiste vlot
Wandelend over je geel gloeiende glooiingen
Struinend door je groen getooide plooiingen
Voel ik mijn ontwortelde cactus
Klauterend op je grijs granieten ruggen
Turend naar je karmijnrode bruggen
Voel ik mijn groeiend verlangen
Nog eens ooit terug.
[Uit: Met de wil elkander bij te staan
Amsterdam, 2004]
Olga Orman Presentatie van enkele gedichten bij de Literaire middag in het Arubahuis, afgelopen zondag 14 september 2014, o.a. Heimwee/ Leu foi cas
Leu foi cas
Canando na bo rand, satin blanco
Drumí den bo man, granula di glas
Mi ta sinti mi lombrishi eybou dera
Sapatiando den bo scuma limpi
Flóta riba bo cama, pekel blauw
Mi ta sinti mi salbabida perdi
Paseando den bo rooi hel
Keiro riba bo aruga, berde dorna
Mi ta sinti mi cadushi su reis corta
Subiendo bo lomba di graniet gris
Admira bo brug natural, colo, hero frusto
Mi ta sinti mi deseo aumenta
Un biaha mas na cas!
Amsterdam, september, 2014
RSS
Facebook
Twitter
