Ruim twintig jaar geleden was ze een van de grondleggers van het Kinderboekenfestival Suriname. Ze... Lees verder →
Categorie: Kinder- en Jeugdliteratuur
Hilli Arduin: ‘Als schrijfster wil ik niet moraliseren’
door Dominique Snip
Amsterdam – Drs Hilli Arduin publiceert haar sprookjesdebuut Prinses Ivana. “Het zwarte kind kan zich onvoldoende identificeren in de huidige kinderboeken en sprookjesverhalen.” Met Prinses Ivana wil drs Hilli Arduin het tij keren. In het boek beschrijft ze een zwart prinsesje dat haar haar niet wil kammen. “Ik behandel een vraagstuk dat alle kinderen met kroes- en krullend haar wel zullen herkennen.
”Met het verhaal wil zij het onderwerp identiteit aansnijden. “Dat je mooi bent, als je bruin bent, ligt er dik bovenop. Voor de rest laat ik aan de lezer over wat zij eruit willen halen. Als schrijfster wil ik niet moraliseren.” Hoewel in het debuut een donker meisje de hoofdrol speelt, is het boek niet louter voor zwarte kinderen geschreven. Dit wil zij met alle stelligheid benadrukken.
“Sneeuwwitje is ook niet speciaal voor witte kinderen geschreven.” Arduin zelf in het bezit van een korte coupe, is geboren in Paramaribo en getogen op Curaçao. Terugblikkend vertelt zij over haar jeugd. “Ik ben met een positief zelfbeeld opgegroeid. Mijn moeder heeft mij en mijn zusje altijd geleerd dat wij mooi zijn. Binnenshuis kregen wij complimenten over ons mooi, lang en dik kroeshaar. Buiten werd dit haartype door de heersende massa als lelijk beschouwd. Sluik haar was mooi, kroeshaar vond men hard. Maar mijn eigen haar heb ik nooit minder gevonden.”
Ebony
Haar vader, een vooruitstrevende type, had een goede baan bij Shell. Van hem leerde zij het belang van zakelijk inzicht en dat een universitaire opleiding geen onbereikbaar doel was. De cultuureducatie kwam van haar moeder. Een prachtige combinatie, vindt ze zelf. “Mijn moeder bracht ons heel bewust naar ballet-, vertel-, en theatervoorstellingen. Ook moesten we elke maand een nieuw boek lezen.” Diezelfde opvoeding gaf de schrijfster aan haar drie kinderen. “Bij ons vond je altijd een exemplaar van het Amerikaanse tijdschrift Ebony op tafel.” In 1973 kwam zij als onderwijzeres naar Nederland, alwaar ze psychologie en klinische orthopedagogiek aan de Universiteit van Amsterdam, de Vrije Universiteit en de Universiteit van Leiden studeerde. Dat ze ook vertel- en schrijftalent had wist ze langer. In 1992 stortte zij zich op de vertelkunst met voorstellingen in het binnen- en buitenland. Arduin omschrijft zichzelf als iemand die het publiek zintuiglijk een verhaal kan laten ervaren. “Ik gebruik geen attributen. Als ik zeg dat de ruimte naar cake ruikt, dan moet je het ook ruiken.” Haar gedichten droeg zij voor op diverse podia. Ook bracht ze verschillende dichtbundels uit.
Stigma
Arduin noemt zichzelf, teruggrijpend op het onderwerp identiteit, liever geen zwarte vrouw. “Ik ben niet zwart. Ik ben Hilli. Ik wil mezelf geen stigma opleggen. Voor mij is niet het uiterlijk, maar het innerlijke belangrijk.” Ze merkt in haar omgeving dat zwarte mensen hun uiterlijk niet volledig accepteren. “Het is nog steeds zo dat sommigen gemengde kinderen mooier vinden. Hoe lichter, hoe beter. De stereotype kenmerken: een donkere huidskleur, volle lippen, een brede neus en kroeshaar, vinden zij niet mooi.” Een duidelijke verklaring voor dit volgens haar ‘laag zelfbeeld’ heeft ze niet. “Er zullen vast verschillende redenen zijn. Het kan zijn oorsprong hebben in de slaventijd, maar het kan ook aan de persoon zelf liggen. Bijvoorbeeld veel zwarte mensen houden van dansen en dat is helemaal niet erg. Als ze maar het educatieve aspect van de opvoeding en ontwikkeling ook nastreven. Ik houd ook ontzettend van dansen, maar ik heb wel twee doctorandus titels.” Eigenlijk vindt ze het triest dat mensen met een Afrikaanse achtergrond bemoedigd moesten worden met de leus ‘I’m black and proud’. “Die trots zou vanzelfsprekend moeten zijn”.
[uit de Ware Tijd, 09/12/2011]
Nieuw kinderboek Francis Vriendwijk en Susan Macnack
Juf, als het kan… maar eentje luidt de titel van het boekje van Francis Vriendwijk en Susan Macnack. Het boekje is ontstaan naar aanleiding van een groep kinderen uit Kwamalasamutu die vorig jaar het kinderboekenfestival in Paramaribo bezochten. De illustraties zijn gemaakt door kinderen van het dorp: Heidi Panaidede, Hesdy Shonshonso en Winsia Oekimuung. De tekst is in grote letters geschreven en hier en daar speels over de bladzijde neergezet. De tekst is in eenvoudig Nederlands en gaat over het bezoek aan het kinderboekenfestival. De vliegtrip komt aan de orde, de leuzen van het festival en het eten. Apen spelen een belangrijke rol. Het boek is in liggend A4 formaat gedrukt. De tekeningen zijn in kleur.
Data Kinderboekenfestival bekend
Dit jaar zal het Surinaamse kinderboekenfestival gehouden worden in de volgende gebieden: Saramacca, van maandag 27 februari t/m woensdag 29 februari, Brokopondo, van woensdag 28 maart t/m vrijdag 30 maart, en Paramaribo, van maandag 21 mei t/m zaterdag 26 mei. De slogan die dit jaar centraal staat, is ‘Nu ik weet wat ik wil, ga ik blij op weg, ik streef naar welzijn en doe echt mijn best.’ Een van de voorbereidende activiteiten is een workshop voor standhouders rondom de inrichting en de inhoud van hun activiteiten. Hun activiteiten moeten een interactief karakter hebben en het leesplezier van de kinderen bevorderen.
Nieuw boek van Susan van Dijk-Leefmans
Anansi gaat naar de Wonotobovallen is het nieuwste boek van Susan van Dijk-Leefmans. Een spannend verhaal over Anansi die verdwijnt als hij wordt meegesleurd door het water van de Wonotobovallen. Een geheimzinnige stem zet Keskesi, Sapakara, Tigri, Kon’Koni, en Ka’ fowru op het spoor van hun verloren vriend. Geïllustreerd met vrolijke tekeningen van Reginald Kartowirjo en Mitch Wattamaleo. Het boek is zowel ingebonden met een harde kaft te krijgen als geniet met een kartonnen kaft. Susan Leefmans schreef eerder de serie over het paard Manga en het sprookje Het roze zaadje.
Kinderboekenfestival 2012 moet leesplezier stimuleren
Paramaribo – ‘Nu ik weet wat ik wil ga ik blij op weg. Ik streef naar welzijn en doe echt mijn best’. Zo luidt de nieuwe slogan voor het Kinderboekenfestival (Kbf) 2012. Het thema voor volgend jaar is wederom ‘Welzijn’. Dit blijft zo tot 2013. Voorafgaand aan het festival voert Stichting Projecten een aantal activiteiten uit.
Het voorprogramma, waarvoor de scholen zich konden inschrijven, bestaat onder meer uit workshops musical, tekenen, voorlezen en vertellen. Behalve de gewone burgers trekt het Kbf al jaren duizenden leerlingen van verschillende scholen.
Voor de scholen die deelnemen aan het voorprogramma is het onderdeel voorlezen een verplichting. Daarvoor krijgen de leerkrachten instructies. De beste voorlezer is dan voorleeskampioen. De stichting focust nog steeds op haar grootste doel, namelijk het voorlezen en vertellen. “De organisatie wil dat kinderen hun leesplezier gaan ontdekken. Kinderen lezen slecht. Aan de hand van programma’s willen wij ze stimuleren zodat ze meer gaan lezen”, verklaart Astra Slooten, medewerkster van de stichting. Al zingend en lopend naar de Nieuwe Christelijke school en onder begeleiding van een koor, vond de launch van het Kbf 2012 vrijdag plaats op die school. Het accent bij de launch werd gelegd op beroepen. Wat wil ik later worden en hoe realiseer ik dat? Ook het thema en de slagzin werden toegelicht.
Het Kbf 2012 wordt van 27 tot en met 29 februari in Saramacca gehouden, van 28 tot en met 30 maart is het in Brokopondo en van 21 mei tot en met 26 mei te Paramaribo.
[uit de Ware Tijd, 17/11/2011]
Donation Island Gems to Children’s section Philipsburg Jubilee Library
Young visitors of the library can now enjoy their books on some new solid wooden tables and chairs. This new furniture was a generous donation by the Island Gems Charity Foundation.
On November 2nd the official presentation of the tables and chairs took place at the children’ s department of the library. Library Director Monique Alberts expressed her gratefulness for the new furniture on behalf of the children. Island Gems representative Jody Rosen promised that Island Gems will continue its support for the library in the coming years.
Hilli Arduins boekpresentatie
Op vrijdag 18 november 2011 presenteert Hilli Arduin haar nieuwe kinderboek Prinses Ivana bij het NiNsee in Amsterdam.
lees verder…Het levensverhaal van de rijstkorrel
door José Kamps
Kinderen houden van de boekjes van Indra Hu, ze worden goed verkocht in de boekwinkels. Inmiddels zijn er zeven titels van haar hand verschenen, waarvan in vier deeltjes de muisjes Leena en Jopie de hoofdrolspelers zijn. Steeds na een spannende omzwerving komen de diertjes weer veilig thuis. Onderweg lopen ze soms een gemene poes tegen het lijf, in Leena en Jopie reizen mee naar Nickerie, belanden ze door dat onhebbelijke beest in een veld met rijst, waar een combine met zijn scherp ronddraaiende messen hun richting op rijdt.
Op de laatste pagina van dat muizenboekje staat het gedicht Levensverhaal van een rijstkorrel afgedrukt. Dit gedicht in licht gewijzigde vorm is in het nieuwste boekje van Indra Hu uitgespreid over 34 pagina’s. Op elke rechterpagina vier regels in groot gedrukte letters, op de linkerpagina een kleurrijke illustratie. Het is een kleurrijk geheel en tekenares Tapsia Daryanani heeft de tekst goed weergegeven: hoe rijst vroeger met de hand werd geplant door de boeren, hoe het tegenwoordig wordt ingezaaid met een vliegtuigje, het oogsten met de combine en dan het lekkere rijdt op je bord. Op elke tekening is ook ‘rijstkorreltje’ te zien, met zijn witte gezichtje en een hoedje op, het lijfje een groene stengel. De tekeningen ademen een heel andere sfeer uit dan haar vorige boekjes.
Waren die kaftjes zeker aantrekkelijk, de tekeningetjes in die boekjes waren soms wel erg eenvoudig getekend. Toch stoorden de kinderen zich daar blijkbaar niet aan, ze kleurden de poes en de muizen naar hartelust, misschien ook omdat voor hun de kinderlijke tekeningen juist heel herkenbaar waren. En herkenbaarheid is belangrijk in zo’n kinderleven.
Het levensverhaal van de rijstkorrel oogt qua kaft en inhoud professioneel. Voor in het boek is een inleiding van Indra: ‘Dit boek draag ik op aan mijn vader voor zijn geloof in mij’. Ook het nawoord is van de schrijfster. Ze vertelt over haar gevoelens voor Nickerie, waar ze verschillende jaren duidelijk met plezier heeft gewoond. Bij het lezen van het voor- en nawoord voel je een warmte en emotie, die je een beetje mist in het gedicht zelf. Het levensverhaal van de rijstkorrel is vrij rationeel beschreven, opgetekend vanuit het standpunt van het korreltje.
Je mist een spanningsboog, die je overigens wel ervaart in haar andere boekjes. Iets waar kinderen vaak wel naar uitkijken. Het blijft echter de moeite waard om het boekje voor je kroost aan te schaffen en het zou ook goed passen in de bibliotheek van de basisscholen. Het verhaal geeft een kind een goed beeld van welke weg een rijstkorrel aflegt van zaadje in de modder tot rijstkorrel op zijn bordje. En ook, het is eens wat anders, gewoon een boekje over onze eigen korreltjes rijst uit Nickerie.
Het levensverhaal van de rijstkorrel, Indra Hu, eigen beheer, 2011, ISBN 9789991463032
[overgenomen uit Parbode]
Indra Hu kinderboekenschrijfster van het jaar
Indra Hu werd op vrijdag 11 november j.l., tijdens de launch van het kinderboekenfestival 2012 in Suriname, uitgekozen als Kinderboekenschrijfster Van Het Jaar. Het kinderboekenfestival, dat elk jaar tienduizenden bezoekers trekt, zal volgend jaar in Saramacca, Brokopondo en Paramaribo worden gehouden. Scholen kunnen zich nu al bij de Nationale Stichting Kinderboekenfestival opgeven voor verschillende activiteiten. Indra Hu is reeds tien jaar actief als schrijfster. Zo schreef zij o.a. de Leena en Jopieserie. Tijdens het vorige kinderboekenfestival kwam zij uit met twee prachtig verzorgde kinderboeken, Het leven van de rijstkorrel en Rupsje Regenboog.
Tula’s vrijheidsstrijd
Op 17 augustus herdenkt Curaçao de Grote Slavenopstand van 1795. Deze slavenopstand werd geleid door Tula en Karpata. Zij werden geinspireerd door de slavenopstanden op Haïti die weer werden geïnspireerd door de Franse Revolutie.
Tula leefde aan het einde van de achttiende eeuw als slaaf op Curaçao op plantage Knip. Zoals veel slaven hoopte hij op een leven in vrijheid, een beter leven. Met een groep van zo’n veertig andere slaven nam hij de stap om de plantage-eigenaar te vertellen dat ze niet meer voor hem wilden werken. Ze zouden de plantage verlaten. Ze wilden een menswaardig bestaan. De plantage-eigenaar zou hun klachten bij de Koloniale raad melden. Die stuurde echter het leger op hem af. Zo begon een oneerlijke strijd die een maand duurde. De slaven legden het af en Tula werd op 3 oktober samen met de leiders Bastiaan en Karpata terechtgesteld.
Mariska Hammerstein schreef Tula’s vrijheidsstrijd, de slavenopstand op Curaçao van 1795.
ISBN 9789085605898
Pagina’s 64
Verschenen 01-09-2011
Uitgever: Nino
Ook verschenen in het Papiamentu bij Caribpublishing: Tula sa lucha par libertat
Bonaire: Kinderboekenweek zondag van start
Kralendijk — Van 13 tot en met 16 november organiseren de Dienst Educatie en Cultuur, de Openbare Bibliotheek en stichting NANA de Kinderboekenweek.
‘Fenomenale helden’ is het thema van deze literaire week voor de kleintjes. De opening van de Kinderboekenweek en uitreiking van de Poem Express-prijs is op zondagmiddag 13 november en begint om vier uur in de aula van de Scholengemeenschap Bonaire. De Poem Express-prijs wordt uitgereikt aan de tien beste deelnemers. De beste vijf daarvan zullen worden voorgedragen door de afzonderlijke winnaars.
Bij de opening zijn aanwezig vertegenwoordigers van stichting NANA en de schrijvers Charlotte Doornhein, Mariska Hammerstein, Diana Lebacs, Tio Ali en Laura Quast. De schrijvers zullen van maandag tot en met woensdag de scholen bezoeken.
[uit Amigoe, zaterdag 12 november 2011]
Lees- én kijkboek: Kwelgeesten rond de kapokboom
door Sharlon Monart
Het leesboek Kwelgeesten rond de kapokboom wordt donderdag 10 november gepresenteerd in Teatro Luna Blou op Curaçao. Bijzonder aan dit boek zijn Quick Response codes (QR-codes) waarmee via smartphones een filmpje over het eerste deel van het boek te zien is.
“Lezen is goed voor jongeren. Waarom hen niet daartoe prikkelen door over te steken naar hun digitale wereld vol moderne gadgets?”, stelt auteur Charlotte Doornhein. Zij is daarom blij met haar bijdrage aan de kinderboekenweek die op Curaçao van 5 tot en met 16 november 2011 loopt.
Kruisbestuiving
De tekst van het boek en de bijbehorende kunstvideo van beeldend kunstenaar Frouwkje Smit versterken elkaar bij het verhaal over een bijzondere kapokboom in het natuurgebied Roi Rinkon op Curaçao. In de crossover-roman komen onder meeree erfenis van indianen, locaties met een unieke energie en afgehakte hanenvleugels voor.
“Er is een crossover tussen literatuur en film, Curaçao en Nederland en ook tussen het verleden en het heden”, aldus Doornhein. Doornhein vindt dat de lezer van haar boek een grote keuze heeft in de manier waarop het verhaal benaderd en opgevat kan worden.. Zij raadt echter af om de vier delen van het 110 pagina’s tellende boek snel achter elkaar te lezen: “Sommigen die dat hebben gedaan, meldden mij dat zij er duizelig van werden.”
16+
Kwelgeesten, een offersteen, een revolver en foto’s van dode honden maken het boek verder ongeschikt voor té jonge lezers. Volgens de schrijver kunnen lezers van zestien jaar en ouder zich aan haar werk wagen.
Voor deze doelgroep presenteren Diana Lebacs, Laura Quast en andere podiumkunstenaars uit Curaçao en Nederland Kwelgeesten donderdag tussen negen en tien uur ‘s ochtends in Teatro Luna Blou. De toegang is gratis en na de doop van het boek door Sonia Garmers en Rina Penso kunnen scholieren in de tuin nader kennismaken met alle aanwezige schrijvers, acteurs en kunstenaars.
[RNW, 9 november 2011]
RSS
Facebook
Twitter
