blog | werkgroep caraïbische letteren
Categorie: Kinder- en Jeugdliteratuur

De gloednieuwe Surinaamse kinderboeken!

door Marja Themen-Sliggers en Jaïr

Hieronder bespreken we de kinderboeken die recent verschenen zijn, onder meer die welke gepresenteerd werden op het Kbf in Paramaribo.

lees verder…

Enkele activiteiten tijdens het Kinderboekenfestival

door redactie de Ware Tijd Literair m.m.v. Indra Hu

In stand ‘de Rijstkorrel’ van schrijfster Indra Hu werden niet alleen leerlingen en leerkrachten bij het voorlezen betrokken, maar ook ouders die mee waren gekomen als begeleiders. Direct nadat de leerlingen de stand binnenkwamen, werden ze ‘begroet’ met het thema en de slogan van het Kbf 2014. Er werd ook een link gelegd tussen ‘Het levensverhaal van de rijstkorrel’ en ‘groei’. Daarna werd het verhaal, dat op rijm is geschreven, voorgelezen, maar het laatste woord werd daarbij niet gezegd. De leerlingen moesten door goed te luisteren en na te denken het woord raden. Wat vonden ze dat leuk om te doen! Hierna kregen de leerlingen en de anderen een beurt om voor te lezen. Het verhaal is verteld door de rijstkorrel zelf, die een hoed op heeft en dus beeldden de lezers ook de rijstkorrel uit door zelf de hoed te dragen. Dat ging zo gezellig dat zelfs de buren er ‘last’ van hadden. Wat Hu hiermee wil bereiken is dat de kinderen niet bang moeten zijn om iets te presenteren. ‘Je groeit als je bezig bent en dus ook zij leren om zonder vrees voor “vreemden” te presenteren. Door stimulatie van leerkrachten en ouders en ook het Kbf-gebeuren, worden kinderen vrijer en gevoeliger voor alles wat met lezen, voorlezen en creatief bezig zijn te maken heeft.’
Ook ’s middags ging het er reuze gezellig aan toe. Samen met Marja Themen-Sliggers, die namens Huize Betheljada aanwezig was op het Kbf, was afgesproken dat bezoekers stand nr. 88 op een speurtocht mochten bezoeken. Geblinddoekt kwam de ene na de andere duwer van de rolstoel op aanwijzing van degene die erin zat aan in de stand. De bedoeling hiervan was, dat kinderen ook konden ‘ervaren’ hoe het was om te leven met een handicap, in dit geval als je niets ziet en dus blind bent. ‘Heel eng’, zei Soraya van negen, ‘je ziet niets en weet niet waar je gaat. Ik begrijp de mensen die blind zijn veel beter nu. Je moet wachten op hulp van anderen.’
‘Ja, en precies daar gaat het om: opgroeien kan je niet alleen, denk aan de wereld om je heen. Heel vaak in het leven heb je de ander nodig om je te helpen je doel te bereiken’, zei Indra Hu.

Populairste Surinaamse kinderboeken

Het Kinderboekenfestival in Paramaribo van 3 tot en met 8 maart, was een succes. De organisatie was vlekkeloos en daardoor was de sfeer ontspannen en vrolijk. De kinderen zijn in de loop der jaren ‘gegroeid’. Ze durven meer, communiceren beter en laten zien dat ze nadenken.

Het Kbf in stad en districten is een steeds terugkerende activiteit die de jeugd (en hopelijk ook de leerkrachten) beslist doet ‘groeien’, het thema van dit jaar.
Dat is een zegen in deze samenleving waarin veel mensen niet durven te praten over moeilijke onderwerpen en weinig weten van onze geschiedenis vanaf de onafhankelijkheid. Daardoor kunnen ze de huidige situatie van het land ook niet begrijpen.
In de stand ‘Lees je wijs!’, voor de klassen 4, 5 en 6, mochten de kinderen na de Surinaamse jeugliteratuur bekeken te hebben op een flap schrijven naar welk boek hun voorkeur uitgaat. 310 kinderen hebben dat gedaan! Ze hebben 85 boektitels opgeschreven. De meeste stemmen, 48, heeft voor de zoveelste keer de serie over het meisje uit het binnenland, Amaisa, uitgegeven door PCOS, oorspronkelijk ter ondersteuning van een taalcursus voor moeders van jonge kinderen in dorpen aan de Boven-Suriname. Eenvoudige en herkenbare boekjes met duidelijke illustraties bij korte teksten.
Tweede werd De fiets van Anne Huits, met 25 stemmen, over een meisje dat leert fietsen, net zo eenvoudig. Veel andere eenvoudige boekjes werden gekozen door de vierde, vijfde en zesde klassers, onder andere uit het grote aanbod van schrijversgroep Wagina uit Wageningen. De leesontwikkeling staat nog aan het begin en daarmee dient rekening gehouden te worden. Een grote vooruitgang is dat Laat me niet alleen van Indra Hu, een echte jeugdroman en nog wel over hiv en aids, 12 stemmen kreeg! Kennelijk is het in sommige zesde klassen behandeld!
Ten slotte een opvallende opmerking van Gerrit Barron die een stapel kinderboeken op zijn naam heeft staan en aan wiens 40-jarig schrijverschap ‘dWTL’ binnenkort aandacht besteedt. In het actualiteitenprogramma ‘Halaat’ van RBN-TV vertelde hij, staande voor zijn stand op het Kbf, dat er regelmatig Surinaamse kinderboeken uit schoolbibliotheken verdwijnen. Ook bij bovengenoemde stand ‘Lees je wijs!’ wordt dat opgemerkt: Surinaamse kinderen dragen geen Nederlandse kinderboeken weg, wel Surinaamse. Daarmee geven ze ons in ieder geval een sein: ‘Geef ons maar Surinaamse boeken!

Opening Kinderboekenfestival met musical

Het Kinderboekenfestival  Paramaribo opent op maandag 3 maart om 17.00u op het KKF Beursterrein. Ingang  Borretstraat. Hoofdattractie van de opening is een kindermusical onder leiding van Sandra Purperhart. In de musical komt o.a. een stuk voor uit het verhaal Carolinda en de heder.  Dit is één van de eerste drie verhalen die kinderboekenschrijfster Ismene Krishnadath publiceerde. Het komt voor in de bundel Flaporen van Amar, die onlangs is herdrukt. Ook de Stichting Projekten heeft het verhaal opgenomen in een verhalenbundel.

lees verder…

Groeien in Nickerie op het Kinderboekenfestival

door Els Moor

Van 3 tot en met 5 februari was het eerste Kinderboekenfestival van dit jaar in Nickerie.  Nickeriaanse kinderen zijn over het algemeen flink; ze durven te praten, hun meningen te uiten. In mijn stand ‘Lees je wijs!’ging het steeds over het thema ‘groeien’. We begonnen met een versje dat gezegd werd, samen in de kring, en met gebaren en bewegingen werd uitgebeeld:

lees verder…

Meer vissen in verhalen en gedichten

Vissen leven onder water. In de natuur zien we ze als we hengelen en ze vangen. De dode vissen, die eten we, zelf gevangen of gekocht. We zien levende vissen eigenlijk alleen in gevangenschap, in een aquarium. Misschien is het daarom dat ze zo weinig voorkomen, levend of dood, in Surinaamse verhalen en gedichten, maar ook in de wereldliteratuur spelen deze zwemmende onder-water-dieren zonder poten een kleine rol.  In kinderverhalen en – gedichten komen weinig vissen voor en dan zijn ze al dood. In de vele bundels met Surinaamse inheemse verhalen vond ik  slechts één  verhaal waarin vissen een rol spelen en dan gaat het ook om hun dood. Het boek van Gerard R. Maynard, Anjumara en Sriba, over levende vissen, is dus uniek.     

lees verder…

De avonturen van twee vissen

door Giarzino Dewnarain
Ik  vind  het  verhaal  van  Anjumara en Sriba leuk, want het vertelt over het leven van twee vissen, namelijk Anjumara en Sriba. Het boek is erg spannend.
Anjumara is een roofvis, die voorkomt in rivieren in het binnenland. Sriba is een zwampvis. In dit verhaal  is er een kanaal en een vijver. Wanneer het grote regentijd is, is er veel water in het kanaal, dan is er een smalle waterweg te zien. Twee visseneitjes zijn via de waterweg in de vijver gekomen. En zo zijn deze vissen in de vijver geboren. Maar wat ik leuk vond van dat boek, is dat onze vissen ook avonturen beleven. Eerst een man met een net die in de vijver was komen vissen. Sriba en Anjumara werden nieuwsgierig en keken wie de man is met het net. Maar ze schrokken toen ze zagen dat de man met het net al heel dichtbij de vijver was. Gauw schuilden ze bij het gras in de vijver en dan plotseling hoorden ze een harde plons in het water. Vanaf hun schuilplaats keken ze hoe dat net naar beneden ging. Het was een werpnet.
Ook is er een aanval van Pataka (ook een roofvis van de zwamp). Het was weer grote regentijd. Anjumara en Sriba zwommen met plezier in het water van de vijver, want voor het eerst hadden ze een hoge waterstand in de vijver. Maar ze wisten niet dat er weer een waterweg was van het kanaal en de vijver. En via die waterweg kwam hij in de vijver. Toen hij Sriba zag, deed hij erg vreemd alsof hij Sriba wilde opeten. Maar gelukkig kwam Anjumara op tijd aan, voordat Sriba werd opgegeten.
Zielig is het verhaal van de dood van Pataka. Hoe Pataka dood is gegaan, vertel ik niet, jullie moeten het boekje kopen en zelf lezen.
Wat ik ook spannend vind in het verhaal is hoe Anjumara met roodborstje (een vogelsoort) door het moeras gaat en weer in het kanaal terugkeert, dichtbij de vijver. Grappig is dat deze Anjumara , in dit verhaal, druiven eet. Ik vraag me af of Anjumara’s druiven eten. In het echt eten ze toch kleine visjes en waterplantjes?
Gerard R. Maynard, Anjumara en Sriba, Paramaribo: Stichting Projekten, 2014.
Giarzino Dewnarain is 11 jaar

 

De avonturen van Platvis en Rondvis

door Jerry Dewnarain

Anjumara en Sriba is een mooi kinderboek met twee sprekende Surinaamse vissen! Deze vissen, Anjumara en Sriba beleven een avontuur in hun eigen omgeving. Neen, ze maken geen geweldige, dure wereldreis. Ze dromen ook niet van een rijk leven.  Zij beleven hun avontuur net in hun vijver, hun woonplaats,  een kanaal en de nabije ruimte daarom heen. Gerard R. Maynard beschrijft de belevenissen van Anjumara (Rondvis)  en Sriba (Platvis) volgens een mooi stappenplan. Hij schept eerst een mooie sfeer en een begin voor zijn verhaal om vervolgens climaxen op te bouwen.

lees verder…

Nationale Voorlees- en Verteldag

Op 4 maart 2014 zal voor de veertiende keer de Nationale Voorlees/Verteldag worden herdacht. Ook dit jaar houdt in Suriname de Voorlees- en Vertelclub van Stiching TOBIDEB een Voorlees- en Vertelweek van zaterdag 1 tot en met zaterdag 8 maart 2014. De Stichting zal in deze week op scholen en instellingen, voor kinderen en seniorenburgers, voorlees- en vertelactiviteiten ontplooien en spelletjes doen. De stichting roept ook anderen op gedurende de voorlees- en vertelweek in hun eigen omgeving extra aandacht te besteden aan voorlezen en vertellen.

Verder bent u van harte welkom op dinsdag 4 maart 2014 van 17:00 – 19:00 uur bij de Nola Hetterman Academie om de activiteiten van de club mee te maken.

Reis door Suriname

door Sasja E.A. Nicolai 

Reis door Suriname is en kinderboek van Peter Vervloed. Als de opa van Sjenie overlijdt, is hij verdrietig. Opa was houtsnijder en Sjenie hielp hem altijd. Het laatste beeld waar opa aan werkte, van een kaaiman, krijgt een plekje in Paramaribo. Sjenie gaat mee om het beeld weg te brengen en beleeft onderweg allerlei avonturen. Dwars door het verhaal heen leert de jonge lezer van alles over Suriname: van geschiedenis en klimaat tot de keuken, de taal, feestdagen, bewoners, natuur, bezienswaardigheden en de beroemde Surinaams/Nederlandse voetballer Clarence Seedorf. Het boek is daarmee ook een bron van informatie voor bijvoorbeeld een spreekbeurt of als voorbereiding op een reis. In deze nieuwe serie ‘Reis door…’ zijn ook delen verschenen over Frankrijk, Turkije en Australië*. De combinatie van fictie en non-fictie is leuk voor het leergierige kind. De vormgeving is aantrekkelijk met een vrolijke afwisseling van tekst, foto’s en illustraties. Het verhaal wordt met karikaturale tekeningetjes ondersteund, het informatieve gedeelte wordt visueel ondersteund door kleurenfoto’s, landkaarten en tekeningen. De auteur schreef eerder diverse kinderboeken, waarvan enkele over Suriname. Vanaf ca. 9 t/m 12 jaar.

Peter Vervloed, Reis door Suriname
96 pagina’s
Tilburg: Zwijsen Uitgeverij juni 2012

Nieuw kinderboek Jorobodjie

door Ismene Krishnadath

Sriba en Anjumara is het nieuwe boek van Jorobodjie. Hij presenteerde het op het Kinderboekenfestival te Nickerie. In 53 pagina’s vertelt hij het verhaal van de twee vissen en hun vriend Roodborstje. De vissen leren zichzelf, elkaar, het roodborstje, de pataka, vissers en inheemse mensen kennen. De taal is eenvoudig en natuurlijk. Het is goed dat deze verhalen worden opgeschreven en zo ter beschikking komen van onze jeugd. Jammer dat het lettertype vrij klein is. De tekeningen zijn door de schrijver zelf gemaakt. Ze doen enigszins amateuristisch aan. Ook viel het me op dat de schrijver in de setting van zijn scènes steeds druiven een rol liet spelen. Ik vroeg me af welke druiven ik me moest voorstellen. Zouden het djamundruiven zijn?

Kinderafdeling Streekziekenhuis krijgt boeken

De kinderen die zijn opgenomen in het ziekenhuis en niet naar het Kinderboekenfestival in het district Nickerie kunnen, krijgen de kans om toch te lezen. De organisatie van het Kinderboekenfestival, dat nu gaande is in het rijstdistrict, heeft een aantal boeken geschonken aan de kinderafdeling van het ziekenhuis in Nickerie.

Het festival dat voor de 35ste keer wordt gehouden, is dit jaar gestart in Nickerie onder het thema ‘Groeien’. Met de donatie van de boeken hoopt Margerie Stakel-Telgt, coördinator van het festival, dat er voor de zieke kinderen wordt voorgelezen zodat zij op die manier een beetje plezier beleven. “Ze moeten weten dat het Kinderboekenfestival hen niet is vergeten en dat ze kunnen opgroeien in een voor hen gezellige en leuke omgeving.”

Het Kinderboekenfestival is maandag van start gegaan in het district en wordt vanavond afgesloten. In Paramaribo vervolgt het festival zich van 3 tot en met 8 maart.

[van Starnieuws, 5 februari 2014]

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter