blog | werkgroep caraïbische letteren

Meer vissen in verhalen en gedichten

Vissen leven onder water. In de natuur zien we ze als we hengelen en ze vangen. De dode vissen, die eten we, zelf gevangen of gekocht. We zien levende vissen eigenlijk alleen in gevangenschap, in een aquarium. Misschien is het daarom dat ze zo weinig voorkomen, levend of dood, in Surinaamse verhalen en gedichten, maar ook in de wereldliteratuur spelen deze zwemmende onder-water-dieren zonder poten een kleine rol.  In kinderverhalen en – gedichten komen weinig vissen voor en dan zijn ze al dood. In de vele bundels met Surinaamse inheemse verhalen vond ik  slechts één  verhaal waarin vissen een rol spelen en dan gaat het ook om hun dood. Het boek van Gerard R. Maynard, Anjumara en Sriba, over levende vissen, is dus uniek.     

Vissen die de pot in gaan 

Verse vis die gevangen is om opgegeten te worden. Orlando Emanuels heeft er een versje over in zijn bij jonge kinderen  geliefde  bundel:  Popki patu 1

Vis, vis, verse vis

die vandaag gevangen is

smaakt zo lekker in mijn mond

maakt me stevig en gezond

Mama kookt soms peprewatra

van kwikwi en ook van datra

Vis, vis, verse vis

die vandaag gevangen is

(p.11)

Ram eet kwie-kwie

Ismene Krisnadath heeft een verhaal over kwie kwie, Ram eet kwie-kwie. De jongen Ram gaat met zijn vader hengelen en hij vangt een grote kwie kwie. Mama maakt hem later thuis klaar met massala. Kwie-kwie is om te zoenen en dat laten Ismene en haar illustrator Raquel Yap ieder op hun eigen manier zien!

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter