John Muller – Vervreemding
De wind heeft mijn ziel verlaten.
Troosteloos als de woestijnen,
grenzeloos als de polen,
ligt de schaduw om de tramdraden,
waar de beenderen mijn
rottend vlees verlieten.
Waar eentonig het eenzame zingt
vond ik mijn ziel,
in de Kalahari,
na het eten,
na het slapen.
Waar geen schepen meer varen.
Waar de laatste vogel zweeg
en bleke schedels mij aanstaren.
Langs de poorten dansen dorre bladeren
Onbarmhartig snijdt de zon.
Dor is de tak in mij vergroeid.
Mijn dorstige hand grijpt
naar een vreemde bloem
van wormen uit mijn lichaam
15/5/1964
Het gedicht ‘Vervreemding’ komt uit de zojuist verschenen bundel Vluchtvogel en andere gedichten, uitgebracht door John Muller in eigen beheer bij gelegenheid van zijn 70ste verjaardag. Wie interesse heeft kan de bundel bestellen voor 10 euro (inclusief verzendkosten) bij de dichter: johnmuller65@yahoo.com
RSS
Facebook
Twitter
