UNA krijgt nieuwe naam
De UNA krijgt een nieuwe naam als gevolg van het opheffen van de Nederlandse Antillen. Op 12 januari wordt zoals elk jaar de geboortedag van de universiteit UNA gevierd. Tijdens deze 32e ‘dies natalis’ zal de nieuwe naam van de UNA onthuld worden.
Prof. Dr. Herman van Gunsteren zal ter gelegenheid van de verjaardag van de universiteit een diesrede houden met als titel Wat maakt een politiek regime veerkrachtig? waarin hij een knipoog maakt naar het net geboren nieuwe land.
Nieuwe naam
UNA Rector Magnificus dr. Miguel Goede stelt dat de oude, vertrouwde naam UNA niet meer in zijn oorspronkelijke vorm te handhaven is nadat per 10-10-’10 de Nederlandse Antillen niet meer bestaan. Er is daarom gezocht naar een geschikte nieuwe naam die ook aansluit bij de aspiraties van de lokale universiteit. De nieuwe naam zal bij die gelegenheid pas wereldkundig worden gemaakt.
Herman van Gunsteren
Prof. Dr. Herman van Gunsteren (1940) was tot aan zijn emiraat hoogleraar politieke theorieën en rechtsfilosofie aan de Universiteit van Leiden. In 1994 werd prof. Van Gunsteren lid van de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen en in 1997 trad hij toe als lid van de Global Business Network.
Voor zijn werk op bestuurskundig gebied kreeg Van Gunsteren in 2007 de Van der Spiegel-prijs en eerder dit jaar de Thorbecke-penning voor zijn bijdragen aan het staatsrecht. Een jaar geleden was hij rapporteur van het parlementaire perscentrum Nieuwspoort in Den Haag over de verhouding van politiek en media en sinds dit jaar adviseur van het programma Buitenhof op de Nederlandse publieke omroep. Als verdienstelijk pianist verrast hij menig gehoor op een prachtig stuk muziek. Na zijn diesrede is er wellcith de mogelijkheid om zijn muzikale kwaliteiten te horen, in de aula van de UNA staat een piano!
Prof. Van Gunsteren heeft ook een serie boeken en publicaties op zijn naam staan, waaronder de klassieker: The Quest for Control (1976), Culturen van besturen (1994), A theory of citizenship (1998), Stoppen: U kunt het, U wilt het, U doet het niet (2002), Woordenschat voor verwarde politici (2003), Gevaarlijk veilig: terreurbestrijding in de democratie (2004), Vertrouwen in democratie (2006), Bouwen op burgers (2008).
Hij was lid van de Wetenschappelijke Raad voor Het Regeringsbeleid, waarvoor hij de publicatie Eigentijds burgerschap (1992) verzorgde. Met Rudy Andeweg schreef hij Het grote ongenoegen: over de kloof tussen burgers en politiek (1994), met Grahame Lock Politieke theorieën (1977) en Sterke posities in de politieke filosofie (1989), met Martin Kohli, Martin Rein en Anne-Marie Guillemard Time for retirement (1991) en met Cox Habbema Oud fout (2006) en Perspectief op het politiek/publicitair complex in 2009.
RSS
Facebook
Twitter
