blog | werkgroep caraïbische letteren

Albert Helman – Foyur’bromki/Vieruursbloempje (Mirabilis jalapa)

Foyur’bromki n’ in’ birbiri,
yu de gro fu yu prisiri;
ma yu moi de tadyi mi:
`Luku bun, dan yu sa si!’

Solek’ libisma kon owru,
bakadinason kon kowru
fos’ yu pur’ yu moi na doro…
wai, yu mek’ mi prakser’ moro:

Pikin bromki, y’ e ferter’ mi
bigi sani di y’ e ler’ mi.
Fa te furu yari psa
biten bun sa doro dya.

Te fo yuru, yu prisiri
de fu prodo n’ in’ birbiri;
ma ef’ krin fu dei no de,
wanten prodo f’ yu gowe.

Libisma wan tu, dri yari
bigi, ma te Gado kari
den na oso, mek’ den kon,
ala bigi sa fadon.

‘Was’ wi wani somen’ sani,
furu ten no de fu grani.
Foyur’bromki, ten no de…
tap’ yu moi… wi d’ a berpe.
.

Vieruursbloempje onder ‘t onkruid,
jij groeit maar voor je genoegen;
toch vertelt je pracht mij ook:
`Let goed op, dan merk je wat!’

Net als mensen ouder worden,
moet de middagzon afkoelen
vóór je openbaart je schoonheid…
ja, je doet nog meer bedenken.

Nietig bloempje, jij vertelt mij
iets heel groots, want je onderricht me
hoe – wanneer veel jaren heen zijn –
‘t goede net op tijd er is.

Als ‘t vier uur is, vind je vreugde
om in ‘t wied een poos te pronken;
maar zodra het daglicht weg is,
komt er aan ‘t gepronk een eind.

Mensen ook, zijn twee, drie jaren
groots, maar zodra God hen roept
om met spoed naar huis te keren,
valt de grootsheid van hen af.

Willen wij nog zoveel dingen,
weinig tijd is er voor trots zijn.
Vieruursbloempje, er is geen tijd meer.
sluit je pracht… het kerkhof wacht.

[Uit Adyosi/Afscheid, 1994]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter