blog | werkgroep caraïbische letteren

Interview: Karin Amatmoekrim-Smit

Je hoort haar eigenlijk met ‘Drs.’ Karin (34) aan te spreken, want dat is de titel die ze na haar afgeronde studie Moderne Letterkunde behaalde. Niet slecht, voor een ‘ooit afgeschreven’ migrantendochter uit een achterstandswijk in Nederland. Maar Karin heeft ruimschoots bewezen veel meer in haar mars te hebben. Na drie eerdere succesvolle boekpublicaties, is er nu haar nieuwste boekuitgave Het Gym. Dit boek vertelt het verhaal over een jong Surinaams meisje dat als enige uit haar achterstandswijk het gymnasium bezoekt. Gedeeltelijk gebaseerd op haar eigen verhaal. Sinds september ligt het in de winkel en opnieuw haalt deze schrijfster lovende kritieken binnen.

Karin: ‘The only way is up’

SCHRIJVEN

Karin: “Schrijven is altijd iets geweest waarvan ik wist dat ik het kan. Daar stond ik nooit bij stil. Ik herschreef in mijn gedachten altijd al gesprekken en situaties. Daar bleef ik dan ook gerust een uur in hangen, helemaal weg van de wereld. Volgens mijn moeder praatte ik ook altijd in mezelf. Ik kies ervoor om haar niet te geloven, haha. In Nederland zijn er niet veel schrijvers die kunnen leven van hun werk. Maar ze zijn er wel. Ik heb vanaf het begin de ambitie gehad om een van die schrijvers te worden.”

Karin: ‘Karin, Schmarin’, Amerikanen voegen ‘schm-‘ aan een woord toe om de betekenis ervan te kleineren. Ik doe dat constant, al was het maar om de ernst van het leven een beetje weg te relativeren.”

INSPIRATIE

Haar inspiratie haalt Karin overal vandaan. “Ik heb Titus geschreven omdat ik wilde onderzoeken hoe een fictief verhaal uit een metafysische wet kon voortkomen (in dit geval de chaos theorie). Mijn nieuwe boek, Het Gym, bedacht ik na een prettig gesprek met vrienden in een restaurant. En het boek Wanneer wij samen zijn schreef ik voor mijn dochter, om aan haar onze familiegeschiedenis die ook in Suriname speelt door te geven. De inspiratie voor een boek kan voor mij uit verschillende hoeken komen.” Haar afkomst uit Suriname speelt niet altijd een grote rol in haar boeken. “Mijn werk is op een bepaalde manier wel doordrongen van mijn cultuur en mijn huidskleur, zoals ik dat als persoon ook ben. Maar Suriname zelf is te klein om mij echt te kunnen inspireren. Ik voel me al snel opgesloten en ben altijd op zoek naar grote steden, mensenmassa’s, anonimiteit. Dat zijn niet bepaald dingen die Paramaribo te bieden heeft.”

SURINAME
Wel is Karin met enige regelmaat in haar geliefde Suriname te vinden. Tweemaal per jaar bezoekt ze het land waar haar ouders vandaan komen en ze zelf ook geboren is. Zodra ze geland is op de luchthaven van Zanderij en het vliegtuig uit stapt, snuift ze eerst die alom herkenbare doordringende geur van het land op. Vervolgens slikt ze een enorme brok in haar keel weg, om haar reis te vervolgen naar het huis van haar lievelingsoom en –tante. Daar komt Karin in een hangmat bij van de lange vlucht, met in de ene hand een cup koude ‘soft’ (fris) en de in de andere hand de ‘lekkerste bara ter wereld’ (te krijgen in de buurtwinkel naast Jetty’s Kip, op een zanderig zijstraatje van Highway).


KARIN’S INSIDE TIPS IN SURINAME:

1.JAGEN: “Jagen met mijn vader. Hij kent het binnenland, en het binnenland kent hem. Met hem word je overal ontvangen met een fles sterk en een grote glimlach. ’s Avonds slacht je de vogels die je zelf hebt geschoten en help je het klaar te maken in kerrie en kokosolie. Daarna slaap je je roes (van de fles sterk) uit in een hangmat die tussen twee bomen is opgespannen.”

2.BERG & DAL RESORT: “Het is best lekker dat Suriname een steeds comfortabeler (lees; luxer) vakantieland aan het worden is. Boek een huisje aan het water en kijk uit over de rivier en het oerwoud aan de overkant.”

3.BBQ: “Regel een hook-up met Surinamers (is niet moeilijk) en laat je uitnodigen voor een willekeurig feestje / bbq. Zo leer je de echte Surinamers kennen en geniet je tussendoor van een overvloed aan eten, drinken, dansen en muziek.”

[van Caribemag.com]

3 comments to “Interview: Karin Amatmoekrim-Smit”

  • Wat een onzin, aanspreken met Drs.!

    • Hoezo onzin?
      Dat is toch een titel die je krijgt na een academische studie? Dat kan en dat mag.
      Of de persoon zelf dat wil is een andere zaak. Niet?

  • En dan de mans naam erbij… Wordt dat bij Hella Haasse soms ook altijd gedaan? Caribemag, is Caribe mag niet misschien beter?

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter