Maaike de Wolf – Vreemdeling
Ongeveer eens per jaar komt er een wandelaar voorbij
dan houden we feest, geven hem eten en vragen
of hij blijft slapen, hij hoeft er niets voor terug te doen.
We brengen hem twee schone sokken, want het is wreed
één voet te verwarmen en de andere niet.
‘s Avonds vragen we hem zoveel mogelijk over zijn tocht
en natuurlijk over zijn gewone leven en of hij een partner
heeft en daar goed mee kan praten, zou hij die
vertrouwen met zijn leven.
Hij ligt dan op zijn rug op de bank, handen gevouwen over
zijn buik, we blijven nog op, kijken naar zijn ademhaling
en twijfelen of hij bij de wereld in het niet valt.
’s Ochtends is het een vreemdeling, we zetten hem de deur uit,
dragen de stoelen naar buiten en gaan zitten.
Maaike de Wolf
[van ooteoote.nl, donderdag 5 november 2015.De 35ste editie van Vers van het Mes is gehouden op 8 oktober 2015 in het Poëziecentrum in Gent en op 9 oktober in Perdu in Amsterdam. Ooteoote brengt van alle drie de deelnemers enkele gedichten.]
RSS
Facebook
Twitter
