Angracia Liefde – Gedicht
Ik heb mijzelf
stil moeten leggen
aangemeerd
bedrieglijk vredig
aan het rottend hout
van veiligheid
door strak getrokken trossen
stil moeten leggen
aangemeerd
bedrieglijk vredig
aan het rottend hout
van veiligheid
door strak getrokken trossen
Maar een verborgen slenk
schept opnieuw
de zucht van weemoed
in zachte golfslag
en ik weet
dat ik weer
op zoek
golf na golf
de eindeloze zee op ga