blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: poëzie

Eddy L. Pinas – Het kleine meisje

Ik hou van je tien
zei het kleine meisje
ze ging op mijn voet staan
er was plaats voor beide haar voetjes
bij mijn knie zocht ze
steun voor het ene voetje
greep zich aan mijn armen vast
en klom in me als in een boom
ik voelde haar in mijn reeds
verdorrende takken leven brengen
keek in haar pijnlijk ongeschonden lach
ik hou van je tien zei ze
en ik kon slecht vermoeden
hoe onmetelijk veel dat was.

[uit Spiegel van de Surinaamse poëzie, 1995]

Léon-Gontran Damas – Hik (fragment)

 

Hou je mond

Ik heb je toch gezegd dat je Fráns moest spreken
het Frans van Frankrijk
het Fransmannenfrans
het Franse Frans

Ramp

spreek me van de ramp
spreek me ervan

Mijn moeder die een echte

moederszoon wilde
Je hebt de buurvrouw niet gegroet
alwéér vuile schoenen
en laat ik je niet op straat
in het gras of buiten
in de schaduw van het Monument voor de Gevallenen
zien spelen en
pret maken met Dingetje
met Dingetje die niet gedoopt is

 

 Uit: Maryse Condé (red.): De open plek. Haarlem: In de Knipscheer, 1984. Vertaling: Fred de Haas.

John Leefmans – Ex voto

Als de hoge hemelen de aarde blauw hebben bedauwd,
blijkt  heel natuurlijk, zilver op groen, dat deze beproeving
een boze droom was, nachtmerrie, koortsig ijlen, waan,
en dat jij van vlees en bloed, lijfelijk, nooit hebt bestaan.
Jouw hart heeft nooit geklopt, nooit was ik geslagen;
mijn heup is gaaf, mijn rug is recht en ongebogen;
jij hebt nooit vol venijn gestoken; nooit heb je mij belogen;
jij was geen gesel van mijn jeugd, geen blinddoek van mijn dagen.
Nooit hebben jouw ogen mij gevangen, noch jouw woorden.
Waar jij woont, woont een ander dan die jij, dacht ik, bent,
en die ander heeft gewoond in al de bedevaartsoorden
die de manke pelgrim noodgedwongen kent.

Oda Blinder – Kleine vogel

Voor Beeuwki, 27 september 1967

Kleine vogel,
amper zijn je vleugels open
of je kopje reikt
naar horizonten,
verre horizonten
van mijn hart;
kleine vogel,
die mijn koude ogen
koesterend
met je donzig-zijn
verwarmt.
[uit Verzamelde stilte, 1981]

Marie Sylvie – Over het leven

ik heb er een en ik vermoed van anderen hetzelfde
al ben ik dat nooit helemaal zeker.
hoe kan ik het zijn? een tegenligger steekt zijn middelvinger op,
jij lost mijn pols en
schakelt een versnelling hoger.
het leven is alles tegelijk, beschrijf maar eens
wat je voorgeschoteld krijgt als je alleen
een vork hebt om te prikken en geen mes
om te snijden. kan ik aan iemand vragen van wie ik
nooit zeker weet of hij werkelijk leeft,
me te helpen het te begrijpen? plots merk ik modderspatten op
op het raam waarvan ik dacht
dat het vogels waren
die ons volgden.
ik draai het open
zodat de wind ons vindt. zijn alle anderen modderspatten?
sterven en inzien dat het leven gewoon echt
deze auto, deze berg,
dat dal was. er is een handrem die knipoogt.
je zal er maar aan trekken.

[van dbnl, juni 2012]

Johanna Schouten-Elsenhout – Sososkin/Naakt

San a mi? Wan klodru doti nanga kra
Wan libisma
Wan syatu bro
a mindri
howpu bribi lobi nanga seigi
Wan sonduboku
a mindri grontapu wei
Wan dedetaki a wan bon
a mindri Gado glori
Toku m’ e fir mi sref
ber a mindri winti son nanga alen
lek wan porfroktu a ondrogron
Libi!
Sososkin mi si deifesi
Sososkin m’ e dede

[Sranantongo]

 

Wie ben ik?

En kluit aarde en een ziel
Een mens
Een korte adem
te midden van
hoop geloof liefde en zegen
Een zondebok
te midden van ‘t aards gewemel
Een dorre tak aan een boom
te midden Gods glorie
Toch voel ik mezelf
begraven in wind en vuur
als een bedorven vrucht onder de grond
Leven!
Naakt ben ik geboren
Naakt sterf ik

John Leefmans – Aankomst

 

Op de grote woestijn in juli.

Vóór ons Valparaiso, onze oase,
en weten: achter de horizon aan bak
de oase Antofagasta, een echte.

Wat heet stil? Niet dit op en neer,

Niet dit wild geschommel ongezond
dat golvend het vette maal haast weer
terugbrengt naar de deinende mond

Maar daar reeds het zachte decor van het land.

(Dit had ook Humboldt ooit beleefd,
dat melk en honing zoveel vergeeft.)
De hoop:  voor één volle dag de zee in de rug,
en de belofte van windloze zon in de winter.

Valparaiso is hoop, is warme kou,

is vrij van gestamp, van teer en het wee.
Het verlangen heet een pisco of  twee.

[ongepubliceerd]

John Leefmans – Salomon, zanger

Kom nou Sombrero,
doe nou niet alsof Salomon
de koning, in al zijn wijsheid
niet ook placht te zingen
van de boeg volgestort met tarwe,
van de maanovergoten woestenij,
van de gelieven verstrengeld
liggend op het vers geurende tapijt, –
laaglied, laaglied, hooglied?

Bueno, toegegeven, hij wist niet

van mambo, meringue, rumba, –
geen samba en geen zamba, –
niet van de stoeiende saxofoons,
niet van de biddende, smekende piano,
zelfs niet van de slome mariachi
of de bronstige bombom.
(En had Mozes de tango al of niet
 verboden? Honderd en één rebbe’s
gingen daarover nog geleerd vertogen.)
Maar zijn moeder had hem toch, zena zena,
walsend, de psalmen geleerd van zijn vader?

Dus, Sombrero, wil niet langer

van alle wijsheid de pachter uithangen:
Ook Sal was als de dag aan moest vangen
hoog of laag, een groot liederenzanger.

[ongepubliceerd]

John Leefmans – monkel

als ‘t lied u iets te droevig klinkt
sluit uw ogen klap! en monkel.

op het kruispunt onder plavuizen
ligt hout een dwarse staaf
reeds door mijn zwarte adem

lees het avondblad
bid uw avondklacht

zand een regen door ribbenblinden
eens stond hier wit een jasmijn
waar nu het matte asfaltkruis
waaronder ik geradbraakt
vogels uit de blauwe klamboe bid,

wind wind dans de wind
veraf rondom gromt de trom
godetrom godetrom
dans de wind de wind

de wind maar als ‘t u iets te droevig klinkt
sluit uw ogen voor de genster
achter het ooglid zachtrood gefonkel
draai af het hoofd en monkel.

[uit Intro, 1981]

Dwight Isebia – Toch geen zwarte koningin

Ik zei toen nog: “Als de prins toch  wenst
te huwen met een dame uit  het West,
laat hem dan kiezen uit de donkerste
onzer dochters zodat het bloed zich mengt
en Nederland een dapper voorbeeld stelt
voor de oude wereld, tonend dat de wortel
van een oud geslacht voortaan  eveneens bestaat
uit  genen van een gelijkwaardig donker ras,
voorheen geknecht en onderschat en dat
voor een  zwarte vrucht plaats wordt gemaakt
op de troon van een verenigd Nederland.”

Maar nee, alweer gingen de stemmen tegen
mijn voorstel en de nieuwe bruid kwam weliswaar
toch  uit de verre West maar gezegend
met een blanke huid en onwaarschijnlijk blond haar

De troon bleef dus nu nog van vreemde smetten vrij
en proberen wij het weer te regelen tegen de tijd
dat het kroonprinsesje op zoek gaat naar de partij
die, als zij de in de toekomst ooit de troon bestijgt,
naast haar zal staan als prins en vader van het kind
die als eerste zwarte monarch  alle harten wint

Nieuw boek van Astrid Roemer

De Grande Dame van de Surinaamse literatuur is terug

Acht jaar lang liet zij weinig van zich horen, maar wie kent haar naam niet: Astrid H. Roemer. Met haar imposante romantrilogie over de moderne geschiedenis van Suriname vestigde zij haar naam als de onbetwist grootste levende Grande Dame van de Nederlands-Caraïbische letteren. Nu is zij terug met een bundel van 21 lange gedichten onder de titel Afnemend. Wat niet is afgenomen: de kwaliteit van haar poëzie. Dat bewijzen deze liefdesgedichten geschreven vanuit Schotland. Haar stem is nog even pregnant als altijd. Poëzie geschreven vanuit de loutering van geleefd leven en met de intensiteit van een hartstochtelijke liefde.

read on…

Dwight Isebia – “Ik was boos” zei hij

“Ik was boos” zei hij tegen een toerist
op een klif, die hem vol onbegrip
vroeg wat hij aan het doen was
toen hij er langs kwam tijdens zijn val

“Ik was zo woest toen ik sprong”
vervolgde hij: “ik ben wel inmiddels
afgekoeld en wou dat ik weer naar
boven kon, maar mijn razernij
heeft van mijn vrij begonnen reis
een eenrichtingsval gemaakt, waardoor
ik nu zwichten moet voor de zwaartekracht”

Verder hoorde de toerist niets meer:
Het was duidelijk dat terugkeer naar de top
voor de vallende onmogelijk meer kon;
dus viel hij duizend meter lager neer
en van zijn hoofd en de boosheid van weleer
was er niets dat men terug vond

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter