Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: poëzie
Astrid H. Roemer – Hoop
Hoe heet het wachten
dat niet wordt beëindigd.
Het wachten dat ophoudt omdat die
wacht door de dood wordt overvallen.
Is er een naam voor onvervuld
wachten.
Een wachten vergelijkbaar met
bloeiende rozenstruiken waarvan niet één
roos wordt geplukt door een gretige
hand.
Een oceaan die onophoudelijk golft en
geen strand voelt.
Vergelijk het met een albatros die na
jaren in de wind geen hooggebergte
vindt om te landen.
Er moet een naam worden gevonden voor
het wachten dat zich verzamelt
in mij tot wanhoop
en instort
en niets achterlaat dan een plek
waar het is gebeurd met
dat opgestapelde wachten op jou.
Lees hier over Roemers voordracht van dit gedicht.
Nieuw werk van Astrid H. Roemer in 2015
Vrijdag 22 mei 2015 was Astrid H. Roemer na lange tijd weer even in Nederland voor ‘Was Getekend, hommage aan Astrid H. Roemer’. Bij die gelegenheid las ze enkele nieuwe gedichten. read on…
Charlton Marcos – Gedicht
Luister hoe stil het is
De stemmen, gedoofd
De lichten uit, sinister moment
Niemand durft, zo lijkt het
Iedereen kijkt weg
Met hun hoofd in het zand kwijlen ze
Het is te heftig, laat me maar
Mensonterend, tjonge jonge, foeteren ze
Kan niet waar zijn, allemaal verzinsels
De waarheid is te confronterend
Het kruipt onder je huid door
Druipt uit alle hoeken en gaten
Het is niet mis te verstaan
Het is ons heden!
Michiel van Kempen – Gedicht
Zal ik zal ze
veel licht dat afsteekt
als donkerte buiten de ramen
je moeder zal je haten
een boekenkast die gaten maakt
in stof dat niet langer dwarrelt
langs laatste verlengsnoeren
deksels die geen pannen vinden
en deze sok mist een voet
je moeder zal je haten
verf zo hard in potten
dat alles vel geworden is
onleesbare vingerafdrukken
een dweil met opgedroogd verdriet
je moeder zal je haten
sporen naar ver weg
en die gevolgd ja gek
buiten een fotootje
verrimpeld beschadigd bekend
maar niet van jou
je moeder zal je liefhebben
‘Mijn creaties zijn antwoorden die ik krijg’
Interview – Celestine Raalte (66) is één van de bekendste woordkunstenaars in Suriname. Zij beoefent de voordrachtkunst, schrijft literair werk en heeft zich ook het modeontwerpen eigen gemaakt. Onlangs sloot zij in de Congreshal een periode van 23 jaar unieke koto- en hoedencreaties af met een modeshow getiteld ‘Van Koto naar Couture’. “Als je te veel ballast hebt, te veel vracht, kom je niet snel vooruit.” read on…
19e-eeuws poëziealbum reist oceaan over en weer terug
door Quito Nicolaas
Aan het Nationale Archief van Aruba werd 4 juni jongstleden een poëziealbum overgedragen dat een lange trans-Atlantische reis achter de rug had. Het was vanuit Aruba door het achterkleinkind van de bezitster Regina Jacomina Croes, Annie Henriquez naar Londen meegenomen, nadat het tussen de nalatenschap werd aangetroffen.
Dochter Joanne ontdekte het poëziealbum na het overlijden van haar moeder Annie Henriquez en stuurde het op naar haar nicht Ellen op Aruba, waarna haar dochter Diandra Alders het album aan het Nationaal Archief ter beschikking stelde. Deze vondst weerspreekt de tot nu toe heersende opvatting dat in de kolonie amper gelezen en geschreven werd. read on…
Michiel van Kempen – Krant
Voor mijn vader (1920-2015)
In de stilte van de avond
ben je er opeens niet meer.
Was je er wel? Ja, je was er,
een ventilator bromde zachtjes,
luchtvochtigheid gereguleerd. read on…
Michiel van Kempen – Van de hoge
Zoals je daar staat, vader, zo stond mijn vader nooit
Van welke hoogte af heeft hij het land bekeken?
Zo sterk en zelfbewust, van elke teen de spier gespannen
tot voorbij de springplank, hij hoeft niet meer, hij is daar goed.
Is het teveel gevraagd te blijven waar je blijft
de plaats te nemen die niemand je heeft toegewezen? read on…
Bernardo Ashetu – Verkleumd
Je had moeten weten
hoe zacht vandaag de bieten
zijn gekookt.
Bij een petroleumlamp aten
wij ze op terwijl buiten de
wind tekeer ging, gierend,
als met de dood.
Langdurig daarna viel bittere
regen en één voor één,
met verkleumde handen
sliepen wij hopeloos in.
[uit de ongepubliceerde bundel Tu-taf] read on…
Bernardo Ashetu – Sáhati
Ik alleen ik
Sáhati
heb bloemen zo liefgehad
die praalden in licht.
Ik alleen
was van hun kleuren bezeten.
Ik alleen
vond hun tere god.
Ik alleen
ben van hun kleuren doortrokken.
Ik alleen ik
Sáhati. read on…
Anne Vegter – De overkant
Het begon met grote ontploffingen bij benzinestations in het hele land.
Er werd aan een gecoördineerde actie gedacht.
De grenzen in het noorden, oosten en zuiden zijn gesloten.
Alle verbindingswegen in het midden van het land zijn gebarricadeerd.
In Utrecht brak een grote brand uit. read on…
Bernardo Ashetu – Eenzaam
Ik verweet je
niet de beste te zijn.
Ik verweet je
angels en webben.
Nooit – placht je
te zeggen als ‘t avond werd –
nooit was ik nog zo eenzaam.
Nooit was ik nog zó eenzaam.
[uit de ongepubliceerde bundel Kandij] read on…
RSS
Facebook
Twitter
