Leo Vroman – Nog hoeveel
Lieve Aarde vol verdriet
om kinderhoofdjes ingedeukt
en moeders daarna stukgeneukt!
En al die doden ken ik niet
en moeders daarna stukgeneukt!
En al die doden ken ik niet
behalve hoe mijn hoofd nog ziet
of met gesloten ogen hoort
van weer een volk uitgemoord,
maar al die doden ken ik niet.
of met gesloten ogen hoort
van weer een volk uitgemoord,
maar al die doden ken ik niet.
In een schijnheilig kleed gehuld
leeft een Monster dat nog smult
van het bloed dat men vergiet
leeft een Monster dat nog smult
van het bloed dat men vergiet
en ik blijf altijd nog vervuld
met mijn oud gevoel van schuld:
met mijn oud gevoel van schuld:
al die doden ben ik niet
[uit Die vleugels, Amsterdam: Querido, 2013]
RSS
Facebook
Twitter
