Grensoverschrijdende liefde
De educatieve boodschap van multiculturele jeugdliteratuur
door Karen Ghonem-Woets
Hoewel tien procent van de huwelijken in Nederland zogenoemde biculturele huwelijken zijn, zie je dit gegeven nauwelijks weerspiegeld in jeugdliteratuur. Wat we wel steeds meer tegenkomen, zijn boeken over vriendschappen tussen kinderen uit verschillende culturen. In onderstaand artikel bespreek ik de educatieve boodschappen van dit soort verhalen, aan de hand van enkele titels voor lezers vanaf elf jaar over interculturele liefdes.
In 2007 publiceerde Marianne Hermans een artikel waarin zij boeken over interculturele vriendschappen en liefdes besprak met behulp van frames die samenhangen met maatschappelijke ideeën over integratie: assimilatie, exotisme, disciminatie en complexiteit. Ze concludeerde dat het complexe frame, waarin personages zelfverzekerd onderhandelen tussen culturen, weinig in jeugdliteratuur voorkomt. Als uitzonderingen noemde zij boeken van Guus Kuijer, Karlijn Stoffels, Lydia Rood en Do van Ranst: ‘Hun personages bewegen zich heen en weer tussen de verschillende culturele milieus en hebben daar soms moeite mee, maar worden niet vastgepind op hun etniciteit. Daardoor komen ze geloofwaardiger over dan de spreekbuispersonages die veel van de multiculturele jeugdboeken uit voorgaande jaren bevolkten’ (Hermans, p. 104-105).
In onderstaand artikel komen de net genoemde auteurs ook voor, maar probeer ik deze en andere auteurs vanuit een iets ander perspectief te bekijken, namelijk dat van de educatieve boodschap. […]
U kunt de volledige tekst lezen in de leeswelp, 2011, nr. 2 / maart, klik hier.
RSS
Facebook
Twitter
