Victor Vroomkoning – Een lied van schijn en wezen
Er zou en moest een minnevers binnen een dag af,
anders zwaaide er wat. In alle vroegte zocht ik
een stil stuk strand om me te bezinnen.
Om mij heen nestelden zich almaar naakte lijven
met tattoos van hals tot hiel, bij sommige was
het kruis erin verdwenen. Eerst kleedden ze zich uit
om zich vervolgens niet bloot te geven.
Uit mijn doen borg ik potlood en leeg vel en toog
veel te vroeg naar haar die heelhuids op de uitwerking
van haar opdracht lag te wachten.
Over haar heen vouwde zich een ebbenhouten
neger. Naakte waarheid, zwart op wit.
[uit Vroomkonings nieuwe bundel Paren, De Arbeiderspers, Amsterdam 2013, afgelopen zaterdag gepresenteerd in De Lindenberg in Nijmegen]
RSS
Facebook
Twitter
