Verhalen van Cobi Pengel
door Marja Themen-Sliggers, Xaviera, Jaïr en Jamar
De grote en de kleine hengelaar is een een prachtig, aantrekkelijk boek, deze nieuwe bundel van Cobi Pengel met sprekende en kleurrijke illustraties van Albert Roessingh. Het boek is zo mooi dat de recensie in de drukte van de paasvakantie niet het gevaar mocht lopen in de knel te komen. De kinderen waren voor een paar dagen in Berlijn en daar waren meer kinderen. We vroegen Manisha ook een verhaal te lezen en daarop commentaar te geven. Manisha is 11 jaar en zit in de 6de klas.
Ze koos ‘Kef geeft een feest’. ‘De grote en de kleine hengelaar’ is het titelverhaal van de bundel en dit bestaat uit drie verhalen. ‘Kef geeft een feest’ is het laatste. Manisha zei ons dat Harold zijn dromen vertelt aan zijn vader. Zij zijn de grote en de kleine hengelaar. Harold droomt een paar nachten hetzelfde en zijn vader komt bij hem slapen om die droom mee te beleven. Dat lukt en samen ontmoeten ze Kef. Kef is een krabdagu die een feest gaat geven, zodat de bewoners van het bos elkaar beter leren kennen. Bij de voorbereiding van het feest helpen heel veel dieren en ook Fine Faya Fee helpt mee; zij zorgt voor het licht. Maar Sibibusi is niet uitgenodigd en daarover is hij zo boos dat hij het feest op zijn eigen wijze verstoort. Manisha vond het verhaal spannend en leuk. Alleen een bepaald stukje, vlak voor het einde was voor haar ingewikkeld. Ze wees me de tweede helft van pagina 24. Daar ontmoeten Harold en zijn vader de dieren die in Harolds eerdere dromen al voorkomen en Manisha had de eerste twee verhalen van ‘De grote en de kleine hengelaar’ niet gelezen, vandaar dat ze dat een beetje ingewikkeld vond. Alle andere verhalen zijn op zichzelf staand. Xaviera las in Berlijn het verhaal ‘Het ronde huis van Uma Alontu’. Rosie gaat onderweg naar school een spookhuis binnen. Maar… gaat het wel om een spookhuis, of juist om een toverhuis? Hoe komt het dat de ronde pom en die ronde pannenkoeken net zo lekker zijn als die van Rosies moeder? Hoe is het mogelijk dat Rosie toch niet te laat op school komt? Jaïr koos voor voorlezen van ‘De vakantie van Bo’. Heel toepasselijk vanuit Berlijn, een boom die op vakantie wil. Jaïr keek goed rond welke van de bomen in de omgeving de grootste was, die stelde Bo voor. Toen we nog voor het einde van het verhaal een enorm geraas hoorden en verderop een grote tak naar beneden zagen vallen, was de sfeer definitief gezet. De nieuwsgierigheid van Bo naar de stad vond Jaïr helemaal niet vreemd. Als echt buitenmens was ik vooral blij dat Bo weer snel terugkeerde naar zijn bos, waar hij er geen last van heeft dat honden hun poot optillen tegen zijn stam. Alle verhalen lenen zich er voor te worden voorgelezen. Het taalgebruik is fijn om te lezen, ligt gemakkelijk in het gehoor en er wordt een bepaalde sfeer mee gecreëerd. Ik genoot minstens net zo als de kinderen van ‘De vakantie van Bo’ en de andere verhalen. Samen zaten we in die aparte sfeer, tussendoor kwam af en toe een opmerking of een vraag en als je als voorlezer de tijd neemt mee te denken en ook naar hen te luisteren volg je de kleine luisteraars in hun eigen fantasiewereld.
De tips bij het voorlezen achterin het boek, als nawoord voor ouders en andere opvoeders, komen daarbij goed van pas. De suggesties wat we nog meer met de verhalen kunnen doen zijn zowel op school als thuis bruikbaar.
Cobi Pengel, De grote en de kleine hengelaar, verhalenbundel. Illustraties: Albert Roessingh; lay-out: Jessica Polanen; druk: Leo Victor N.V.. Paramaribo: Stichting PCOS, 2010. ISBN: 978 999 704 50
[Overgenomen van De Ware Tijd Literair]
RSS
Facebook
Twitter
