Uit de stand: ‘Dier in de hoofdrol’
door Marja Themen-Sliggers
In mijn stand ‘Dier in de hoofdrol’op het Kinderboekenfestival Paramaribo is steeds aan groepen kinderen gevraagd het thema ‘welzijn’ in verband te brengen met dieren. Heel knap kwam daar telkens uit dat er twee kanten aan zijn. Welzijn bezien vanuit de materiële kant, een beroep, met dieren, zodat je door te werken geld verdient en welzijn vanuit de immateriële kant, hoe fijn het is om met je eigen dier te spelen. Van daaruit is het een kleine stap naar het verdriet van kinderen als ze hun lievelingsdier verliezen omdat het doodgaat. Kinderen schrijven daar ontroerend over, maar soms ook met een duidelijke boodschap naar ons, grote mensen.
Dolores Dymutsha, Geertruida Pontschool klas 5b:
Ik hou heel veel van poezen, ik heb er al een en hij is lief, met mooie, mooie kleuren en ik heb hem een naam gegeven. Hij heette Peultje. Op een dag was ik weg, even naar de stad. Toen ik terug kwam zag ik mijn poes op de grond liggen. Ik heb gezegd: ‘Sta op, kom dan, sta op dan’. Hij werd niet wakker. Toen dacht ik: ‘Wat is er aan de hand?’ Toen keek ik weer. Hij is dood. Ik huilde, ik huilde en ik ben mijn poes gaan begraven… einde.
Darrel Groenewoud, Zinniaschool
Er was een hond en die heette Teacher. Zij ging altijd waken voor dieven. Toen ze zwanger was, werd haar buik dik. Toen ze kleint jes had waren die kleintjes heel, maar een tractor reed haar kop kapot. Ze was op slag dood, dat vond ik heel verdrietig.
Aradhana Sewdajal, O.S. Fluschool 1, klas 6b
Mijn liefste Poes
Ik heb poezen, maar mijn liefste poes was mijn Tom Tom.
Altijd als ik riep ‘Tom Tom’ dan kwam hij rennend bij me.
Als ik naar school ging, kwam hij samen met me tot de hoek van mijn straat.
Hij was mijn liefste poes, maar erg genoeg is hij overreden.
Op dinsdag 24 mei 2011, door een racende auto.
RSS
Facebook
Twitter
