Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: poëzie
Sombra – Marwina / Marowijne
Marwina
Albina
yu dey
na mi neti
Pitani bukumakandra
tyari fruktu kari
suku go suku kon
feni sabi pasi
dis’ na bribi
fu a nyun musudey
Marowijne
Albina
jouw dag
is mijn nacht
het kinderboekenfestival
heeft vruchten gebracht
wie zoekt zal vinden
de weg van kennis
dit is het geloof
van een nieuw ochtendgloren
[2-03-2011]
[van de website van Schrijversgroep ’77]
Bernardo Ashetu – De magiër
Doordat ik een magiër
uit een raam zag hangen
verviel ik
in een razende zucht naar geld.
Ik bouwde mij een carrière op,
ik verborg in satijn mijn stapels geld.
Totdat ik een magiër
uit een deur zag komen,
uit een droom, mijn armoede in.
[uit de ongepubliceerde bundel Guirlande]
André Pakosie – Tide na wan mekunu dei
Tide na wan mekunu dei
Tide mi e sari
Mekiman fu revolutie e tyari noya a moro hei lenti fu grani
Gran fesa gi revo
Wan bondru fu nyun guduwan fu a revo
Ini den denki, lasiman fu a revo no e teri
Tide den di a revo ben kiri e si agen fa den be kiri den
na Moiwana
na Atyoni
na Fort Zeelandia
ofu wan tra presi
Skreki no sa de efu den di revo be kiri, sa drai now ini den grebi, efu den ben abi wan
No kori mi yeye, tide a no dei fu prisiri
Tide na mekunu dei
Na dei fu meki pikiadutrobi
gi den di revo be kiri kaba
Gi den di revo sa kiri ete
Mi ati e brudu fu a afrontu san den lasiman fu a revo e kisi ete, te tide
Today is a cursed day
I’m sad today
Revolution makers are now bearers of the highest honourable decorations
Great celebration for revolution
A regrouping of the new rich from the revolution
In their mind the victims of the revolution don’t count
Today those who were murdered by the revolution, experience once again their murdering
in Moiwana
in Atyoni
in Fort Zeelandia
or somewhere else
It will not surprise if those who were murdered by the revolution turn in their graves now, if they have had one
Don’t tainted my mind, today is not a day to celebrate
Today is a cursed day
A day for a vendetta for those who were murdered by the revolution
For those who will be murdered yet, by the revolution
My heart blood by the insult to the address of the victims of the revolution, even today
Vandaag is een vervloekte dag
Vandaag ben ik verdrietig
Revolutiemakers zijn nu dragers van de hoogste eretekens
Grote feest voor de revolutie
Een hergroepering van nieuwe rijken uit de revolutie
In hun geest tellen de slachtoffers van de revolutie niet mee
Vandaag beleven zij die door de revolutie werden vermoord, nogmaals hun moord
in Moiwana
in Atyoni
in Fort Zeelandia
of ergens anders
Het zal niet verbazend zijn als zij die door de revolutie zijn vermoord vandaag omdraaien in hun graven, als zij er een hadden gehad
Belazer mijn geest niet, vandaag is geen dag om te vieren
Vandaag is een vervloekte dag
Een dag voor een vendetta voor zij die de revolutie heeft vermoord
Voor zij die nog door de revolutie zullen worden vermoord
Mijn hart bloed door de belediging aan het adres van de slachtoffers van de revolutie, zelfs op vandaag
Bernardo Ashetu – Herinnering
Spin met rode nagels, heet het kleine
lied dat ik zing. Voor ‘t eerst heeft
het geklonken lang geleden toen ik
zat bij een zwarte kreek naast
mijn zuster, een negerin. Blauwe
vlinders vlogen rond en vlogen langs
de duist’re boom waarin zij zat
met haar rode nagels, de spin,
die aan mijn zuster ‘t lied ontlokte,
dat naklinkt in mijn herinnering.
lied dat ik zing. Voor ‘t eerst heeft
het geklonken lang geleden toen ik
zat bij een zwarte kreek naast
mijn zuster, een negerin. Blauwe
vlinders vlogen rond en vlogen langs
de duist’re boom waarin zij zat
met haar rode nagels, de spin,
die aan mijn zuster ‘t lied ontlokte,
dat naklinkt in mijn herinnering.
[uit Yanacuna, 1962]
About Everything that is not right
Demer Press Belgium has the honour to announce a new English poetry book, with contributions of poets from different parts of the world, About Everything that is not right, a collection of English poems, society related protest poems, a.o.: against racism, corruption, child abuse, child molest, discrimination, environment problems.
read on…Bastiaan van der Velden – Tera Corá
Aan de weg
voorbij
Tera Corá
is te lezen:
‘no kas riba sanger’.
Poëtisch verweer
van een in bloed
gesmoorde slavenopstand.
Dáár bouw je geen
weekendhuis voor je dushi,
willen ze zeggen.
[uit: Bastiaan van der Velden, De automatiek gevolgd door Brua van Curaçao. Bloemendaal, Brumes Blondes Katernen, 2010. Te bestellen bij Laurens Vancrevel, De Genestetweg 16, 2061 VC Bloemendaal, E-mail krevelen@xs4all.nl; Tera Corá = Rode aarde]
Rik Lina – Heimwee
Om het onvermoede te verzoeken is heimwee ongeschikt.
De treden van de trap, hemels, hels, zijn passen op de
plaats waar tijd en ruimte barsten.Snel glijdt de vlinderslang door vlammende kristallen.
Waar het woord het oog bestijgt blijft haar vel trillend
liggen. Raadselachtig wezen, je ontpopt maar onthult niets.
De treden van de trap, hemels, hels, zijn passen op de
plaats waar tijd en ruimte barsten.Snel glijdt de vlinderslang door vlammende kristallen.
Waar het woord het oog bestijgt blijft haar vel trillend
liggen. Raadselachtig wezen, je ontpopt maar onthult niets.
De stroom raast voort van bron tot stortvloed, door
het blauwe masker van de oceaan in onbeschreven
onderstromen, weids maar ongewis domein van leven
in verwondering.
(Saba)
[uit Vlammende Kristallen, een keuze uit de Nederlandstalige gedichten van Rik Lina. Verschenen in de reeks Brumes Blondes – surrealistische edities, te
bestellen bij Laurens Vancrevel, De Genestetweg 16, 2061 VC Bloemendaal, E-mail krevelen@xs4all.nl]
Bernardo Ashetu – Amuenta
Het was Amuenta, van
‘t volk de nieuwe lieveling,
veel geëerd bij de spelen.
Amuenta die naderde, van om
z’n hals een krans weghaalde
en deze wierp in de vliedende
rivier waaroverheen de nacht
zich sloot met een brandende
bloem in haar hart.
[uit een ongepubliceerde, titelloze bundel]
Tao Qian´ – In droefheid, op mijn zoons
Wit haar valt op mijn slapen,
mijn lichaam is verzwakt.
Vijf zoons heb ik, maar geen
die graag ´t penseel hanteert.
Ashu is nu zeventien,
er is geen groter luiaard.
Axuan doet wel zijn best,
maar niet op de schone kunsten.
Yong en Duan, met dertien,
onderscheiden geen zes van een zeven.
Tongzi, negen jaar oud,
geeft alleen om snoeperij.
Als dat de vruchten zijn van ijver en geduld,
verlang ik naar niet meer dan wat de wijnkom vult.
[Tao Qian (of Tao Yuanming, 365-427) trok zich rond zijn veertigste terug op het platteland. Veel Chinese dichters schreven over armoede, maar hij heeft echt om voedsel moeten bedelen.
Vertaling Daan Bronkhorst. Uit: Chinese stemmen; verlangen en verzet in drieduizend jaar Chinese poëzie. Amnesty International/De Geus, 2009.]
Ed Hart – Silhouet
Na vaarwel
Aan het kortstondige
Vervolgde ik onbewogen
De overgebleven weg
Aan het kortstondige
Vervolgde ik onbewogen
De overgebleven weg
Oneindige horizon
Die zich niet ontsloot
Hartstochtelijk landschap
Dat geen soelaas bood
Er niets in mij weerklonk
Zonder jou, of mij vervulde
Zoals je schoonheid
Toen, in het vergulde
Licht, ik mij eraan bedronk.
Vogelvlucht uitgevlogen
Mevrouw Dynia Abath, de echtgenote van de Gevolmachtigde minister van Aruba, nam op vrijdag 28 januari j.l. in het Arubahuis in Den Haag het ere-exemplaar in ontvangst, bij de officiële presentatie van de dichtbundel Vogelvlucht van Giselle Ecury.
glazenwasser
vandaag is de lucht
als een raam zo doorzichtig
is de glazenwasser geweest?
strak en streeploos
heeft hij het blauw
omlijst achtergelaten
het leunt tegen mijn netvlies
wat is het licht!
de ladder staat er nog
om meer van het uitzicht
te genieten
vanuit een ander perspectief
daar zijn al
de eerste vage vegen
jammer
morgen komt er vast regen
Hans Faverey – Staande op een luchtbel
Staande op een luchtbel
open ik beide armen
en omhels wat zich
voordoet: verre-gaande afwezigheid.
Als ik de grond raak
en de reiger opvliegt,voel ik mijn
knieën knikken.
open ik beide armen
en omhels wat zich
voordoet: verre-gaande afwezigheid.
Als ik de grond raak
en de reiger opvliegt,voel ik mijn
knieën knikken.
Wist ik een wens
toen de ster viel
en scherpgras de
kiel schuurde?
[uit: Hans Faverey, Gedichten 1962-1990 (2010)]
RSS
Facebook
Twitter
