Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: poëzie
John Leefmans – Nieuw Amsterdam
Binnen de wallen van het fort, achteraan,
hebben er (drie? vijf?) eucalyptus-reuzen gestaan,
die enkele jaren (twee? vier?) exotisch kruidden
en het jongetje in zijn klasse, bent en groep
tot buitenstaander maakten, onverwant, en
buiten het middelpunt tussen verwanten.
Hij mocht waar de reuzen plachten te vervellen
voorzichtig het kaneel van de zachte huid pellen,
een enkele keer met een spijker of scherf
een hart tatoeëren met geheime initialen
op een rug (waar niemand het zag).
Zij konden triest hoofdschuddend ruisen
als wisten zij ‘t begin nog
maar niet het vervolg van het verhaal,
(zo anders dan het bamboebos besloten,
vol ongeboren hengels, pijlen, bogen, goten, –
of de meid met oorringen goud en groot,
de hoofddoek op zijn frans en rood
en zwarte weerbare handen).
Vers van boomloze bossen, magoggetje, en verre landen,
zoek ik achter de wallen met grijzende ogen.
Hier stonden Vier Dikke Eucalyptus-Bomen.
O? zegt mijn zoon en keilt een manjepit, afgekloven,
over het water van de nog steeds altijd vuile sloot, en
telt één, twee, drie, vier! vol fiere overmoed,
en volgt de pit die naar de bodem zinkt, voorgoed.
[uit Retro, In de Knipscheer, Haarlem 2001]
Bernardo Ashetu – Triema
Mama kijk,
ik trek ‘t been
helemaal omhoog
en ben van plan
het te verbranden
samen met twee
aapjes in een grote pot.
Ik weet niet
wat voor traan
uit de tenen is
gedruppeld op de grond.
Ik weet niet
waarom ik hier zit
in deze gril
met zon en zoveel schaduw.
[uit de ongepubliceerde bundel Maskerade; eerder verschenen in Yanacuna, 1962]
Dwight Isebia – De vlucht
Vluchten kan men
wel vergeten als
de hielen van
de grond niet kunnen,
als er toch
geen zicht, geen weg,
geen snelheid is
De vlucht kan dan
in gedachten
worden aangevangen,
wellicht voortgezet
in bespiegelingen,
zodat het mogelijk is
dat de vlucht toch lukt
al is men blijven
staan op de plaats
waarvan men dacht
te vluchten, maar
die men niet
verlaten kan
[Opgenomen in Conflict in reflectie, uitgeverij Stili Novi, 2009]
Bernardo Ashetu – Daar
Je zong.
Je joeg me op.
Je zong zodat ik
danste als een vos.
M’n hol werd aan-
geduid door een schittering.
Daar dan zal ik zijn.
Daar wacht ik je op.
[uit de ongepubliceerde bundel Met een bloem]
Steven Cramer – Dorado
For Wayne Brown
Royal palms all over; men shimmy up
the trunks, machetes clenched in their grins;
coconuts thud like dud bombs on the lawn…
At the edge of this U.S. protectorate,
sun mutes the frogs, whose choruses of night-
chirps named them: Co-quí. By “the world’s
longest river pool,” hibiscus widen
red yawns; spider lilies and heliconia
mass in plots, their brass plaques, stolid
as palace guards, list phylum and class.
Our Hyatt has evolved a new wing:
time-share suites teem with whites
like us. The old crescent Cerromar
closed, except for the casino, its dreamed
future, more whites buying time, stalled
in litigation. Potted shield-ferns
block unlit corridors; elevator doors
jam into gap-toothed quiet. From Celia,
orchestrating poolside shuffleboard,
or from Diego, the Bohio’s quick-draw
bartender (so many years alert to thirst
his hair’s gone gray along with ours)—
we hear their every gracias imply: amigo,
let us be the last resort of your empire.
But how one power ends, the next begins—
that’s beyond us all. Halfway around the world,
in Beijing, thousands labor sunup to sundown
to fill our Banana Republics. A few Yuan
skim the first off a pallet of beach shirts,
then I’ll pay eighty dollars for the last,
unbuttoning its silk off the manikin.
His pecs a brazen gold in the shop-glass,
he knows another Medium’s on its way
to cover him. Capital: no more chance
to tame it than to rid the Swan Café
of Chongas—those aboriginal crows
Julio curses and fans three menus at.
Each year they thicken on the netting,
peck a new hole in, raid unbussed tables,
crap on the plates, beguile then terrify
the younger kids. There’s one now, and look:
another’s battling a third over some fries.
[from Calabash: A Journal of Caribbean Arts and Letters]
Bernardo Ashetu – Nes
Nes is kaper.
Nieuw is alleen
de grote jongen die
je geworden bent.
Noest is een
oude boom met
nog haar sappen.
Nes is blind.
De wereld trilt
rondom z’n grot.
[uit de ongepubliceerde bundel Assennes]
Dwight Isebia – De staat van verbazing
Wij blijven ons verbazen
over een andere gang van zaken
aangezien wij zo graag wensen
met ons gevoel en door ons denken
wat goed is echt te weten
We verkiezen niet te merken
dat het keer op keer zal blijken
dat het zijn kruipt op een wijze
vaak anders dan gedacht
en afwijkend van wat door mensen
tot de schokkende momenten
van hun verbazing wordt verwacht
En als omstandigheden wijzigen
en rotsvaste overtuigingen
plots weg blijken te zakken
in opdoemende moerassen ,,
..dan omhelzen wij het zekere
van de ontwapende verbazing
die wij kunnen delen met degenen
die zich met heel hun wezen.
zoals wij, oprecht hebben verbaasd
en blijven wij toch streven
naar een onverbaasde staat
Venetiaan viert 75ste jaardag
Parlementariër, ex-president, voorzitter Nationale Partij Suriname (NPS) en dichter Ronald Venetiaan viert vandaag zijn 75ste jaardag. Hij heeft besloten de dag in familiekring sober te vieren. Er zijn daarom ook geen activiteiten gepland in het partijcentrum. De partij die bezig is met grote veranderingen op weg naar de verkiezing van een nieuw bestuur, gunt hem de rust.Venetiaan is het oudste lid in jaren van de volksvertegenwoordiging. Venetiaan blikt terug op drie zittngstermijnen als president, te weten in de perioden 1991-1996, 2000-2005 en 2005-2010.
Hij is de langstzittende president van Suriname.
Er is één grote verrader
de tijd
een dolle wals
die de grootste misdaden
begraaft
in het stof van het verleden
de grote misdadigers
terugplaatst
in de rij van de kleine
die onschuldigen zijn geworden
achttiendrieënzestig
iedereen was er nog
de slavenhalers de handelaars
de slavenhouders de drijvers
koningen ministers
dominees priesters
nu zijn ze allen weg
vertrokken naar hun vaderland
waar ze schuilen
achter ieder gezicht
of gestorven
alleen de slavenkinderen
zij zijn er nog
want in het hart van de tiran
mag de tijd de druk verlichten
de slachtoffers blijven
voorzover verminkt verminkt
voorzover verwond getekend
Dwight Isebia – Vijf haiku reflecties over verandering
Wenende zon
De wenende zon
kan verdriet niet tonen, daar
de traan snel verdampt
Pracht en praal
Pracht en praal van Pauw
maakt van hem op savanne
een prachtige prooi
Verdwaald in bed
Verdwaald in een bed;
er was iemand anders in
en stond ook elders
De nieuwe vlam
Als een tak afbreekt
en valt in vuur bij boom, is
de vlam niet zijn schuld
Eeuwige trouw
De trouw was eeuwig,
dankzij aanpassing van het
begrip eeuwigheid
Bernardo Ashetu – Mascotte
Ik was
de kleine mascotte
bij vlammend rood.
Tante kuste mij iedere morgen.
Ik hing boven
‘t bed waarin oom sliep.
Oom was knap en groot.
[uit de ongepubliceerde bundel Mozaïek]
Alphons Levens – Omgang
Ja, ik bel u terug.
U heeft mij niet teruggebeld.
Zou ú mij niet terugbellen?
Nee, u had gezegd ik bel u terug.
Ik bel u terug, want
u had gezegd ik bel u terug.
Had ik gezegd ik bel u terug?
U had gezégd ik bel u terug.
[uit de Ware Tijd, 7 & 11 juni 2011]
Fred D’Aguiar – Demerara Sugar
In neat sachets where each grain
Flows with crystal clarity in a slalom
Of Swiss blinds ready for my tongue
Sugar cut by hand-swinging cutlass
With half an eye kept on any snake
Wrapping its way around cane fields
Cane pressed for its last ounce of sap
Boiled down to molasses that is cane
Marrow if cane were bones broken
From fields for a bone feast
Demerara whose east coast raised me
From a mere stalk to stand straight
To stand tall no matter what current
Help me find your grain your flow
And Demerara sweeten me
So my art keeps your river’s caveat
Your sense of cane fields bathed in sweat
Uit: The Caribbean Review of Books, May 2009
Fred D’Aguiar, poet, novelist, and playwright, was born in London of Guyanese parents and raised in Guyana. His most recent book is Continental Shelf (2009), a collection of poems. He teaches at Virginia Tech in the United States.
RSS
Facebook
Twitter
