blog | werkgroep caraïbische letteren

Dwight Isebia – Het legioen van somberheid

Ik zag zij die liepen zonder hoop en vreugde
voor zich uit gaan staren zonder blijk te geven
een bron van blijdschap waar te nemen
en dan gelaten opgaan, verdwijnen in een meute
van grauwe wezens die zij tegenkwamen,
waar men zonder morren werd opgevangen
door zij die dezelfde somberheid uitstraalden,
waardoor niemand blijder kon zijn dan de andere
en eenieder op gelijke wijze ongelukkig kon blijven
om samen zij die dat niet waren terecht te wijzen

on 03.01.2012 at 11:53
Tags: /

1 comment to “Dwight Isebia – Het legioen van somberheid”

  • great poem…. great picture!

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter