Ruim twintig jaar geleden was ze een van de grondleggers van het Kinderboekenfestival Suriname. Ze... Lees verder →
Categorie: Kinder- en Jeugdliteratuur
Uit de stand: ‘Dier in de hoofdrol’
door Marja Themen-Sliggers
In mijn stand ‘Dier in de hoofdrol’op het Kinderboekenfestival Paramaribo is steeds aan groepen kinderen gevraagd het thema ‘welzijn’ in verband te brengen met dieren. Heel knap kwam daar telkens uit dat er twee kanten aan zijn. Welzijn bezien vanuit de materiële kant, een beroep, met dieren, zodat je door te werken geld verdient en welzijn vanuit de immateriële kant, hoe fijn het is om met je eigen dier te spelen. Van daaruit is het een kleine stap naar het verdriet van kinderen als ze hun lievelingsdier verliezen omdat het doodgaat. Kinderen schrijven daar ontroerend over, maar soms ook met een duidelijke boodschap naar ons, grote mensen.
Dolores Dymutsha, Geertruida Pontschool klas 5b:
Ik hou heel veel van poezen, ik heb er al een en hij is lief, met mooie, mooie kleuren en ik heb hem een naam gegeven. Hij heette Peultje. Op een dag was ik weg, even naar de stad. Toen ik terug kwam zag ik mijn poes op de grond liggen. Ik heb gezegd: ‘Sta op, kom dan, sta op dan’. Hij werd niet wakker. Toen dacht ik: ‘Wat is er aan de hand?’ Toen keek ik weer. Hij is dood. Ik huilde, ik huilde en ik ben mijn poes gaan begraven… einde.
Darrel Groenewoud, Zinniaschool
Er was een hond en die heette Teacher. Zij ging altijd waken voor dieven. Toen ze zwanger was, werd haar buik dik. Toen ze kleint jes had waren die kleintjes heel, maar een tractor reed haar kop kapot. Ze was op slag dood, dat vond ik heel verdrietig.
Aradhana Sewdajal, O.S. Fluschool 1, klas 6b
Mijn liefste Poes
Ik heb poezen, maar mijn liefste poes was mijn Tom Tom.
Altijd als ik riep ‘Tom Tom’ dan kwam hij rennend bij me.
Als ik naar school ging, kwam hij samen met me tot de hoek van mijn straat.
Hij was mijn liefste poes, maar erg genoeg is hij overreden.
Op dinsdag 24 mei 2011, door een racende auto.
Amaisa wint weer!
door Els Moor
Op het Kinderboekenfestival Paramaribo 2011 lieten we in de stand ‘Lees je wijs!’, waar bijna alle Surinaamse kinderboeken lagen, alle kinderen die dat wilden de titel van het boek dat ze het mooiste vinden of dat hen het meeste aantrekt op een flap schrijven. Dat deden we ook eind februari en eind maart op de Kinderboekenfestivals van Albina en Nickerie. In Albina had de serie van de stichting PCOS, samengesteld door Christine Feenstra over het dagelijks leven van het meisje Amaisa uit een dorp in het binnenland, de meeste stemmen. In Nickerie gingen Jack en Mia, de hoofdpersonen van de twee boekjes over onderwerpen uit de Surinaamse geschiedenis van Jerrel Pinas met de eer strijken.
In Paramaribo hebben duizenden kinderen het festival op het terrein van KKF bezocht; tijdens de ochtenden met hun klas en juf of meester, in de middaguren met hun familie of vrienden en vriendinnen. ’s Morgens werden er creatieve activiteiten met de boeken gedaan, waarna ze een boek mochten kiezen voor de flap en ‘s middags kwamen kinderen zelf zitten lezen en schreven ze ook graag de titel van het boek van hun voorkeur op.
Enkele cijfers:
328 kinderen schreven de titels van 83 verschillende boeken uit de totale collectie op flappen
44 kinderen kozen voor de serie over Amaisa van de stichting PCOS
25 kinderen kozen voor de boekjes over Jack en Mia van Jerrel Pinas (foto rechts)
19 kinderen kozen voor de serie over het paard Manga van Susan van Dijk
Amaisa heeft deze keer dus glansrijk gewonnen. De Amaisaboekjes zijn zeker niet de spannendste, meest humoristische of meest creatief geschreven kinderboeken. Toch hebben ze al twee keer gewonnen. De serie is verschenen in het kader van het project ‘Vroege stimulatie taalontwikkeling’ dat tot voor kort door PCOS verzorgd werd in 9 dorpen aan de Boven-Suriname met Djoemoe als centrum en dat nu doorgezet wordt door bewoners van de dorpen met behulp van de boekjes. De doelgroep van het project bestaat uit moeders en andere opvoeders van jonge kindertjes die nog niet naar school gaan en uiteraard de kindjes zelf. Het doel is dat deze moeders en anderen in de moeilijke schooltaal, het Nederlands, leren praten met hun kindertjes over dagelijkse onderwerpen zoals eten, baden in de rivier, met de boot ergens op bezoek gaan, naar de poli gaan als je ziek bent en geld sparen. De zinnen in de vijf boekjes zijn dus uiterst eenvoudig en de duidelijke illustraties laten zien waar de zin over gaat. Het vijfde boekje werd tijdens het KBF gepresenteerd en heet: Amaisa gaat sparen.
Dat zoveel kinderen voor deze eenvoudige boekjes kiezen, ook in de stad en omgeving, zegt veel over het leesniveau van deze kinderen. Veel kinderen willen boekjes lezen waarin ze zichzelf herkennen, eenvoudig van taal en met leuke, aanschouwelijke tekeningen. Ook de boekjes van Jerrel Pinas en Susan van Dijk spreken de kinderen aan, van Pinas vanwege het aantrekkelijk maken van de geschiedenis en die van Susan omdat ze op een prachtige manier via het paard Manga herkenbare emoties verwoordt, ook alweer eenvoudig en met mooie illustraties.
Boeken die 10 of meer stemmen kregen zijn: Okorié en Agambé van Sherida Sabajo (17 stemmen) over twee jongens uit verschillende dorpen in het binnenland, Sam en Kim van Cynthia Mc Leod (13), over het dagelijks leven van enkele kinderen in de stad, Het grote Anansiboek van Johan Ferrier (11), waaruit er waarschijnlijk wordt voorgelezen op scholen, Mijn bijzondere bossen (11), een informatief boekje over zorg voor het milieu en de serie Moi boi (10) van de schrijversgroep Wagina uit Wageningen over een doodgewone jongen die overgaat naar de tweede klas en wat hij allemaal doet. De klassen die naar stand ‘Lees je wijs!’ kwamen, waren voornamelijk vijfde en zesde en een enkele vierde. Boeken met ingewikkelder verhalen met veel meer en moeilijker tekst, zoals bijvoorbeeld die van Gerrit Barron, kregen weinig stemmen. Een lach en een traan kreeg met 7 de meeste.
Wat leren we hieruit? De leescultuur in Suriname is langzaam groeiende. Zelf lezen is nog moeilijk voor veel kinderen. Er is nog veel behoefte aan eenvoudige, herkenbare boekjes met weinig tekst en veel illustraties. Deze fase is de eerste stap van zelfstandig lezen op weg naar de mooi geschreven fantasievolle of leerrijke, dikkere boeken met veel tekst die we ook in onze kinderliteratuur hebben en die op de scholen niet mogen ontbreken. Voorlezen is immers de perfecte stap om de kinderen naar zelf lezen te brengen!
Blijf creatief voor de kinderen!
door Marja Themen-Sliggers, Xaviera, Jaïr en Jamar
Tijdens het KInderboekenfestival Paramaribo kwamen er 11 boeken uit, een recordaantal. Ze zijn voor verschillende doelgroepen: van peuters en kleuters tot en met ervaren lezers. De drie boeken over het taal- en geschiedenisonderwijs vanuit de eigen leefwereld en geschiedenis te Kwamalasamutu zijn voor leerkrachten en kinderen. Deze week bespreken we vier boeken: Ram eet kwie-kwie, Rupsje regenboog, De familie Oker en de monsters en Lied voor schoonwater. Van de vier bovengenoemde boekjes zijn er twee in een prachtige, maar o zo dure uitgave en dat trekt. Dat trekt trouwens niet alleen de kinderen. Die dure uitgave vertaalt zich wel direct door naar de prijs, helaas, en maakt dat de boekjes toch nog niet bereikbaar zijn voor alle kinderen.
Ram eet kwie-kwie, van Ismene Krishnadath en Raquel Yhap is in heldere kleuren uitgevoerd op dik glanzend papier, bijna dun karton. Mooi en toch eenvoudig gedaan. Lekker stevig voor de jonge lezertjes voor wie het kennelijk bedoeld is. Er zijn geen hoofdletters, er zijn alleen korte zinnetjes gebruikt en de woorden zijn in lettergrepen verdeeld. Het verhaal gaat over Ram, die met zijn vader gaat hengelen op kwie-kwie en mama maakt de kwie-kwie klaar met masala. Er wordt ook uitgelegd hoe je kwie-kwie moet eten, moeilijk hoor, met al die harde schubben, en tenslotte moet je de kwie-kwie zoenen. Zoenen, stel je voor, getsie, bah. Dat laatste moest serieus gevraagd aan opa, die vertelde dat je niet een klaargemaakte kwie-kwie zoent, maar juist een levende, als je na lange tijd eindelijk weer een kwie-kwie vangt is die om te zoenen! Xaviera en ik vonden dat pas echt vies, bah! Bovendien vinden we het verhaal over Ram, in het boekje van Ismene Krishnadath, Ram vangt een dief, veel spannender dan dit nieuwe. Praktisch zijn weer de taaloefeningen achterin aan de hand van de in het boek voorkomende woordjes.
Rupsje Regenboog van Indra Hu is prachtig. Prachtig wat uitvoering betreft, met een dikke, harde kaft, een echt boek! Prachtig wat kleur betreft en schitterend geïllustreerd door Stanny Handigman. Het boekje werd gepresenteerd in een aantrekkelijke stand met een variëteit aan bijkomende attributen, kant en klaar of door de kinderen zelf te knutselen. De inhoud geeft in dichtvorm hoe rupsje bezig is met zijn paren schoenen voor iedere dag een andere kleur in de kleuren van de regenboog. Net als voor kinderen is het voor Rupsje moeilijk om zijn schoenen te ‘veteren’, maar ineens… wat is Rupsje geworden? Een prachtige vlinder in diezelfde heldere kleuren. Dit past goed in het thema van het Kinderboekenfestival met een slogan over je toekomstplan. Rupsje wordt een prachtige vlinder, en jij? Voorin het boekje is door Els Moor een pagina geschreven met aanwijzingen hoe het boekje gebruikt kan worden voor verschillende leeftijden met verschillende doelstellingen. Handig voor opvoeders, een goede manier om verantwoorde overdracht en de juiste didactische aanpak te bevorderen. Een crècheleidster had al allerlei plannen hoe ze met het boekje met haar peuters aan verschillende thema’s kon werken, maar ze had jammer genoeg het geld niet om het boekje te kopen. Ze zou dan maar zelf iets bedenken om te doen.
De familie Oker en de monsters van Ans Engel is weer zo’n dure uitgave, fraaie uitvoering. Heel apart is het tweeledige: er is een exemplaar met tekst en een groter exemplaar als prentenboek. De stand waar activiteiten met de boeken werden gedaan, was prachtig aangekleed en zeer uitnodigend. Ik heb enkele kinderen gesproken die in de stand geknutseld hadden en dat vonden ze leuk. Dit sluit ook aan bij de boodschap van de schrijfster op de achterkant dat het een lees- en doeboek is. Maar van het lezen waren de kinderen die ik sprak niet onder de indruk. Van een verhaal of enige spanning was niets blijven hangen. Sommige vonden het idee van een groente, oma Oker uit het boekje, die groente gaat planten echt te ver gezocht. De monsters werden niet herkend als monsters, wel als decoratieve vondsten. We hebben behoefte aan herkenbare, spannende boeken voor jonge kinderen in Suriname met een fantasie die ze kunnen volgen. Dit is veel te gezocht.
Lied voor schoonwater van Soecy Gummels, is weer een eenvoudige uitgave van de Waginagroep, deze keer niet met een harde kaft. Het boekje is op gewoon wit papier met illustraties voornamelijk in een fletse blauwe kleur, heel passend bij het thema ‘water, schoon drinkwater’. Het hele boekje ziet er een beetje onaf uit, alsof het snel snel voor het Kinderboekenfestival klaar moest. De tekst is niet een samenhangend verhaal geworden, wel een basis voor een liedje. In een apart inlegvelletje wordt ook uitgelegd dat het de bedoeling is dat er een wijsje bij de tekst komt. Een origineel, leuk idee en ik heb een enkel kind ook al een wijsje horen neuriën bij het lezen van en praten over het boekje. Ik hoop dat er inzendingen komen en dat we dan een boekje met cd-tje tegemoet mogen zien.
De conclusie over deze vier boekjes is dat ze, met Rupsje Regenboog als uitzondering, de creativiteit en inventiviteit missen waar Surinaamse kinderen behoefte aan hebben. De familie Oker en de monsters is wel creatief, maar staat ver af van veel lezertjes hier, Ram eet kwie-kwie en Lied voor schoonwater zijn te weinig creatief. Schrijf geen boek omdat het moet, maar vanuit creativiteit en inventiviteit!
Wat doet de Stichting PCOS?
De Stichting Protestants Christelijk Onderwijs Suriname speelt een actieve rol in de leesbevordering in Suriname. Een greep:
a. Onderwijsleerproject Bouwrichting uitgevoerd in 1999/2000 te Pokigron en Abenaston; Succes: (hang)jongeren in de dorpen hebben onder deskundige leiding leren werken aan renovatie en uitbreiding van stenen en houten gebouwen. Werkgelegenheid: Bij bouwwerkzaamheden in het binnenland konden ze worden ingezet en jaren later konden ze als zelfstandige bouwwerkzaamheden verrichten.
b. Ey ta lesi, I ta sabi (Lezen betekent weten) uitgevoerd in 2000/ 2001 aan de Boven Suriname; Succes: Leesbevordering door spelend leren, spleen met woorden;
c. Kinderboekenfeest 2001 uitgevoerd te Botopasi, Abenastion en Pokigron; Leesplezier met creatieve werkvormen met Surinaamse kinderboeken!
d. Noodprogramma Herstel Schade Onderwijs Binnenland uitgevoerd van 2002-2004 in Brokopondo en Boven Suriname; begeleiding en coaching van leerkrachten op de werkvloer;
e. Alfabukuwosu (Alfabetisering en Dorpsbibliotheken) uitgevoerd 2004 – 2005 te Bronsweg, Pokigron en Botopasi; leesvoer voor dorpsgemeenschappen;
f. GRON (GRoei en ONtwikkeling) Marowijne Flora gebied, multidisciplinair programma met zorgstructuur (RT, Logopedie, Schoolmaatschappelijk werk, Algemeen maatschappelijk werk) om de kans op schoolsucces te vergroten;
g. Kindvriendelijke Scholen Binnenland uitgevoerd van 2006 – 2007 op 30 scholen in Brokopondo en Sipaliwini; schoolplannen;
h. De Boekenboot, een varende bibliotheek voor scholen aan de Boven Suriname, uitgevoerd in 2008/2009 aan de Boven Suriname;
i. Vroege Taalstimulering, de schooltaal voor ouders, peuters en kleuters via het ‘Amaisa’ stimuleringspakket; goede aansluiting bij de leefwereld;
j. Change for Children uitgevoerd van 2007 – 2010 te Kwamalasamutu, Dyumu en Abrabroki, multidisciplinair programma met Alternatief Curriculum voor risicoleerlingen ter voorkoming van dropouts; Persoonlijkheidsontwikkeling en verbeterd gedrag, verbeterde leerprestaties zijn het resultaat.
Andere projecten
De voornamelijk uit Saramakaners bestaande stichting Tooka organiseerde in de jaren 90 van de vorige eeuw Korenfestivals voor de koren in het Boven-Suriname-gebied. Het koorleven bloeide daardoor op en bijna alle participerende koren maakten tapes en later cd’s die aan de Saramaccastraat grif aftrek vonden. Vooral de koren Hati Kë uit Nw-Aurora, Tifeedi uit Botopasi en Kujakë uit Jaw-Jaw hadden veel succes. De dirigent van het laatste koor, Ricardo Mateda, kon mede dankzij Tooka en Lisibeti Peroti een muziekopleiding in de stad volgen en is nu door het RKBO aangesteld als muziekleraar in het gebied. In de middaguren draait hij zijn eigen muziekschool voor de kinderen uit de omgeving!
Dezelfde stichting Tooka maakte zich vanaf 1997 sterk voor het erkennen van de grondenrechten der Saramakaners, dat resulteerde in het vonnis van het Interamerikaans Hof voor de Rechten van de Mens, genoemd in de bijdrage van Richard Price in het aprilnummer van OSO.
[informatie van Christine Samsom]
86-jarige Miep Diekmann breekt nog steeds een lans voor Antilliaanse jeugdliteratuur
Miep Diekmann, Grande Dame en beschermvrouwe van de Antilliaanse jeugdliteratuur, zal op 5 juni het debuut Black Mamba van Rosee Bentana in ontvangst nemen. Deze Caribische jeugdthriller wordt uitgegeven door uitgeverij aquaZZ. De overhandiging
vindt plaats tijdens het 10e Boekids Literaire Jeugdfestival op de Lange Voorhout te Den Haag.
Miep Diekmann werd geboren op 25 januari 1925 en schreef tijdens haar 50-jarige schrijfcarrière o.m. ruim 70 kinder- en jeugdboeken. Zij won vele literaire prijzen waaronder de Kinderboekenprijs (later de Gouden Griffel), de Nederlandse Staatsprijs voor kinder- en
jeugdliteratuur en de Nienke van Hichtumprijs. Ze coachte Antilliaanse auteurs als Sonia Garmers en Diana Lebacs, Richard Piternella, Frances Kelly, Desiree Correa en Josette Daal. De belangrijkste thema’s in haar jeugdboeken zijn de ontdekking van de eigen identiteit en de groei naar volwassenheid, een thema dat ook Black Mamba kenmerkt.
Presentatie en interview Boekids Literair Jeugdfestival: Inge Faasse.
http://www.youtube.com/watch?
Deze link leidt naar een vijftal korte filmpjes met unieke beelden uit het archief van Miep Diekmann tijdens de jeugdjaren die zij op Curaçao doorbracht. Zij woonde destijds op Fort Oranje, het is daar begonnen dat zij wilde schrijven over de dingen die haar opvielen.
Big Bang Express BV
www.bigbangexpress.com
www.hetmanuscript.org
www.roseebentana.com
Nieuwe kinderboeken op festival Paramaribo
Op het kinderboekenfestival in Paramaribo is een reeks nieuwe kinderboeken gepresenteerd. Nieuw als schrijfsters zijn Joyce Pereira en Ans Engel. Zij schreven allebei over families. Joyce over een muizenfamilie en Ans over de familie Oker. In de reeks Amaisa van Christine Feenstra verscheen Amaisa gaat sparen. Indra Hu kwam uit met haar negende boek, een kleurige uitgave over Rupsje Regenboog. Cobi Pengel haar derde boek heet Rozengeur voor oma Roos. Joany Lansdorf kwam uit met een driedelige serie Groeipijnen voor jongeren. Uit het zuiden van Suriname kwam een boek van de kinderen van O.S. Kwamalasamutu met verhalen over het leven daar. Verder was er de kinderverhalenbundel This is me en het boek met de grappige titel Pelifant en Olikaan.
Kinderboekenfestival Paramaribo: weten, willen en werken
door Claudine Saaki
Paramaribo – Volle bussen met leerlingen vertrokken gistermorgen naar het KKF Beursterrein om deel te nemen aan de dagelijkse en de spannende programma’s van het Kinderboekenfestival (Kbf) 2011.
Bij de verschillende stands, verdeeld over het KKF Beursterrein, klinkt er gezang, gestamp of geroffel. De apinti- en de djembedrum laten van zich horen. De sfeer in elke stand is anders, maar leuk! Leerlingen zijn enthousiast en spontaan. Het kinderboekenfestival is weer in Paramaribo!
Leerlingen luisteren aandachtig naar de geschiedenis van zeeschildpadden en het Guyana-schild.
In ‘de hal’ op het terrein komen de kinderen bij een van de stands meer te weten over het Guyanaschild, het onderhoud en het behoud van het milieu en over zeeschilpadden. Deze stand wordt mede mogelijk gemaakt door vier organisaties namelijk de WWF, Conservation International, Tropenbos International en Suriname Conservation Foundation.
Geconcentreerd zitten leerlingen in de stand van stichting Mondial naar spannende verhalen te luisteren. Diep weggezonken in een fantasiewereld worden zij door de verteller meegenomen naar een ver en vreemd land. Het nadoen van dierengeluiden en liedjes aanleren die bij het verhaal horen, hebben zij heel snel onder de knie.
In de stand van de Kennedy Stichting worden leerlingen van de buurt Ramgoelamproject gebarentaal geleerd. “Communiceren onder de leerlingen is zeer belangrijk. Mocht het zijn dat zij een leerling met een spraakgebrek tegenkomen, moeten zij toch met zo een leerling kunnen communiceren”, legt een begeleider van de Kennedy Stichting uit.
Het Kbf is een leesbevorderingsproject, waarbij het ervaren van leesplezier centraal staat. Diverse scholen toonden bij de openingsdag (23 mei … red.) belangstelling voor het theaterstuk ‘Okorie en Agambe’. Het thema van het Kbf is dit jaar is WWW.Welzijn. De 3 w’s in het thema staan voor weten, willen en werken. De jonge bezoekers brachten het thema bij de stand Knutselen en Creativiteit het thema tot uiting middels een werkstuk.
Zo liet een hoofdtooi duidelijk het thema uitbeelden: ‘je werkt met je hoofd, je hart en je handen erbij. Welzijn is voor jou en mij’. Aan de trekpop met splitpennen wordt tijdens het Kbf veel aandacht besteed. “De trekpop met splitpennen wordt al een hele poos niet meer gemaakt op scholen. Dus we hebben het opnieuw geïntroduceerd op het Kbf”, laat Sarizia Richaards-Heye een van de werkers weten. De vraag naar de trekpop is erg groot. Vanaf de start van het Kbf zijn er tot nu toe ruim 8.000 hiervan weggegeven. Naast alle ontspanning en plezier wordt de educatie niet vergeten. Converseren in het Caraïbs en het bespelen van de djembe en apintidrum bij de stand van Afu Mena Junior zijn ook twee unieke activiteiten waar de leerlingen aan deel kunnen nemen. Morgen is het laatste dag van het Kbf. Het middagprogramma bestaat uit speciale activiteiten zoals boekpresentaties, musicals, dansvoorstellingen en optredens van kinderen die deelgenomen hebben aan de wedstrijden
[uit de Ware Tijd, 27 mei 2011]
Kinderen uitgedaagd voor boekenfestival
Nadat het kinderboekenfestival (kbf) een aantal districten heeft bezocht, is Paramaribo nu eindelijk aan beurt. Het kbf is een zeer leerrijk en educatief evenement waar de leerlingen lang op hebben gewacht.Tijdens het voortraject van het festival worden wedstrijden gehouden. Hierin worden leerlingen van scholen uitgedaagd om op een speelse, creatieve en (inter-)actieve wijze met taal, lezen en de werking hiervan bezig te zijn.
De wedstrijdonderdelen zijn voorlezen, rappen, musical, tekenen en vertellen. Kinderen kunnen in twee categorieën deelnemen. Leerlingen van de onderbouw behoren tot categorie A en leerlingen van de onderbouw behoren tot categorie B. Voor de finales gaan de kinderen ook zelf wedstrijden organiseren (een soort ‘talentenjacht’) op hun school, waarin ze op zoek gaan naar leerlingen om de school te vertegenwoordigen tijdens de finales. De finale van het onderdeel musical was gisteren in de CCS Gehoorzaal. Het voortraject is zaterdag begonnen en duurt tot morgen.
Voor de aanvang van het Kinderboekenfestival 2011 in Paramaribo, werd er een persconferentie gehouden bij stichting Projecten Suriname. Met veel plezier leest deze leerling uit een boek. Foto: @ Cedric Cooman.
In Paramaribo wordt het kinderboekenfestival vanaf 23 mei tot en met 28 mei gehouden op het KKF Beursterrein. 2011 is het eerste jaar van het meerjarenprogramma (2011-2013) met als thema WWW.Welzijn. De 3 W’s in het thema staan voor weten, willen en werken. De slogan die het kbf dit jaar draagt is Als ik weet wie ik ben en wat ik kan, denk ik na over mijn toekomstplan, hetgeen ook tot uiting komt in haar themalied. Zoals voorgaande jaren zullen scholen maandag 23 mei een bezoek brengen aan diverse stands.
Het kbf wordt in opdracht van de Nationale Stichting Kinderboekenfestival Suriname georganiseerd door Stichting Projekten Christelijk Onderwijs Suriname (Stichting Projekten).
[uit de Ware Tijd, 18/05/2011]
Black Mamba
Op 5 juni vindt op twee plaatsen de presentatie plaats van Black Mamba, het debuut van Rosee Bentana (het pseudoniem van Christel Cosijn en Richelle van den Dungen Gronovius. Het verhaal van Black Mamba speelt zich grotendeels af op Bonaire en is geschreven voor jongeren die het moeilijk vinden om de overstap van jeugdliteratuur naar volwassenliteratuur te maken. Bovendien is er weinig recente adolescentenliteratuur voorhanden voor de Caribische jongeren. Het boek wil ook een brug slaan tussen Nederlandse en Caribische jongeren.
De presentatie vindt plaats op Aruba bij UNOCA tussen 19.00 en 21.00 u, en in Den Haag tijdens het 10e Literaire Jeugdfestival (Lange Voorhout) tussen 12.00 en 17.00.
Op Aruba wordt het eerste exemplaar aangeboden aan professor Wim Rutgers (foto rechts) en wordt de presentatie opgeluisterd door leerlingen van Colegio Arubano, de school waaraan Richelle van den Dungen Gronovius is verbonden als eerstegraads docent Nederlands.
In Nederland zal de swingende presentatie te danken zijn aan dansgroep Salsaventura.
Voor een preview: http://www.roseebentana.com
Surinaams fotoboek tweemaal gelauwerd in VS
Het fotoboek Cityscapes + Birdmen van fotograaf Jacqui Maria Wessels en tekstschrijver Michiel Van Kempen is tijdens de International Book Awards 2011 tweemaal gelauwerd als “Award-winning Finalist”. Dat meldt Uitgeverij Voetnoot. Wessels kreeg die eervolle vermeldingen in de categorieën ‘Photography: General’ en ‘Photography: People’. Wessels fotografeerde tussen 2006 en 2009 Surinaamse mannen die bezeten zijn van hun zangvogeltje. ‘De gekooide vogel’ is de hoofdrolspeler in zangwedstrijden die vroeg op zondagochtend worden gehouden. Voorts fotografeerde Wessels in de Surinaamse hoofdstad Paramaribo stadsgezichten waarin typisch Surinaamse muurschilderingen domineren.
Cityscapes + Birdmen, Jacquie Maria Wessels (fotografie) en Michiel van Kempen (tekst), 2010, Antwerpen: Uitgeverij Voetnoot, ISBN 9789078068662
Opening Kinderboekenfestival Paramaribo
Op maandag 23 mei is de officiële opening van het Kinderboekenfestival Paramaribo 2011 met het thema ‘Welzijn’. Het festival duurt tot en met zaterdag 28 mei en wordt gehouden op het terrein van de Kamer van Koophandel en Fabrieken aan de Borretstraat. De opening vindt plaats om 18:00 uur.
Het Kinderboekenfestival, dat elk jaar door Stichting Projecten wordt georganiseerd, moet een stimulans zijn voor kinderen om met plezier te lezen. Het doel van het festival is in het belang van elk individu leesactiviteiten stimuleren, niet alleen de taal- en leesontwikkeling, maar ook de sociale en emotionele ontwikkeling. Dit festijn stelt kinderen, die thuis geen boeken te lezen hebben, in de gelegenheid om te lezen. De verwachting is, dat elke ochtend meer dan 5000 kinderen het festival zullen bezoeken. In de ochtenduren zijn er meer dan 90 presentaties, terwijl in de middaguren er meer activiteiten geboden worden. De stichting belegde gisteren een ontmoeting met de pers. De projectcoördinator, Margerie Stakel, zei dat zij door middel van deze persconferentie het middagprogramma wil propageren. Zij vind het belangrijk, dat de gemeenschap het festival bezoekt. Ze zei verder nog, dat de stichting in samenwerking met het Nationaal Fonds een boekenfonds heeft opgericht, waaraan elke burger een bijdrage kan leveren door te doneren. De opbrengsten zijn bestemd voor het Kinderboekenfestival. Ook heeft de stichting in de afgelopen jaren een duurzame ontwikkeling op gang gebracht met de onderwijsinstituten SPI, ACI en SPI. Leerkrachten zeggen meestal, dat kinderen niet van lezen houden. Stakel’s reactie hierop was, dat kinderen het wel leuk vinden als zij aan het lezen plezier kunnen beleven. “ We willen verder gaan met meer organisaties en meer media”, zei Stakel. Enkele van de partners zijn: de Nederlandse ambassade, het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling, enkele banken, het ministerie van Sport- en Jeugdzaken, enz. Duncan Pinas, een opkomende leesambassadeur, die ook op de persbijeenkomst aanwezig was, vertelde dat je door lezen veel meer te weten komt. Hij geniet elk jaar van het festival en hij vindt het heel belangrijk, dat kinderen een bezoekje brengen aan het Kinderboekenfestival. Dit jaar is de slagzin: ‘Als ik weet wie ik ben en wat ik kan, denk ik na over mijn toekomstplan’. De stichting heeft voor dit jaar en de komende twee jaren het thema “Weten,Willen,Werken, Welzijn” (www.welzijn) gekozen. In de afgelopen twee jaren waren de thema’s ‘Milieu’ en ‘Communicatie’.
Het eerste Kinderboekenfestival werd in 1999 gehouden. Vanaf het jaar 2005 wordt het Kinderboekenfestival ook in de districten gehouden.
Ram eet kwie-kwie
Na het succes van het kinderboekje Ram pakt een dief presenteren Ismene Krishnadath en Raquel Yhap Ram eet kwie-kwie. Het boekje is bestemd voor beginnende lezers. Ram telt de kwie-kwies op zijn bord, door moeder klaargemaakt in masala. Hij denkt terug aan de hengeldag met zijn vader, wordt weer uit zijn dromen gehaald door moeder die hem vertelt dat hij de kwie-kwie moet zoenen als hij hem eet. Op de laatste twee bladzijden invuloefeningen om de taalschat te verrijken. Raquel Yhap zorgde voor een overzichtelijk geheel met heldere, kleurige tekeningen en een levensgrote kwie kwie aan de hengel van Ram. Het boekje kost 12,50 srd en is te koop via de boekhandels en via Publishing Services Suriname (520513 / 08912005 of ismene.krishnadath@gmail.com)
RSS
Facebook
Twitter
