Forough Farrokhzad – Midden in het donker
midden in het donker
heb ik je geroepen
het was stil en de bries
nam de gordijnen mee
in de vermoeide hemel
verbrandde een ster
stierf een ster
ik heb je geroepen
ik heb je geroepen
als een glas melk
was mijn hele bestaan
in mijn handen
de blauwe blik van de maan
raakte de ramen
een droevig lied
steeg op als rook
uit de stad van de krekels
als rook gleed het
langs de ramen
de hele nacht daar
midden op mijn borst
hijgde
iemand wanhopig
iemand stond op
iemand verlangde naar je
twee koude handen
weigerden haar weer
de hele nacht daar
druppelde het verdriet
van de zwarte takken
iemand verloor zichzelf
iemand riep je
de lucht stortte als puin
op haar neer
mijn kleine boom
was verliefd op de wind
op de dakloze wind
waar is het huis van de wind?
waar is het huis van de wind?
Forough Farrokhzad (1934-1967)