In memoriam Ann Harris
Op 22 januari j.l. overleed in Den Haag de Surinaams-
Nederlandse schrijfster en verhalenvertelster Ann Harris, voor sommigen bekend als Ann Bos-Harris. Vergeleken bij het verscheiden van Erich Zielinski en Anil Ramdas, dat in beide gevallen in de media allerminst onopgemerkt bleef, kan men zeggen dat Ann Harris op fluwelen pantoffels uit dit aardse is weggeslopen. Met een klein gepubliceerd oeuvre is zij binnen de literatuur tamelijk in de marge gebleven.
Ann Harris werd geboren op 5 juni 1938 in Paramaribo. Al vroeg verhuisde zij naar Albina, het grensplaatsje aan de Marowijnerivier in Oost-Suriname. Daar bracht zij haar kindertijd door. Op haar twintigste vestigde zij zich in Nederland. In Den Haag werkte zij jarenlang in het onderwijs. Zij werd er ook politiek actief binnen de PvdA. Sinds 2003 was zij verbonden aan de Haagse Stichting Draj, een instelling die alle Haagse kinderen tussen acht en dertien jaar wil betrekken bij hun culturele leefomgeving in wijk en stad. Ann Harris schreef verhalen voor de stichting.
Het gepubliceerde werk
van Ann Harris telt vier titels. Haar debuut maakte zij in 1992 met Als stilte in sterrennacht onder de naam Ann Bos-Harris, een bundeltje dat tweemaal werd herdrukt. In 1998 verschenen twee dichtbundels, Slaaptheater en Sribi Kino. In 2006 werd de bundel De Goslar, Wrawrafru en andere verhalen ten doop gehouden bij de Haagse Kunstkring.
Chitra Gajadin schreef voor Biblion over deze verhalenbundel voor kinderen vanaf ca. 12 jaar:
‘Tien grappige verhalen waarin heen en weer gereisd wordt tussen Nederland en Suriname. Niet voor niets zien deze verhalen eruit als gedichten. Ann Harris schrijft in beknopte, heldere stijl waarbij ze met haar (jonge) lezers op avontuur gaat. Steeds vormt de vertrouwde omgeving in Nederland het vertrekpunt voor een spannende reis naar Suriname. Harris verweeft d
eze tochten met de nodige uitleg waardoor haar verhalen toegankelijk zijn voor eenieder. Verlangen naar het land dat ooit werd verlaten, is inmiddels een duidelijk aanwezig migratiegegeven in de klas. […] Haar taalgebruik zal jong en oud aanspreken. De verhalen zijn geïllustreerd met zwart-wittekeningen van Anne van Buul die eerder een bundel van Toon Tellegen illustreerde; omslagillustratie in kleur.’
RSS
Facebook
Twitter
