blog | werkgroep caraïbische letteren

Zoete dromen

Aan de oevers van de gemoedelijk stromende Surinamerivier

door Walter Palm

Hoe zoet is het dromen
aan de oevers van de gemoedelijk
stromende Suriname rivier.

Hoe zoet is het dromen
dat je kunt ontsnappen aan de lome hitte
in de schaduw van bomen bij de Waterkant.

Hoe zoet is het dromen
van die vurig rode fayalobi’s
die eeuwig een ode brengen aan de liefde.

Ach, hoe zoet is het dromen
en die grote, boze vogel even te vergeten.

Die grote, boze vogel
met ogen als kogels.

Die grote, boze vogel
die de Dood heet.

Ai, die ijskoude windvlaag,
de doodsboodschapsvogel, de yorkafowru.

Hoe zoet is het dromen
dat ik verdriet kan begraven
in een stalen met tranen versierde kist.

Hoe zoet is het dromen
van windvlagen
die wegblazen alle plagen.

Hoe zoet is het dromen
van eenheid, van
Wan Pipel en Wan Bon.

Hoe zoet is het dromen
van verfrissende regenbui
die verdrijft verstikkende hitte.

Hoe zoet is het dromen
van woeste wolkbreuk die voorgoed
wegspoelt elk mogelijke tegenspoed.

Hoe zoet is het dromen
van een liefde voor altijd,
eeuwig als deze stromende rivier.

Hoe zoet is het dromen
aan de oevers van de gemoedelijk
stromende Suriname rivier.

Uit: Walter Palm De vele gezichten van mijn pen. Literaire Memoires, Haarlem: In de Knipscheer, 2022.

Sula in de Surinamerivier / foto Sirano Zalman

Noot van de auteur bij de aanbieding tot publicatie op deze website:
Het schrille contrast tussen de gemoedelijk stromende Suriname rivier en de afschuwelijke gebeurtenissen die in dit land hebben plaats gevonden, dát heeft mij geïnspireerd tot dit gedicht. Betreurenswaardige zaken zoals het wrede slavernijverleden dat tot 1 juli 1863 heeft geduurd, het gewelddadige neerslaan van de opstand in plantage Mariënburg in 1902, de brute moorden op politieke tegenstanders op acht december 1982 en de gruwelijke bloedbaden Moiwana in 1986 en Pokigron in 1987. Het zijn de twee gezichten van Suriname: honingzoete Sweetie Sranan en tegelijkertijd een bikkelharde samenleving. Net als The Strange Case of Dr. Jekill and Mr. Hyde (1886) van Robert Stevenson. 
Met de herdenking op donderdag aanstaande van veertig jaar Acht December lijkt mij dit een bijzonder actueel gedicht. 



on 04.12.2022 at 13:27
Tags: /

1 comment to “Zoete dromen”

  • [verwijderd vanwege het ontbreken van volledige naam; agb/webredactie]

1 Trackback/Ping

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter