West-Papoea is schandvlek, en onze stilte daarover ook
door Arnout Brouwers
Van alle vergeten hoekjes in de Nederlandse koloniale geschiedenis, neemt Nieuw-Guinea een apart plekje in. Al ruim een halve eeuw Indonesisch bestuur – en de klachten zijn altijd hetzelfde: de Papoea’s voelen zich uitgebuit, onderdrukt, monddood gemaakt en racistisch bejegend door het Indonesische bestuur.
Sommige Papoea’s verzetten zich met geweld tegen de koloniale heerser, talloze anderen doen dat geweldloos, in protestmarsen en dappere symbolische verzetsdaden – die hen, in Indonesië (en hier) in de politiebus terecht kunnen doen komen.
Vorige maand was het vijftig jaar geleden dat zich in West-Papoea de ‘Act of Free Choice’ voltrok. Het kreeg weinig aandacht hier, dus ter herinnering: Nederland zonderde Nieuw-Guinea af van de soevereiniteitsoverdracht aan Indonesië in 1949, vanuit de overtuiging dat de Papoea’s niets (etnisch, historisch, of anderszins) gemeen hadden met de andere eilanden en dus een apart traject richting zelfbestuur moesten bewandelen, onder Nederlandse hoede.
Lees verder op de website van de Volkskrant, 8 september 2019.
RSS
Facebook
Twitter
