‘We hebben lekker eten, maar ook verdomd goede schrijvers’
door Dominique Snip
Rotterdam – Haar liefde voor lezen begon al op zeer jonge leeftijd met Pinkeltje (afb. links) als lievelingsverhaal. “Als ik lees ben ik helemaal weg. Ik ervaar een soort van rust en ontspanning”, aldus Lucinda Malbons (Paramaribo, 1974). Malbons, die op tweejarige leeftijd naar Nederland vertrok, heeft een bijzondere interesse voor de Caribische literatuur ontwikkeld. Ze moest meer weten over het land waar haar kumbate ligt begraven.
“Ik schaamde mij voor mijn onwetendheid over de Surinaamse cultuur. Door de boeken van Cynthia Mc Leod kreeg ik in één klap een grote hap informatie. Ook al zijn feiten en fictie met elkaar verweven, het land en de cultuur bestaan echt. Je kunt je inleven en leren.” De kennis die zij opdeed wilde ze met anderen delen. “De Surinaamse geschiedenis moest beter voor het voetlicht worden gebracht. Ik wilde anderen aansteken om meer te gaan lezen”, zegt Malbons. Ze begon met het organiseren van literaire avonden in haar huiskamer.
De enthousiaste reacties van haar landgenoten brachten haar op het idee om in 2007 de ‘boekenbusiness’ in te gaan. Met haar toenmalige vriend Clifton Berggraaf richtte ze ‘Diamond Worthy Books’ op, waarvan hij de eigenaar was. Hij runde de winkel, maar zij stond het liefst achter een kraampje op evenementen. Malbons (foto rechts) vond het moeilijk om de boekenwinkel als een bedrijf te zien. “Eerlijk gezegd heb ik die instelling nog steeds. Ik zal je nooit een boek door de strot duwen.” Maar de vaste lasten moeten wel worden betaald, dacht Berggraaf. Vorig jaar zette hij een punt achter de relatie én de boekenzaak.
Dé multiculturele boekenwinkel
De beslissing om met ‘Diamond Worthy Books’ te stoppen mag dan wel voor haar zijn genomen, droevig is Malbons allerminst. Stralend vertelt ze over haar nieuwe passie ‘Lucinda’s Bookstore’. “Ik kan het helemaal zelf vormgeven en los gaan. Ik kan mijn eigen ding doen.” ‘Lucinda’s Bookstore’ moet uitgroeien tot dé multiculturele boekenwinkel van de Randstad. “Ik richt me niet louter op Surinaamse literatuur, maar op letteren uit alle voormalige Nederlandse koloniën.” Lezen is ongelofelijk belangrijk, vindt Malbons. “Je leert, zonder het idee te hebben in de schoolbanken te zitten. Door te lezen kun je een kijkje nemen in andermans cultuur. Het kost je misschien wel 19,95 euro, maar een ticket is duurder.” Malbons krijgt een divers publiek over de vloer. Ook onwetende mensen die haar geboorteland vaak met feesten, lekker eten en zelfs voodoo associëren. Malbons: “Ik ben geen expert, maar het is dan wel mijn moment om ze de les te lezen.”
Internationale Vrouwendag
Op dinsdag 8 maart, Internationale Vrouwendag, organiseert Malbons voor het eerst een leesmarathon. Bezoekers krijgen om de 14 minuten een ander boek van een vrouwelijke auteur in de handen gedrukt. Op deze manier probeert zij hun een indruk te geven van verschillende genres. In de toekomst wil ze literaire talkshows organiseren. De president van Suriname, Desire Delano Bouterse (afb. rechts), mag dan aanschuiven. “Ik wil weten welke plek de Surinaamse literatuur in zijn leven heeft en wie zijn favoriete schrijver is. Bouterse is iemand waarover veel wordt gesproken in negatieve zin. Ik zou hem eens van een andere kant willen zien. Dit zeg ik zonder een politieke voorkeur te willen uitspreken.”-.
[uit de Ware Tijd, 07/03/2011]
RSS
Facebook
Twitter
