Water blues in Suriname
door Hariëtte Mingoen
Na een verblijf van 8 weken in Suriname zijn wij net terug in Nederland. Wij kwamen daar aan op 25 januari. Gedurende de eerste twee weken maakten wij nog enkele regenbuien mee. Daarna bleef het droog, welgeteld 6 weken lang.
Bij mijn schoonmoeder op plantage ‘De Hulp’ in Commewijne, bij wie wij logeren, is er geen waterleiding. Zij heeft een waterreservoir en 5 durotanks waarin regenwater wordt opgevangen. Als de durotanks leeg zijn, wordt water uit het reservoir gepompt naar de tanks die de keuken en de badkamer voorzien van water.
Omdat de inhoud van het waterreservoir geslonken was tot eenderde, reden wij anderhalve week vóór ons vertrek naar het kantoor van de Surinaamse Waterleiding Maatschappij (SWM) op Meerzorg. Daar kan je water kopen, per keer maximaal 3 kubieke meter (3000 liter) voor SRD 50 per kuub, bij elkaar dus SRD 150.
Tot onze grote verrassing werd het een dag eerder dan de afgesproken dag bezorgd. Een geweldige service. De twee mannen die kwamen bezorgen kregen een zak sinaasappels mee waar ze duidelijk blij mee waren.
Onze hoop dat het daarna zou gaan regenen bleek tevergeefs. Omdat wij onze (schoon)moeder die 88 is niet met een waterprobleem wilden achterlaten, reden wij twee dagen voor ons vertrek opnieuw naar het SWM kantoor. Daar vernamen wij dat de SWM heeft besloten om geen water meer te verkopen in verband met de corona. Omdat wij vroegen naar andere mogelijkheden om aan water te komen, kregen wij het servicenummer van SWM. De persoon die opnam bevestigde dat er geen water meer wordt verkocht, maar zei hij, als u wilt heb ik twee nummers voor u die bezorgen. Wij vroegen waar vandaan het water komt dat deze twee nummers bezorgen. Hij antwoordde: ‘het is SWM-water’. Wij keken elkaar aan. Wat is dit? SWM verkoopt officieel niet, maar kennelijk worden zaken gedaan met anderen die bezorgen. Wij vroegen of hij wist wat het zal kosten. Voor 3 kuub zo’n SRD 250. Dat is 100 SRD meer dan de SWM-prijs.
Wij vroegen om de twee nummers. Bij het eerste werd gezegd dat ze het druk hebben met leveren in Paramaribo en dat ze daarom niet naar het district gaan. Wij vonden dit een beetje vreemd. Paramaribo heeft toch waterleiding??? Bij het tweede nummer kregen wij hetzelfde te horen, maar de persoon die opnam, gaf aan dat hij een persoon weet die wel zou willen leveren in Commewijne.
Wij kregen het nummer en inderdaad de persoon bevestigde dat hij kan leveren. Het zal ons wel SRD 100 per kuub kosten. Hij kwam de volgende dag leveren met een tank die 5 kuub water bevatte. Wij hadden 3 kuub besteld. Wij veronderstelden dat hij na ons nog bij iemand anders zou leveren, maar terwijl hij het water in ons reservoir pompte, kwam hij lachend op mijn man af en zei: ‘als u alle 5 neemt, krijgt u het voor SRD 400’.
Bij dit alles vraag ik me af: valt dit onder willen verdienen aan de coronacrisis of is dit de normale gang van zaken als mensen die water nodig hebben, water kopen? Ik schrijf dit niet om af te geven op Suriname, maar ik bevraag wat wij observeren en meemaken. Het lijkt erop dat er mensen zijn die willens en wetens van de nood een kwalijke en dubieuze deugd maken met medeweten van ambtenaren. En wat doen mensen met een kleine beurs als ze water nodig hebben?
[van Facebook, 23 maart 2020]
RSS
Facebook
Twitter
