blog | werkgroep caraïbische letteren

Wat valt er te vieren op Dag der Marrons?

door Ruben Ravenberg

Als wij gaan feesten moet er zeker wat te vieren zijn! Na de toekenning van 10 oktober als een nationale vrije dag was er zeker wat te vieren, want het was een mijlpaal die bereikt was na jarenlange strijd van bewustwording en erkenning. Marrons zijn wel blijven steken in de tijd, omdat er geen andere doelen zijn gesteld die gekoppeld zijn aan de viering van Dag der Marrons. Kijkend naar de positie van de Surinaamse marrons anno 2018, dan zijn wij veel meer vertegenwoordigd in het negatieve dan in positieve situaties.

 

 

Moeten wij blijven feesten terwijl:
• Marron nakomelingen de grootste bewoners zijn van cellenhuizen en gevangenissen?
• de meeste drop-outs Marron nakomelingen zijn?
• de leefgebieden van de Marrons worden vernietigd/bedreigd door mijn- en bosbouwactiviteiten?
• er (politieke) verraders en egoïsten zijn binnen de marrongemeenschappen?
• het traditioneel gezag gebukt gaat onder politieke inmenging, miskenning en schoffering, waardoor er grote ontevredenheid en verdeeldheid ontstaan?
• politieke partijen tijdens verkiezingscampagnes de Marrons blijven misbruiken en na de verkiezingswinst hun beloftes niet nakomen?
• het leven in het binnenland vele malen duurder is dan in Paramaribo, waardoor velen wegtrekken uit de dorpen?
• vanwege het bedrag voor schoolgeld vele Marron nakomelingen drop-outs dreigen te worden, omdat de Overheid haar beloftes aan Fibos het afgelopen schooljaar niet is nagekomen?
• anno 2018 duurzame energievoorziening en gezond drinkwater buiten bereikbare luxe voorzieningen zijn van de meeste marrongemeenschappen?

Het is overduidelijk dat er niets valt te vieren op de Dag der Marrons, maar te bezinnen hoe verder te gaan binnen de Surinaamse maatschappij! Het wordt tijd dat op deze dag de totale marrongemeenschap met elkaar in discussie en dialoog gaat ter vaststelling van de duurzame strategische ontwikkelingsdoelen en –kansen voor de marrongemeenschap op basis van een realistische toekomstvisie. De discussie en dialoog moeten plaatsvinden op basis van een duurzame gemeenschappelijke ontwikkelingsvisie en ongeacht politiek en geloofsovertuiging. De oorzaken van alle ellende moeten worden achterhaald, zodat deze structureel worden geëlimineerd. Marrons moeten nu zelf de eigen ontwikkeling ter hand nemen. Het overlaten van de eigen ontwikkeling aan derden en rekenen op ‘goodwill’ van de regering, heeft tot nu toe alleen voor achteruitgang en verdeeldheid gezorgd.

Het is overduidelijk dat de marrongemeenschap veel had verwacht van A Combinatie (AC) om te zorgen voor broodnodige politiek, sociaal en economische ontwikkeling en vooruitgang, maar helaas. Het is duidelijk dat vanwege politieke machtsdronken, hebzuchtig en eerzuchtig, waarbij het eigenbelang is gaan prevaleren boven het algemeen belang van de doelgroep, AC één van de grootste politieke mislukkingen van de Surinaamse politieke geschiedenis is geworden. AC had het verschil moeten maken door generatiegericht beleid te gaan voeren, maar men is ook verkiezingsgericht gaan denken. De ervaren politieke partijen hebben duidelijk ingespeeld op de verdeeldheid, waardoor het bijna onmogelijk is om AC wederom op te richten.

Vanaf 2005 wordt het Ministerie van Regionale Ontwikkeling (RO) geleid door Marron nakomelingen, maar helaas is er geen positief verschil met de voorgaande ministers. De vergoeding die onze traditionele gezagdragers ontvangen is nog steeds zeer beschamend, terwijl zij zorgen voor de nodige rust en veiligheid in het achterland. In het Tapanahoniegebied zijn er geen politie en militairen, maar de mensen leven vredig naast en met elkaar. Laten wij een betere waardering voor deze gezagdragers afdwingen door o.a. de vergoeding van de Granman gelijkstellen aan die van een districtscommissaris, die van een Hoofdkapitein aan die van een districtssecretaris, die van een Kapitein aan een adjunct-districtssecretaris en die van een Basija aan die van een Bestuursopzichter. Hierdoor zullen deze gezagdragers ook meegaan met de salarisverhogingen, wat nu niet het geval is. De gemeenschap zal dan ook veel eisen kunnen stellen aan deze gezagsdragers.

Ik spreek wel mijn waardering uit voor de inzet dat het Directoraat Agrarisch Ontwikkeling Binnenland (DAOB) van RO en de Vooruitstrevende Hervorming Partij (VHP) momenteel uitvoeren in Marrongemeenschappen. DAOB geeft o.a. trainingen waardoor de mensen meer kunnen produceren per hectare, terwijl de VHP o.a. zorgt voor het afzetten van de producten. De mensen worden hierdoor onafhankelijk gemaakt. De tijd waarbij politieke partijen loze beloftes gaan doen en zielen winnen met voedselpakketten, moet voorgoed voorbij zijn.

De politieke partijen die met hun spookverhalen op de proppen gaan komen tijdens de komende verkiezingscampagnes in het binnenland, zullen mij zeker op hun weg vinden. Ik ben benieuwd wat de huidige regeringscoalitie de mensen gaat voorhouden, want ze hebben het duidelijk verpest. We kennen nog de verkiezingstoespraken in 2015 van een huidige minister die onze huidige president toen vergeleek met gevaarlijke Barabas en hem de grond inboorde, terwijl hij zijn ex-partijvoorzitter de hemel in prees. Momenteel zit hij sinds na de verkiezing van 2015 bij dezelfde gevaarlijke Barabas op schoot en prijst hem nu de hemel in, terwijl hij zijn ex-partijvoorzitter constant de grond inboort.

Daarnaast zijn nog de bekende ‘Second Dubai’ en ‘er komt geen devaluatie’ speeches vers in ons geheugen. Deze politieke openstaande rekeningen zullen zeker door deze zeer schaamteloze en misleidende politici moeten worden betaald! Het electoraat zal de hoogte van de rente op uiterlijk 25 mei 2020 bepalen! Wat mij betreft mag het 100% van de ‘leensom’ zijn, want leugens, bedrog en dagdromen zullen het nooit winnen van de waarheid, integriteit en realisme! Laat dat gezegd zijn!

Ik heb na evaluatie besloten om een punt te zetten achter mijn deelname aan dergelijke vieringen. Ik ben bereid om alleen deel te nemen aan dialoogsessies, discussies en lezingen, waarbij de nadruk wordt gelegd op duurzame voorspoed en vooruitgang van achtergestelde Surinaamse gemeenschappen. Het is nu de hoogste tijd om te werken aan een menswaardig bestaan voor alle achtergestelde gebieden en groepen binnen de samenleving. Momenteel is het duidelijk dat de middenklasse en armen steeds armer zijn geworden, terwijl de rijken steeds rijker worden vanwege o.a. uitbuiting van de middenklasse en armen. Iedere Surinamer verdient een menswaardig bestaan, ongeacht ras, geloof en politieke overtuiging! Dat zal pas gerealiseerd kunnen worden wanneer machthebbers omschakelen van het populistische komende verkiezingen gerichtbeleid, naar duurzame toekomstige generaties gerichtbeleid! De Surinaamse samenleving verdient een beter alledaags levensklimaat!

Ruben Ravenberg, Ph.D, MBA
rub_rav@yahoo.com

[van Starnieuws, 4 september 2018]

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter