blog | werkgroep caraïbische letteren

‘Wat helpen excuses mij? De erfenis en de pijn blijven’

Deze maandag [1 juli 2019] wordt de afschaffing van de slavernij herdacht. Suriname worstelt nog altijd met dat verleden. Onderlinge verdeeldheid en wantrouwen overheersen. „De slavernij is afgeschaft, de erfenis en de pijn blijven.”

door Nina Jurna

Wat hij ervan vindt dat Amsterdam excuses wil maken voor de slavernij? Iwan Wijngaarde, voorzitter van de Feydrasi fu Afrikan Srananman (Federatie voor Afrikaanse-Surinamers, FAS) in Paramaribo, wordt erover platgebeld.
Amsterdam was tussen 1683 en 1795 lid van de Sociëteit van Suriname. Drie partijen hadden zich verenigd en waren elk voor eenderde eigenaar van Suriname: de West-Indische Compagnie, de familie Van Aerssen van Sommelsdijck en het stadsbestuur van Amsterdam. Zij zorgden voor de aanvoer van slaafgemaakte Afrikanen, voor het koloniale bestuur en verdeelden de opbrengsten. „Het is natuurlijk prima dat Amsterdam excuses wil maken”, zegt Wijngaarde, al meer dan 20 jaar voorzitter van de FAS en in Suriname-expert op het gebied van het slavernijverleden. „Maar wat helpen die excuses mij? Ik geloof dat het belangrijker is dat wij, de Afrikaanse-Surinamers, ons eerst geestelijk bevrijden, dat proces kunnen we alleen zelf doorlopen. De slavernij is afgeschaft, de erfenis en de pijn blijven.”

Lees verder in NRC, 30 juni 2019.

 

 

 

 

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter