blog | werkgroep caraïbische letteren

Walther Muringen 60

door Ricardo E. Meyer

Ik had op Overbridge al van Hennah Draaibaar gehoord dat Walther Muringen in zijn Crab House aan de Verlengde Gemenelandsweg een feestje gaf en ik was zondagmiddag weer nauwelijks weer binnen het bereik van Telesur’s mobiele telefoonnet toen last-minute Wakther aan de lijn hing. En maar klagen dat hij zowel Titia (die zaterdag met haar vriendin Monique bij mij te gast was geweest) als mij al drie dagen zoekt om ons uit te nodigen voor zijn feest. Wel nu, ik heb Titia meteen opgebeld en tegen een uur of 7 waren ook wij van de partij.

Kwabi (Walthers troetelnaam) was natuurlijk in opperste beste stemming en liep er typisch Walther op zijn eigen feest als enige heel relaxed bij met een T-shirt en short, maar ze waren er wel allemaal! Van hoog tot laag en van bijna alle politieke gezindten. Zus Dulci Graanoogst had voor een uitgebreide moksi alesi gezorgd en er werd volop gedanst op de tonen van een mij onbekende kaseko formatie, terwijl het vocht bleef toe stromen en het publiek dat al vanaf 16.00 uur van de partij was pas tegen 23.00 uur aanstalten maakte om naar huis te gaan.

Ondertussen blijft Walther wie hij is: een niet te regisseren levensgenieter die met zijn hartelijkheid en virtuoze dwarsfluitmuziek, bij tijd en wijle veel vrinden om zich heen weet te verzamelen.

Your comment please...

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter